عوامل اقلیمی مؤثر بر پدیده گردوغبار در استان مرکزی شناسایی شد

به گزارش خبرنگار ایلنا، علی فرمهینی ‌فراهانی افزود: بر اساس نتایج این طرح، در ۲۰ سال گذشته به مرور زمان، میزان بارندگی سالانه در استان مرکزی کاهش یافته و درجه حرارت، سرعت باد، تبخیر سالانه و به موازات آن گرد و غبار به ویژه در سالهای اخیر افزایش یافته ‌است. همچنین کاهش میزان بارندگی در فصول خشک سال نیز با افزایش میزان دما، تبخیر، سرعت باد و رخداد گرد و غبار رابطه مستقیم داشته است.

وی ادامه داد: پیش‌بینی می شود در صورتی که در آینده بادهای فرساینده ۳۰ درصد افزایش یابند مقدار تحرک ماسه‌ها نیز حدود ۱۸ درصد افزایش یابد و در صورتی که میزان بارندگی به میزان ۳۰ درصد افزایش ‌یابد میزان تحرک ماسه‌ها به مقدار ۳۰ درصد کاهش خواهد یافت که این موضوع را می‌توان به تأثیر بارندگی در افزایش رطوبت خاک و در نتیجه افزایش پوشش گیاهی (یکساله‌ها) نسبت داد.

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی اظهار داشت: استان مرکزی منطقه‌ای خشک و نیمه خشک محسوب می‌شود و بیشتر نقاط این استان از ظرفیت تولید گرد و غبار برخوردار است. در این میان شهرستان‌های اراک و ساوه به دلیل داشتن کانونهای گرد و غبار و حجم بالاتر بهره برداری‌های غیر اصولی و تراکم جمعیت، ظرفیت بیابانزائی بیشتری دارند.

فرمهینی ‌فراهانی تصریح کرد: اراضی زراعی شخم خورده، دیمزارهای رها شده، مراتع فقیر و بیابانی، بستر خشک رودخانه‌ها و آبراهه های فصلی و کفه نمکی کویر میقان از جمله سطوح‌های مستعد تولید گرد و غبار در نقاط مختلف استان مرکزی هستند و در فصول خشک سال با وزش بادهای با سرعت بالاتر از آستانه فرسایش، از این منابع و کانونها، گرد و غبار محلی تولید می‌شود.

وی بیان داشت: رعایت تناوب در اراضی زراعی، زراعت حفاظتی به جای شخم وسیع اراضی، کاهش تراکم دام در مرتع و اصلاح و توسعه مراتع، رعایت حقابه رودخانه ها و تالاب‌ها، ایجاد بادشکن‌های طبیعی و مصنوعی در اراضی زراعی و مرتعی و جلوگیری از تغییر کاربری اراضی از جمله اقداماتی هستند که در راستای کاهش بروز گرد و غبار و فرسایش بادی در سطح اراضی شهرستان‌های استان مرکزی نقش مؤثری دارد.