نیمی از آمریکایی‌ها بین خدماتِ درمانیِ ماهانه یا استفاده از بنزین باید یکی را انتخاب کنند

به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از کارزار مردم نهاد «متحد برای آلیس‌ها»، گزارش این نهاد مدنی مردم نهاد در ایالات متحده آمریکا نشان می‌دهد که جمعیت زیر خط فقر آمریکا که در تامین مایحتاج روزمره خود نیاز به کمک دارند و در عین حال شاغل بوده و بیکار نیستند، به ۵۱ میلیون خانوار افزایش یافته است. 

در گذشته بیشتر جمعیت زیر خط فقر آمریکا را خانواده‌هایی تشکیل می‌دادند که سرپرست آن‌ها دچار چرخه معیوب بیکاری-بدهی بوده و شغل خود را از دست داده بودند، اما طبق گزارش تازه این نهاد مدنی، جمعیت شاغل زیر خط فقر فدرال اعلام شده در سال‌های اخیر به رقم بیش از ۴۰ درصد از کل جمعیت ایالات متحده آمریکا نزدیک شده است. 

کارزار مردم نهاد «متحد برای آلیس‌ها» یک مجموعه مدنی برای کمک به شاغلینی است که درگیر چالش درآمدهای کمتر از خط فقر در آمریکا شده‌اند. این درحالی است که آمریکا میلیون‌ها بیکار و خانوار دارای سرپرست بیکار دارد که اصطلاحاً در «تله فقر» و «تله بدهی» گیر کرده‌اند و در رقم آلیس‌ها گنجانده نمی‌شوند.

آلیس‌ها یا اختصاراً ALICE مخفف «Asset Limited, Income Constrained, Employed» به معنای جمعیتی است که «شاغل و با دارایی محدود و درآمد محدود» محسوب می‌شود. 

شاخص ALICE، روش جدیدی برای تعریف و درک مشکلات خانوارهایی است که درآمدشان بالاتر از خط فقر مطلق فدرال در آمریکاست، اما باوجود داشتن درآمد و دارایی و عدم بیکاری، وضعیت معیشتی‌شان به اندازه‌ای نیست که بالاتر از خط فقر نسبی بیایند و دریافتی آن‌ها به اندازه‌ای نیست که بتواند بودجه یک خانواده را تامین کند. در این خانواده‌ها، هزینه زندگی از درآمد آن‌ها بیشتر است و همین امر آنان را ناگزیر در تله بدهی و فقر می‌اندازد. 

جمعیت آلیس‌ها طی بررسی این کارزار در چهارسال اخیر باوجود وعده‌های توزیعی بایدن و پایان همه‌گیری کرونا که درصدی فقر به آمریکایی‌ها تحمیل کرده بود، نه تنها کاهش نیافته که روند پرشتاب‌تر افزایشی نیز پیدا کرده است. 

شاخص آلیس در این میان همه نژادها، سنین، قومیت‌ها و مشاغل را دربرمی‌گیرد، اگرچه خانواده‌های رنگین پوست به طور نامتناسبی بیشتر از سایرین ذیل این شاخص قرار دارند. 

کارگرانی که دستمزدشان نمی‌تواند با افزایش قیمت کالاها و خدمات هماهنگی داشته باشد، از مشمولان این شاخص حساب می‌شوند. آنان اغلب شامل کسانی می‌شود که دو یا چند شغل دارند تا بتوانند بدهی‌های خود را پرداخت کنند اما در پایان ماه بازهم بدهکار هستند. 

 شاخص آلیس شامل تمام اعضای خانوارهایی می‌شود که نیاز به مراقبت و کمک دارند. عمده افراد از کار افتاده یا پیر و کودک که نیازمند مراقبت هستند، در زمره کسانی محسوب می‌شوند که به دلیل درآمد پایین، باید مراقبی داشته باشند که همزمان شاغل نیز باشد. لذا عمده آن‌ها تحت سرپرستی اعضای خانواده خود قرار دارند که این فشار را بر سرپرست افزایش می‌دهد. 

بسیاری از این خانوارها در زمان دریافت دستمزد توسط سرپرست خانواده، باید میان آنکه از بنزین و حمل و نقل شخصی استفاده کنند یا در آن ماه از خدمات درمانی استفاده کرده یا به رستوران بروند، یکی را انتخاب کنند. 

در یکی از توصیه‌نامه‌های پایگاه خبری کارزار حمایت متحدانه از آلیس‌ها آمده است: «آلیس‌ها ممکن است خویشاوند، دوست، همکار یا همسایه شما باشند یا ممکن است شما خود آلیس باشید و به این امر آگاهی نداشته باشید. ALICE ممکن است عضو کادر درمان، معلم، خرده فروش، کارمند و مخصوصا کارگر باشد. کارگرانی که ALICE هستند اتفاقاً ستون فقرات اقتصاد آمریکا و عامل ایجاد ارزش هستند. وقوع همه‌گیری کرونا به ما نشان داد که چقدر به کارگران و کارمندان و خدمه‌ای که اتفاقا آلیس یا نزدیک به شاخص آلیس هستند، نیاز داریم!» 

رشد پر شتاب آلیس‌ها براساس داده‌ها و معیارهای کارزار United for ALICE نشان می‌دهد که این شاخص در پنج سال اخیر (اواخر ترامپ و کل دوره جو بایدن) توسعه یافته است. در سال ۲۰۱۸ میلادی بیش از ۳۵ میلیون خانوار آمریکایی آلیس بودند که (۲۹٪ کل جمعیت) در سراسر کشور را شامل می‌شد. اما در سال ۲۰۲۴ این رقم برمبنای محاسبات فقرسنجی فدرال آمریکا و محاسبات کارشناسان این نهاد مردمی، در مجموع ۵۱ میلیون خانوار ایالات متحده (۴۲٪) را شامل می‌شود که برای تامین مخارج زندگی خود تلاش می‌کنند اما همچنان در تله فقر و در خطر فروغلطیدن به جمعیت زیر خط فقر مطلق هستند. 

