مسئولان تمایلی به برجسته‌شدن اماکن تاریخی استان ندارند/ سهم اندک فارس در گردشگری مذهبی

یلدا راهدار در گفت و گو با ایلنا افزود: مطالعات اقلیمی در گذشته و در دهه 60 به ما نشان داد که کشور ایران و استان فارس در سال های آینده با یک خشکسالی عظیمی مواجه می‌شود اما آغاز جنگ تحمیلی سبب شد که کالاهای استراتژیک مانند گندم، و ... به عنوان نیاز استراتژیک کشور باشد بنابراین این مهم باعث شد مسئولان خود به خود  ذهن و فعالیت‌شان  بر روی کشاورزی معطوف شود.

 نایب رئیس سازمان ملی کارآفرینی کشور بیان کرد: بنابراین این مهم تا جایی پیشروی کرد که در دهه 70 و با روی کار آمدن دولت سازندگی  سیاست کشور و به تبع آن استانها تغییر کند و این در حالی است که در آن زمان سیاست اقتصادی استان از کشاورزی به صنعت تغییر یافت.

به گفته او استان فارس در دهه هشتاد با یک بی برنامگی هایی مواجه شد و مسئولان نتوانستند آن طور که باید و شاید اهداف و برنامه های خود را در بخش صنعت و کشاورزی پیش ببرند چرا که تجربه ثابت کرده مردم فارس هیچ وقت  نتوانستند صنعتگر باشند.

راهدار ادامه داد: اگرچه مسئولان در گذشته از تمرکز بروی پتانسیل‌های مهم گردشگری استان مانند تخت جمشید واهمه داشتند در نتیجه آنها همواره بر این باور بودند که تمرکز بر روی چنین مکان هایی باعث می شود که تبعاتی بدی برای استان در سطح کشور ایجاد شود .

وی معتقد است: عدم تمایل مسئولان به برجسته شدن مکان‌های تاریخی ارزشمندی مانند تخت جمشید ، پاسارگاد و ... یکی از دلایلی که در سال های گذشته باعث شده امکانات مناسبی از سوی دولت و حاکمیت در اختیار آن ها قرار نگیرد.

مشاور استاندار فارس در توسعه کارآفرینی و گردشگری خاطر نشان کرد: با توجه به اینکه در برنامه توسعه منابع، محدودیت ها و ..... مورد توجه قرار می گیرد بنابراین زمانی که یک برنامه توسعه در تمامی بخش ها در اختیار داشته باشیم می توانیم استان را به سمت مسیری هدایت کنیم که از منابع کافی و موجود برخوردار شود.

راهدار با بیان اینکه مکان ها و منابعی که در استان فارس و شیراز در بخش گردشگری وجود دارند از جذابیت های گردشگری مناسبی برخوردار نیست افزود:  این در حالی است که باید بتوانیم در بحث گردشگری داخلی جذابیت‌های ویژه‌ای برای  گردشگران و افراد فراهم کنیم.

به گفته او مکان‌هایی مانند تخت جمشید، سعدیه ، حافظیه و .... تا یک اندازه می توانند برای گردشگران جذابیت داشته باشند و آنها را به خود جذب کنند بنابراین موسیقی‌های خیابانی، تئاترهای خیابانی، نشست‌های شاعران هنرهای تجسمی در خیابان ها و معابر گردشگری شیراز از نقاط ضعف گردشگری در شهر راز محسوب می شود.

راهدار در ادامه به مقایسه گردشگری شیراز با شهر مشهد پرداخت و افزود: با بررسی از میزان جذب گردشگر به استان‌هایی مانند مشهد می‌بینیم که سالیانه 20 میلیون نفر از شهر مشهد بازدید می‌کنند و این در حالیست که شیراز و استان فارس نتوانسته هیچ سهمی در بخش گردشگری مذهبی داشته باشد.