ایلنا گزارش می‌دهد /
صدور حکم زندان و شلاق؛ بزنگاه تشکل‌های کارگری
«به لیست مهم‌ترین اتفاقات کارگری در دو سال گذشته بنگرید. سکوت تشکل‌های رسمی کارگری نسبت به این اتفاقات نقطه مشترکی است که همگی آنان را به هم وصل می‌کند.»
تشکل‌های رسمی کارگری همواره مورد این اتهام قرار گرفته‌اند که در مورد وقایع مهم کارگری سکوت می‌کنند. به لیست مهم‌ترین اتفاقات کارگری در دو سال گذشته بنگرید. تصویب دستمزد سال ۹۲ حداقل شش درصد کمتر از نرخ رسمی تورم، اعتراضات صنفی کارگران پلی اکریل و بازداشت ۳ کارگر این واحد تولیدی، اعتراض صنفی کارگران معدن چادرملو و بازداشت ۲۸ کارگر این معدن، تصویب دستمزد ۹۳ ده درصد کمتر از نرخ رسمی تورم، اعتراضات صنفی کارگران معدن بافق و بازداشت ۹ کارگر این معدن و…
این‌ها شاخص‌ترین رویدادهای کارگری طی دو سال گذشته بوده‌اند، اما سکوت تشکل‌های رسمی کارگری نسبت به این اتفاقات نقطه مشترکی است که همگی آنان را به هم وصل می‌کند.
در آخرین نمونه،دادگاه برای چهار فعال کارگریدر پتروشیمی رازی(واقع در منطقه آزاد ماهشهر) حکم شش ماه حبس و ۵۰ ضربه شلاق صادر کرده است.
«ناصر چمنی»، عضو کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران - یکی از سه تشکل عالی کارگری - در این رابطه به ایلنا می‌گوید «تشکل‌های رسمی نمایندگان کل کارگران ایران هستند و اگر کارگری هر جای ایران اعتراض کند، این تشکل‌ها وظیفه دارند موضع گیری کنند و به آنجا نماینده بفرستند اما برخورد با اعتراضات صنفی کارگران، نفرات ضعیف در تشکل‌های رسمی کارگری را به سکوت وادار کرده است».
«علی خدایی»، عضو کانون شوراهای اسلامی کار استان تهران نیز معتقد است «هر سه تشکل رسمی کارگری مدعی‌اند فراگیر‌ترین تشکل صنفی کارگران ایران هستند. چنین ادعایی عمل متناسب با خود را طلب می‌کند. مثلا در موضوع مرگ علی چراغی(قتل کارگر شهریتوسط ماموران پیمانی شهرداری تهران) همه جامعه موضع گیری کردند اما صدایی از تشکل‌های رسمی کارگری برنخاست».
«رحمت‌الله پورموسی»، دبیر کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور معتقد است صدور حکم زندان و شلاق برای ۴ فعال کارگری پتروشیمی رازی ترفندی تکراری به قصد منصرف کردن نمایندگان کارگران از پیگیری مطالبات صنفی کارگران است.
این فعال کارگری ادامه می‌دهد: تجربه نشان داده است متهم کردن کارگران یا نمایندگانشان به «اخلال در نظم» برچسبی برای ساکت کردن آنان است.
او می‌گوید در جلسه چهارشنبه هفته آینده کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور، حکم زندان و شلاق این ۴ کارگر پتروشیمی رازی را طرح می‌کند تا اعضا نسبت به شیوه پیگیری این مساله توسط این تشکل بالادستی تصمیم بگیرند.
در این ارتباط «هادی ابوی» سخنگوی کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران نیز می‌گوید «کارفرمایان با استفاده از ابهام قانون کار در مواجهه با اعتصابات کارگری، فعالان کارگری را تحت فشار می‌گذارند».
او معتقد است: اگر کارگران یک واحد تولیدی یا یک صنف برای رسیدن به حقوق قانونیشان دست از کار بکشند و سپس قوه قضاییه برای نمایندگان آنان احکام زندان و شلاق صادر کند، بدان معناست که آخرین ابزار قانونی کارگران برای تحقق مطالباتشان مسدود شده است.
او سپس از قوه قضاییه می‌خواهد به جامعه کارگری آمار بدهد چند بار به سود کارگران و به زیان کارفرمایان رای صادر کرده است و در ادامه می‌پرسد «آیا ۴ کارگر زحمت کشی را که برای تامین زندگیشان تلاش و اعتراض کرده‌اند را بدین شکل محکوم می‌کند تا آن‌ها را ساکت کند؟»
ابوی در عین حال تاکید می‌کند کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران نسبت به حکم زندان و شلاق این ۴ فعال کارگری موضع گیری خواهد کرد.
تجربه حوادثمشابه نشان داده است که جامعه کارگری اخبار روزهای آینده را دنبال خواهد کرد و منتظر است تا موضع گیری رسمی این دو تشکل رسمی کارگری - آنطور که از سوی دبیر و سخنگوی آنان وعده داده شده است را مشاهده کند.
[اخبار کارگری ایلنا را درfacebook،twitterو+ googleدنبال کنید]