هنوز گزارش مستقلی از جمعیت زیر خط فقر مطلق آمریکا به دلیل چالش‌های محاسباتی؛ وجود ندارد اما هنگامی که از داده‌ها برای نشان دادن فراگیر شدن مشکلات مالی در ایالات متحده استفاده می‌کنیم، معیارها و شاخص‌های زیر را در آمریکا مدنظر قرار می‌دهیم: 

ALICE: دارایی محدود، درآمد محدود، اما شاغل (خانوارهایی با درآمد پایین‌تر از FPL یعنی شاخص فقر فدرال) 

شاخص بودجه بقای خانوار: حداقل هزینه اولیه خانه (مسکن، مراقبت از کودک، غذا، حمل و نقل، مراقبت‌های بهداشتی و هزینه اینترنت و تلفن هوشمند، به علاوه مالیات و یک مورد حداقل از هزینه‌های غیرمترقبه) که زیر این سطح در هر ایالت، مشمول فقر مطلق می‌شود. 

آستانه بقای مالی: میانگین درآمدی که یک خانوار برای تامین اصول اولیه تعریف شده توسط بودجه بقای خانوار برای هر شهر نیاز دارد. 

زیر آستانه ALICE: شامل خانوار دو نفره یا کمتر است که با وجود اینکه هزینه‌های آن حداقل است و تمامی اعضای خانواده شاغل هستند، اما همچنان در آستانه فرو رفتن به تله بدهی و تله فقر هستند. 

کارزار متحد برای حمایت از آلیس‌ها، در این میان جنبش و کارزاری است که با هماهنگی بنیادها، نهادهای خیریه و مذهبی، با تعامل با مقامات دولتی و ایالتی در هر نقطه از آمریکا تلاش می‌کند از صاحبان مشاغل بزرگ و کوچک و کلیه افرادی که می‌خواهند از زیر چتر «آلیس بودن» خارج شوند، حمایت کند. 

حمایت از خانوارهای نیازمند مراقبت‌های اجتماعی (خانوارهای دارای سرپرست شاغلی که مجبور به نگهداری از کودکان، سالخوردگان و از کارافتادگان است)، حمایت غذایی از برخی خانوارها از طریق خیریه‌ها و صندوق‌های مذهبی جمع آوری اعانه، تلاش برای فشار به مقامات ایالتی برای اختصاص بودجه برای کاهش هزینه‌های خانوارهای آلیس، بخشی از اقداماتی است که در کنار روشنگری و تبلیغات از سوی این کارزار مردم نهاد انجام می‌شود. 

«Salvation Army» یا «ارتش رستگاری» که نهاد مردمی تشکیل شده از کهنه سربازان بازنشسته ارتش آمریکاست برای فقرا کمک جمع آوری می‌کنند. آنها در گزارشی که در پایگاه خبری «متحد برای آلیس‌ها» نیز آمده، اظهار می‌کنند که هم اکنون ۳۸ درصد آمریکایی‌ها از کمک‌های مردمی در قالب نیکوکاری و اعانه‌های مذهبی و ان. جی. اوهای مقابله با فقر استفاده می‌کنند. این جمعیت در سال ۲۰۱۴ حدود ۲۷ درصد بوده که طی یک دهه افزایش بیش از ۱۰ درصدی داشته است. 

از نظر این موسسه مردم نهاد که نفوذ بیشتری در دولت آمریکا نیز به خاطر سوابق خود از زمان جنگ ویتنام تاکنون دارد، دیدگاه مردم آمریکا نیز صرف‌نظر از جایگاه طبقاتی و درآمد نسبت به فقر تغییر یافته و دیگر مردم فقر را ناشی از ناکارآمدی و ضعف خود فرد نمی‌دانند. 

طبق نظرسنجی موسسه «سلویشن آرمی»، ۸۸ درصد از آمریکایی‌ها معتقدند افرادی که در فقر زندگی می‌کنند مستحق کمک هستند. از سوی دیگر، ۸۴ درصد از آمریکایی‌ها معتقدند زنده ماندن به تنهایی با حداقل دستمزد تقریبا غیرممکن است. همچنین ۷۵ درصد از آمریکایی‌ها معتقدند کمک به خانواده‌های فقیر باعث می‌شود فرزندان آن خانواده‌ها برای موفقیت ایجاد شوند. 

به هر حال، اکنون مسئله فقر مطلق در این دوره پس از پایان کرونا و باوجود پیش‌بینی رونق پس از رفع گسترش این بیماری، چنان اهمیتی یافته که به یکی از موضوعات مورد بحث میان رقبا در کارزارهای داغ انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا در تابستان ۲۰۲۴ بدل شده است.

تصویر اخیر پایگاه خبری ایندیپندنت از ایالات مرکزی آمریکا نشان می‌دهد که باوجود پایان یافتن موج همه‌گیری کرونا، همچنان جوانان و شاغلینی با بدن‌های سالم در صف‌هایی حاضر می‌شوند که به آن‌ها کمک نقدی، لباس و گاه غذا داده شود. 

ایندیپندنت در گزارش خود گفته است که صفوف مشاهده شده و عکسبرداری شده توسط خبرنگار این بنگاه خبری، مربوط به طبقه متوسط تحصیلکرده دارای سرپناه است و برخلاف روال همیشگی که «بی خانمان‌ها» و «Homeless»‌ها (با جمعیت نزدیک به یک میلیون نفری) را شامل می‌شد، نبوده است.