مدیرکل سازمان بین المللی کار:
دنیای کار به تغییرات اقلیمی مرتبط است/ تعاونیها در بحران کرونا در بومیسازی مجدد اقتصاد نقش حیاتی ایفا کردند
![دنیای کار به تغییرات اقلیمی مرتبط است/ تعاونیها در بحران کرونا در بومیسازی مجدد اقتصاد نقش حیاتی ایفا کردند](https://cdn.ilna.ir/thumbnail/w8TxQzCJyCCD/YdHYY4gWkVxziNocTLLHoQVar3TrxmvO0e6SENMutiBXz7JNO2nT2KLgCR9h7O_-yMtFV2AKWHv4l_4LeI27Qq4xQIoDjB_gIQDHEiqNepRBeBVXNnV0pj-FNam6XNS37otfNPZWXfo,/%D8%A7%D9%82%D9%84%DB%8C%D9%85.jpg)
مدیرکل سازمان بینالمللی کار برای وبینار بینالمللی تجربهنگاری الگوهای بهبود کسب و کارهای تعاونی در کشورهای منتخب پیامی صادر کرد.
به گزارش ایلنا به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، متن این پیام به شرح زیر است:
در طول بحران کووید ۱۹، تعاونیهای تولیدی و مصرف در حفظ و پایداری زنجیرههای تامین کالاها و خدمات اساسی با روی آوردن به جوامع خود و "بومیسازی مجدد" اقتصادها نقش حیاتی ایفا کردهاند.
مدیرکل سازمان بینالمللی کار در پیامی با عنوان "تعاونیها برای اقدام اقلیمی" اشاره کرده است: روز بینالمللی تعاون سال جاری فرصتی بسیار مغتنم برای اینجانب فراهم کرد تا به دو امر بپردازم. نخست، تاکید بر پیوندهای قوی و تاریخی که سازمان بینالمللی کار را با نهضت جهانی تعاون پیوند میدهد.
درست یکصد سال پیش، سازمان بینالمللی کار، واحد تعاون خود را ایجاد کرد. آلبرت توماس، اولین مدیرکل سازمان، تعاونگری برجسته بود و تا امروز، سازمان بینالمللی کار همچنان تنها بخش از نظام سازمان ملل است که اختیارات صریحی در مورد تعاونیها دارد. ما اختیارات و تعهدات مذکور را بسیار جدی تلقی میکنیم. به این موضوع در اعلامیه سده برای آینده کار مصوب کنفرانس سال گذشته بینالمللی کار نیز اشاره شده است و البته که در شرایط بحرانی کنونی با وجود پاندمی کووید ۱۹ که دنیای کار را در ورطه خود فرو برده است، این موضوع از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است.
وجود اتحادیه بینالمللی تعاون به عنوان شرکای سازمان در زمینه ترویج تعاون بسیار مغتنم و میمون است. اینجانب یکصدوبیست پنجمین سالگرد اتحادیه و پیشینۀ طولانی دست آوردهای بیشمار آن برای پیشبرد آرمان عدالت اجتماعی را به اتحادیه تبریک و شادباش میگویم. در این راستا، مایلم بر اهمیت حیاتی موضوع این روز جهانی یعنی "تعاونیها برای اقدام اقلیمی"تاکید کنم. یکی از آثار پاندمی کنونی، یادآوری این موضوع بود که تا چه حد دنیای کار به تغییرات اقلیمی مرتبط است و اینکه برای مبارزه با آن باید چه نقش محوری ایفا کند.
علت آن دقیقا این است که الگوی تعاون، اقدامات کوتاهمدت را با چشمانداز بلندمدت همتراز میکند و از این وادی میتواند بینشی ارزشمند نسبت به نحوه مقابله با بحرانهای جهانی، خواه پاندمی باشد یا تغییرات اقلیمی، به ما بدهد.
در طول بحران کووید ۱۹، تعاونیهای تولیدی و مصرف در حفظ و پایداری زنجیرههای تامین کالاها و خدمات اساسی با روی آوردن به جوامع خود و "بومی سازی مجدد" اقتصادها نقش حیاتی ایفا کردهاند. تعاونیهای مالی با ایجاد صندوقهای همبستگی از کسب و کارهای متاثر از بحران و افراد آسیب دیده حمایت کردهاند. تعاونیهای صنعتی، کارگری و اجتماعی محصولات و خدمات خود را به منظور تامین تقاضاهای اضطراری محلی برای تجهیزات حفاظتی، اقلام خوراکی و مراقبتهای اجتماعی تغییر دادهاند.
این رویکرد مبتنی بر "منابع محلی" نه تنها از جوامع در زمانهای بحران حمایت میکند بلکه به سازگاری و کاهش تغییرات اقلیمی نیز کمک میکند. این امر زمانی آشکارتر میشود که تعاونیها برای پایداری کشاورزان داخلی محصولات بیمهای مشترک برای تولیدات کشاورزی ارائه میکنند یعنی تعاونیهای کشاورزی که از ایجاد تنوع در محصولات کشاورزی به عنوان روشی برای مقاومسازی در برابر خشکسالی حمایت میکنند یا زمانی که مدیریت آبخیزداری را برای حفظ و حراست از منابع طبیعی ارزشمند بهبود میبخشند.
نسلجدید تعاونیها درخط مقدم و پیشرو گذار به بهرهبرداری از انرژی تجدیدپذیر متعلق به جامعه، مهار نیروی باد و خورشید و نیز گازهای زیستی است.
به این ترتیب، تعاونیها و دیگر الگوهای اقتصاد اجتماعی و همبستگی باید بخش لاینفک راهحلهایی باشند که ما با رویارویی با چالشهای عظیم بازسازی بهینهتر از پیش مدنظر قرار میدهیم. اگر خواهان ساختن آیندۀ کار انسان محوری هستیم که البته عادلانهتر و سبزتر است؛ آیندۀ کاری در خدمت مردم و کره زمین، اگر به راستی خود را به تحقق دستورکار ۲۰۳۰ سازمان ملل متعهد میدانیم، در آن صورت باید اطمینان حاصل کنیم که تعاونها همچنان بازیگران اصلی هستند که همواره بودهاند.