تکذیب صدور مجوز محیط زیستی برای طرح انتقال آب بهشت آباد

وی تصریح کرد: در طرح تونل بهشت آباد ۶۰ کیلومتر درنظر گرفته شده است. در بررسی‌هایی که انجام دادیم، مسیر انتقال به سه بازه تقسیم شده است. قسمت انتهایی در استان اصفهان و مربوطه به  منطقه چرمهین (خروجی تونل) تا محدوده مرز استان اصفهان و نزدیک به شهر فرخ شهر است.

مدیر کل دفتر حفاظت ومدیریت زیست محیطی آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرده است که به دلیل اینکه در قطعه انتهایی تونل از لحاظ فنی، اثر حادی بر محیط زیست نمی‌گذارد، این قطعه می‌تواند به‌صورت تونل یا خط لوله اجرا شود؛ هر طور که مجری طرح بخواهد.

مخالفت شدید سازمان محیط زیست با انتقال آب از طریق تونل در ۱۲ کیلومتر ابتدایی

مریدی با تاکید بر اینکه قسمت ابتدایی تونل از محل سد بهشت آباد تا حدود ۱۲ کیلومتر مسیر انتقال در نظر گرفته شده، حساس ترین جای مسیر در این طرح است، گفت: چشمه‌های بسیار مهم و منابع آب کارستی در آن بخش وجود دارد. درواقع اصل نگرانی‌های محیط زیستی‌مان اینجاست بنابراین سازمان محیط زیست عنوان کرد که به هیچ عنوان با احداث تونل موافقت نمی‌کند و حتما باید مجری طرح به فکر انتقال آب از طریق خط لوله باشد.

وی یادآور شد: سازمان محیط زیست درمورد مسیر وسط طرح که حدود ۳۵ تا ۴۰ کیلومتر و از محل دشت‌های شلمزار و دشت‌های استان چهار محال و بختیاری می‌گذرد، اعلام کرده است که به دلیل اینکه مطالعات مجری طرح کافی نیست، فعلا تصمیمی نمی‌گیریم تا مجری مطالعاتی که گفته است را انجام دهد، پس از آن تصمیم می‌گیریم که امکان احداث تونل هست یا خیر و باید آن قسمت هم خط انتقال از طریق لوله احداث شود.

مدیر کل دفتر حفاظت ومدیریت زیست محیطی آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرد: برای صدور مجوز، مجری طرح باید بر اساس موافقتی که اعلام کردیم، سیمای طرح را ارائه کند و تعهدات زیست محیطی لازم را بدهد تا مجوز صادر شود.

مریدی خاطرنشان کرد: به شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران به عنوان مجری طرح اعلام کردیم که اگر می‌خواهد تونل یا خط لوله بزند، باید حواسش باشد و ریسک این کار را بپذیرد. مسوولیت این موضوع که بعدا مسیر وسط و ابتدای طرح به هم وصل نشد، با خودش است.

وی با تاکید بر اینکه مجری طرح بابت قسمت انتهایی طرح باید سریع سیمای نهایی را ارائه کند و تعهدات زیست محیطی را بدهد تا مجوز صادر شود، درمورد تبعات انتقال آب از طریق تونل چنانچه در پروژه انتقال آب از سرشاخه‌های دز به قمروز شاهد خشک شدن چاه ها و چشمه ها در مسیر انتقال آب بودیم، گفت: بحث انتقال آب از طریق تونل با انتقال آب از طریق خط لوله متفاوت است. در پروژه نامبرده نیز تونل باعث شد یک سری از چاه‌ها و چشمه‌ها خشک شود چراکه آب زیرزمینی در تونل می‌ریزد و دیگر از چشمه و چاه خارج می‌شود.

مدیر کل دفتر حفاظت ومدیریت زیست‌محیطی آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: در طرح بهشت آباد هم به همین دلیل در بخش ابتدایی به هیچ وجه با انتقال از طریق تونل موافقت نکردیم و مقابل آن ایستادیم. برای انتقال آب در قسمت وسط مسیر مشخص شده نیز هم باید به ما ثابت کنند که انتقال آب از طریق تونل اثری بر آب های زیرزمینی منطقه و چشمه‌ها نمی‌گذارد. اگر ثابت کردند، می‌توانند تونل احداث کنند، در غیر این صورت باید خط لوله دایر شود.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، مریدی همچنین درمورد اندازه خط لوله و حجم آبی که امکان انتقالش است، گفت: مسوولیت این بخش با وزارت نیرو است. بر اساس تخصیصی که وزارت نیرو داده است، می‌توانند انتقال آب داشته باشند اما تا زمانی که سد را احداث نکنند و ۶۰ تا ۷۰ کیلومتر مسیر انتقال اجرا نشود، آبی قابلیت انتقال ندارد.