نقدی بر حاشیه‌های حادثه ورزشگاه شهدای شهر قدس؛
کارگرانی که بی‌صدا می‌سوزند/ چرا آمبولانس فقط برای فوتبالیست‌هاست و کارگران «نباید» سوار شوند؟
این نگاهی که شهروندان را به درجه یک و درجه دو تقسیم می‌کند، باید روزی از بین برود؛ اولویت ما جان انسان‌هاست و حفظ جان انسان‌ها بایستی مهم‌ترین و اصلی‌ترین اولویت باشد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، عصر دیروز در حادثه انفجار پست برق ورزشگاه شهدای شهر قدس، دو کارگر دچار سوختگی شدند؛ اما دردناک‌تر از این سوختگی، برخورد و واکنش مدیران اجرایی مجموعه بود؛ کارگران هرچه تلاش کردند مسئولان اجازه امدادرسانی و انتقال آنها به بیمارستان را ندادند و تاکید کردند آمبولانس برای تمرین دو تیم استقلال و الغرافه در آنجا مستقر شده است و نمی‌تواند کارگران سوخته را به بیمارستان برساند!
یکی از خبرنگاران حاضر در این مجموعه از ماجرا فیلم گرفته است که این فیلم در شبکه‌های مجازی دست به دست شده و موجب ناراحتی کارگران و تمام آن‌هایی را فراهم آورده است که دغدغه عدالت و برابری دارند.
در این فیلم کوتاه، مسئولان امدادی در پاسخ به کارگری که می‌گوید همکارانش سوخته‌اند خیلی ساده می‌گوید «چه کار کنم آقا؟!.....»
چرا آمبولانس فقط برای فوتبالیست‌هاست و برای نجات جان کارگرانی که در اثر حادثه دچار سوختگی شده‌اند، نیست، کارگرانی که در این مجموعه‌های ورزشی زحمت می‌کشند و عرق می‌ریزند تا فوتبالیست‌ها بیایند و بازی کنند؟
«احسان سهرابی» فعال کارگری و عضو اسبق شورایعالی حفاظت فنی در این رابطه به ایلنا می‌گوید: واقعاً از این نگاه‌ها و برخوردها متاثر می‌شویم؛ امروز یکی از مهم‌ترین مشکلات ما، تقسیم جامعه به شهروند درجه یک و دو و سه است؛ در حالیکه در اسلام شان و کرامت انسان‌ها مهم‌ترین اصل است و باید با قدرت حفظ شود.
او اضافه کرد: اینکه امکانات و رفاهیات فقط متعلق به یک قشر خاص باشد و کارگران زحمتکش نتوانند از امکانات استفاده کنند، اصلاً پذیرفتنی نیست. آقای میدری به عنوان وزیر کار باید دستور ویژه در رسیدگی به این موضوع صادر کنند؛ قوه قضاییه باید پای کار بیاید و به جنبه عمومی این موضوع که یک جرم مشهود است، رسیدگی کند. این رفتار اصلاً قابل قبول نیست؛ یک کارگر در یک مجموعه فعالیت کند و زحمت بکشد، بعد وقتی دچار حادثه می‌شود، او را سوار آمبولانس نکنند به جرم اینکه شما کارگری و آمبولانس مختص باشگاه استقلال است؟!
سهرابی با بیان اینکه «اگر این حادثه خدای ناکرده منجر به فوت کارگران می‌شد، چه کسی پاسخ می‌داد» می‌افزاید: یعنی جان کارگران تا این اندازه بی‌اهمیت است که اجازه ندهند سوار آمبولانس شوند؟! این رفتار شایسته مملکت ما نیست؛ نباید با کارگری که زحمت می‌کشد و با عرق جبین مجموعه‌های مختلف را سر پا نگه داشته، اینطور برخورد شود.
به گفته این فعال کارگری، کارگران پشت همه چیز ایستاده‌اند؛ در این ورزشگاه‌ها کارگران هستند که شبانه‌روز زحمت می‌کشند تا فوتبالیست‌ها بتوانند بیایند و با خیال راحت بازی کنند.
او اضافه می‌کند: به عنوان فردی که سال‌ها در حوزه ایمنی فعالیت کرده‌ام باید بگویم اولویت، تامین ایمنی و سلامت انسان‌ها و به خصوص نیروی انسانی شاغل در مجموعه‌هاست؛ اول ایمنی باید رعایت شود و سلامت انسان‌ها حفظ شود، بعد فوتبال و ورزش و سایر مسائل قرار دارند.
سهرابی با تاکید بر اینکه مسئولان اجرایی باید پاسخ بدهند که فسلفه وجود و استقرار آمبولانس در ورزشگاه چیست؛ می‌گوید: اگر آمبولانس برای رساندن بیماران به بیمارستان است، خب چرا کارگران نباید سوار آن بشوند؛ مگر جان‌شان ارزشی ندارد؟ قبل از هر چیز، سلامت و ایمنی پرسنلی که در اجرا و پشتیبانی فعالیت دارند، اهمیت دارد.
این فعال کارگری تصریح می‌کند: این نگاهی که شهروندان را به درجه یک و درجه دو تقسیم می‌کند، باید روزی از بین برود؛ اولویت ما جان انسان‌هاست و حفظ جان انسان‌ها بایستی مهم‌ترین و اصلی‌ترین اولویت باشد.
