در بیانهای تاکید شد؛
فرهنگیان خرید خدمت شش ماه از سال را بدون بیمه و حقوق میگذرانند/ منتظر اقدامات لازم در حمایت از این قشر آسیبدیده هستیم
![فرهنگیان خرید خدمت شش ماه از سال را بدون بیمه و حقوق میگذرانند/ منتظر اقدامات لازم در حمایت از این قشر آسیبدیده هستیم](https://cdn.ilna.ir/thumbnail/EhOamUWctzXE/YdHYY4gWkVxziNocTLLHoQVar3TrxmvO0e6SENMutiBXz7JNO2nT2KLgCR9h7O_-yMtFV2AKWHv4l_4LeI27Qq4xQIoDjB_gIQDHEiqNepRBeBVXNnV0pqcOp8oaTzJe7otfNPZWXfo,/%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85+11.jpg)
فرهنگیان خرید خدمات آموزشی با انتشار بیانهای خواستههای خود را برشمردند.
به گزارش ایلنا، فرهنگیان خرید خدمات آموزشی سال ۹۳ به بعد با انتشار بیانهای خواستههای خود را برشمردند.
در بخشی از متن این بیانیه آمده است:
بسم ربالمستضعفین
گروهی از فرهنگیان که به پاس فرمان رهبرشان، به خاطر حفظ جان مردمشان، به احترام نمایندگان مجلسشان، به پاس جان فشانی کادر درمان کشورشان و برای ایران عزیزشان و همچنین اثبات حقانیت خود، تجمع بزرگشان در تاریخ ۳۱ تیرماه در مقابل مجلس شورای اسلامی را برای چندمین بار لغو نمودند. قشری که بیشترین تبعیض و جفاها در حقشان روا گشته، تا جایی که ملقب به بردههای نوین شدهاند. قشری که با مدارک لیسانس تا دکترا از دانشگاههای معتبر کشور و در سال ۹۳ دست یاری دولت که به سمت آنها دراز شد را فشرده و کلاسهای خالی آموزش و پرورش را با جان و دل پر نمودند. معلمانی که پس از گزینشهای چندگانه توسط آموزش و پرورش و گذراندن بیش از هزار ساعت کلاسهای بدو و ضمن خدمت، در مدارس دولتی مناطق محروم و صعبالعبوری که هرکسی حاضر نیست به آن مناطق پا گذارد، به دانشآموزان این سرزمین عشق ورزیدند. معلمانی که در کلاسهایی با ۳۰ و ۴۰ دانشآموز سر و کار دارند و مانند معلمان رسمی، فعالیت هفتگی ۲۴ ساعته دارند. فرهنگیانی که در این سالیان افتخار آفریدند و سنگ تمام گذاشتند و زبانزد خاص و عام گشتند. آمار دانشآموزی این مدارس دولتی به صورت تصاعدی افزایش یافت و مورد تعریف و تمجید والدین و مسئولان قرار گرفتند و مهرهای تأیید شایستگی این قشر یکی پس از دیگری بر قلبشان زده شد.
و اما مورد بیمهریها و تبعیضهای همیشگی قرار گرفتند. حقوق میانگینی که در این وضعیت اقتصادی کمتر از هفتصدهزار تومان است و تا یک سال و حتی بیشتر به تعویق میافتد. بیمههای پنج و هفت و پانزده روزه و ناقضی که با هیچ قانونی در کشور همخوانی ندارد. این فرهنگیان در بهترین حالت، شش ماه از سال را بدون بیمه و حقوق میگذرانند. قوانین یکی پس از دیگری نقض شده و میشوند. امنیت و هویت شغلی و معلمی ندارند. و باید خون گریه کرد که با این وضعیت، حامیانی نیز ندارند. فراموش شدهاند. زندگیشان را در این چند سال تباه کردند و امید داشتند که این وضع بالاخره تمام خواهد شد. همیشه معتقد به حرکت در چارچوب قوانین بوده و هستند. مخالف تجمع و هیاهوهای واهی هستند. با تمام شرایط سختی که به جرأت میگوییم هیچ گروهی از معلمان دیگر ندارند، کارشان را به نحو احسن انجام داده و انتظار داشتند که دیده شوند.