در نشست بازخوانی خاطره در شهر مطرح شد:
ثمینی: تهران امروز ضدخاطره است
امروز در سیر دیوانه وار بازسازی شهر، شهر در حال خالی شدن خاطرهها است و امروز یک میل عمومی و غریبی برای تهی کردن از خاطره در شهر وجود دارد.
ایلنا: نشست بازخوانی خاطره در شهر شب گذشته(18 دی) در خانه هنرمندان برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایل؛نا نوا توکلی مهر بااشاره به اهمیت فضا درزندگی امروز گفت: فضاها مکانهای سطوح تماس انسانها با مقولهای به نام شهر هستند آنچه یک فضا را تبدیل به مکان میکند رویدادی است که ما انجام میدهیم و این جوهره هر فضا را تبدیل به مکان میکند و بعد این فضا توسط قصهها و داستانها به شهر تبدیل میشود.
وی با اشاره به شکل گیری خاطرههای جمعی گفت: خانه، اجتماع، نهادها، شهر، مکانهای شهری باعث به وجود آمدن خاطرهها هستند و همین منظر میتوان خاطرهها را از لحاظ تاریخی، فرهنگی، اجتماعی، طبیعی بررسی کرد محصولات فرهنگی نیز متن شهر را ضبط میکنند و باعث ماندگاری آن میشوند.
توکلی مهر تاکید کرد: محصولات فرهنگی قادرند متن شهر را بازخوانی کنند و یاحتی متنهای پاک شده را بازیابی کنند و باعث پردازش شهر شوند زیرا شهر یک جان، روح و جریانی دارد که بدون آن پردازش فضای شهر امکان پذیر نیست.
وی نام و اسامی مکانهای مختلف در شهر را مهم دانست و افزود: شهر آنچه را که باید فکر کنیم به ما میگوید و ما را وادار میکند تا مورد خطابش قرار دهیم ما هرچند از شهر دیدن میکنیم اما تنها اسامی را ثبت میکنیم که توسط آنها شهر خود و تمام قسمتهایش را وصف میکند.
شادمهر راستین فیلم نامه نویس و معمار نیز گفت: خاطرههای ما ثروت ما هستند زیرا این خاطره است که تغییر میکند و اثر هنری را به وجود میآورد.
نغمه ثمینی نمایش نامه نویس نیز با اشاره به قرائت نمایش نامه متولد ۶۱ گفت: رسانه اصلی من نمایش نامه است و در هیچ کاری بجز آن امنیت ندارد در نوشتن نمایش نامه بستگی دارد متن را چقدر به خود نزدیک و یادور کنید متولد ۶۱ به خاطرات من بسیار نزدیک است و من شخصیت اصلی نمایش نامه را بارها دیدم.
وی با اشاره به نقش خاطره درشکل گیری نمایش نامه و داستان گفت: ویژگی خاطره این است که برای همه وجود دارد و همه به نوعی خاطره دارند این خاطره است که باعث شناخت ما از دیگران میشود و ما براساس خاطرات دیدگاه خود را درباره دیگران شکل میدهیم.
ثمینی افزود: اینکه از خاطره چگونه استفاده کنیم و در نوشتن از آن کمک بگیریم امر دیگری است زیرا نویسنده دارای دو جهان است یک جهان بیرونی و یک جهان درونی و تا جهان درونی حرکت نکند اثری بر روی کاغذ نمیآید.
وی بر اسامی محلهها و همچنین خانهها در این خاطره سازی تاکید کرد و افزود: برای شهروندان بخصوص ما که در تهران زندگی میکنیم اسامی یک نشانه هستند به طور مثال وقتی به نام خیابان وزرا اشاره میکنیم تصویر خیابانی که در ذهن ما نقش میبندد با خیابان دیگر تفاوت دارد خانه نیز برای ما اهمیت زیادی دارد زیرا خاطره از خانه شکل میگیرد و بعد این خاطره به شهر منتقل میشود.
ثمینی با اشاره به فضای امروز شهر تهران گفت: هرچند آنچه ما را به هم پیوند میدهد مکان است اما تهران امروز عمیقا ضد خاطره است در عین حال خاطرهمند نیز است. امروز در سیر دیوانه وار بازسازی شهر، شهر در حال خالی شدن خاطرهها است و امروز یک میل عمومی و غریبی برای تهی کردن از خاطره در شهر وجود دارد.