خواستار به رسمیت شناختن تشکلات مستقل کارگری از سوی دولت هستیم

ایلنا: انجمن صنفی کارگران خباز شهرستان‌های مریوان و سروآباد واقع در استان كردستان با انتشار نامه‌ای خطاب به رئیس جمهوری، خواستار به رسمیت شناختن تشکلات مستقل کارگری از سوی دولت شدند.

به گزارش خبرنگار ایلنا در مریوان، كارگران خباز در نامه خود به حسن روحانی به وعده‌های دولت‌های نهم و دهم اشاره كرده‌اند و حاصل وعده «آوردن نفت به سفره مردم» را «بوی نفت گرفتن سفره تهی‌تر شده كارگران» توصیف كرده‌اند.

آنان می‌نویسند: بزرگ‌ترین به اصطلاح دستاورد اقتصادی دولت دهم اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها بود که با وعده و وعیدهای زیادی همراه بود. قرار بود پول نفت سرِ سفره‌های مردم آورده شود. اما نتیجه چه شد؟ فاصله طبقاتی و شکاف فقیر و غنی بیشتر شد، ثروتمندان ثروتمند‌تر و فقرا فقیر‌تر شدند. پول نفت فقط به سفره‌های اربابان و کسانی که به قول شما با اتوبوس وارد دولت شدند، رسید. در عوض سفره خالی طبقه کارگر و اقشار کم درآمد بوی نفت گرفت و از آنچه از قبل داشتند هم تهی‌تر گشت.

انجمن صنفی کارگران خباز شهرستان‌های مریوان و سروآباد همچنین در نامه خود از وعده‌های اقتصادی آقای روحانی در زمان انتخابات و همچنین سخنان او در مراسم تحلیف استقبال كرده‌اند و در این باره آورده‌اند: آقای رئیس جمهور، شما خود بار‌ها در طول تبلیغات ریاست جمهوری و نیز در مراسم تحلیف، نارضایتی خود را از وضع موجود اقتصادی و سیاسی اعلام داشتید و بزرگ‌ترین شعار شما مبارزه با فساد، فقر و تبعیض عنوان شد. مسائلی که تیشه به ریشه جامعه کارگری زده است.

این تشكل صنفی كارگران نانوا در نامه خود خطاب به بالاترین مقام اجرایی كشور، به توصیف شرایط امروز كارگران ایران پرداخته‌اند. شرایطی كه به كاهش «بیش از۵۰ درصدی» ارزش پول ملی و به تبع قدرت خرید كارگران منجر شده است. كارگران خباز در این باره به روحانی نوشته‌اند: سیاست‌های غلط خارجی، کاهش ارزش پول ملی، فرار نخبگان از کشور، تعطیلی روزافزون کارخانه‌ها و کارگاه‌ها و واردات بی‌رویه و غلط، منجر به بیکار شدن بیشتر کارگران شد. افزایش نیافتن دستمزد‌ها متناسب با نرخ تورم، قدرت خرید کارگران را در برخی موارد تا بیش از۵۰ درصد پایین آورده است. این همه باعث شده است که خط قرمز‌ها از جامعه ما رخت بر ببندد. بیکاری معضل اصلی طبقه کارگر است زیرا کارگران همیشه خود را در معرض تهدید آن می‌بینند.

اعضای انجمن صنفی کارگران خباز مریوان و سروآباد در ادامه از حسن روحانی پرسیده‌اند كه «حال شما برای طبقه کارگر چه ارمغانی دارید؟».

این كارگران در ادامه نامه خود به سخنان روحانی مبنی بر «دارا بودن توایی عذرخواهی» اشاره كرده‌ و آورده‌اند: ابراز نمودید که اگر لازم باشد، حاضرید از مردم عذرخواهی کنید اما باید بدانید و به یاد بسپارید که عذرخواهی و اعتراف به «تدارکات چی» بودن دردی را از مردم و خصوصاً ما کارگران درمان نخواهد کرد. ما می‌خواهیم شما با اتخاذ تصمیمات درست، به عزت و کرامت کارگران احترام بگذارید. کارگری که از ابتدایی‌ترین نیاز‌ها تا کرسی‌های بی‌وفای ریاست شما را می‌سازد و تأمین می‌کند. نان که برکت سفره همگان است را کارگری درست می‌کند که دستمزدش بعد از گذشت ۶ ماه از سال جاری و علی‌رغم ماده ۴۱ قانون کار و بخشنامه تحقیرآمیز شورای عالی کار و با وجود تورم افسار گسیخته، هنوز افزایش نیافته است.

كارگران نانوای شهرستان‌های مریوان و سروآباد روحانی را به استفاده از نیروی فكری كارگران در آنچه «جنگ نابرابر در خصوص تقسیم سرمایه‌های ملی» توصیف شده دعوت كرده‌‌اند: جناب آقای رئیس جمهور! این را بدانید نرخ تورم را بانک مرکزی و مرکز آمار تشخیص نمی‌دهند، بلکه سفره و جیب‌های خالی کارگران آن را نشان می‌دهند چون آشنای دیرین زندگی کارگران است. این همه سختی و فشار در کشوری غنی، ثروتمند و دارای انواع پتانسیل‌های پیشرفت بسی جای تعجب است و افسوس! در این شرایط بیکاری، گرانی و فشار زندگی بر اقشار کم درآمد جامعه به راستی برای مسئولان شرم است. ما خواستار آنیم که شما با استفاده از نیروی فکری کارگران همسو با مطالبات و نیازهای آنان به جنگ نابرابری و نا‌عدالتی در خصوص تقسیم سرمایه‌های ملی بروید.

اعضای انجمن صنفی کارگران خباز مریوان و سروآباد در خاتمه نامه خود، با یادآوری «حق قانونی» ایجاد تشكل‌های مستقل كارگری به رئیس‌جمهوری، تاكید كرده‌اند: ما کارگران تشکل‌های مستقل کارگری را حق قانونی خود می‌دانیم و خواستار به رسمیت شناختن تشکلات مستقل کارگری از سوی دولت هستیم. مثلاً ما نمایندگان انتصابی در شورای عالی کار را هیچ وقت صدای حق طلبی و عدالت خواهی کارگران نمی‌دانیم و خواهان جایگزین نمودن نمایندگان واقعی کارگران در آن شورا هستیم. همچنین باید دیدگاه‌های امنیتی از خواسته‌های صنفی کارگران برداشته شود و به جای آن به مطالبات قانونی کارگران به چشم یک معضل و کوتاهی در اجرای قانون نگریسته شود و هر چه سریع‌تر برای بهبود وضع معیشتی کارگران اقدام شود.