محمد شریفی‌مقدم:
وزارت بهداشت و درمان در دست مافیای پزشکی است/ پرستاران با بیست سال سابقه، سه میلیون تومان حقوق می‌گیرند
دبیرکل خانه پرستار، دلایل نارضایتی پرستاران را تشریح کرد و گفت: وزارت بهداشت کاملاً پزشک‌سالار است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محمد شریفی‌مقدم (دبیرکل خانه پرستار) در ارتباط با اهمیت شغل پرستاری و شاخصه‌های آن گفت: سازمان جهانی بهداشت با هدف تقویت پرستاری و مامایی در پوشش بهداشت جهانی، سال ۲۰۲۰ را سال پرستاری نامیده است. این نگاه سازمان جهانی بهداشت به پرستاران نشان دهنده این است که آنها گروهی بزرگی هستند که تاثیر بسزایی در خدمات بهداشتی و درمانی دارند. متاسفانه پرستاری، شغل پر استرس و خطری است؛ هشتاد درصد پرستارها در شش ماه اول کاریشان خشونت کلامی و سی درصد خشونت فیزیکی را تجریه می‌کنند.
وی ادامه داد: این قشر از جامعه با توجه به اینکه به طور مستقیم با بیماران در ارتباط هستند؛ دچار انواع بیمارها می‌شوند. با اینکه هر لحظه امکان بیماری و مرگ برای پرستاران وجود دارد، اما آنها از نظر معیشتی تامین نیستند. در دوران اشاعه بیماری آنفولانزا، دو پرستار در تبریز و کرمان به دلیل تماس مستقیم با افراد مبتلا به این بیماری دچار آنفولانزا شدند و جانشان را از دست دادند. البته امکان دارد این آمار بیشتر باشد و به خانه پرستاری اعلام نشده باشد. البته وزارت بهداشت و درمان آمار فوتی‌های کادر درمان را دارد و به این وزارتخانه اعلام می‌شود.
شریفی‌مقدم به دریافتی پرستاران پرداخت و گفت: میزان دریافتی پرستاران خیلی پائین است. یک پرستار 2 میلیون و پانصد هزار تومان و مدیر پرستار هم 3 میلیون و پانصد هزار تومان ماهیانه حقوق دریافت می‌کند. یک پرستار با 20 سال سابقه کار نهایتا 3 میلیون تومان دریافتی دارد. متاسفانه در مورادی هم گزارش شده که ارقام پائین‌تر از یک میلیون پرداخت شده که این خلاف قانون است. برای نمونه دریافت حقوق 480 هزار تومان ماهیانه برای پرستار در آمل بود که این میزان پرداختی هیچ سنخیتی با حجم کار پرستاری ندارد.
مافیایی که درآمدها را می‌بلعد
وی تاکید کرد: باتوجه به اینکه بودجه وزارتخانه بهداشت و درمان کم نیست و مبالغی هم به صورت غیرمستقیم وارد نظام سلامت می‌شود؛ سوال این است که چرا این مبالغ در راستای بهبود وضعیت پرستار صرف نمی‌شود؟ برای پاسخ روشن به این پرسش باید اذهان را به سمت سیستم پزشک‌سالار جلب کنم. متاسفانه نظام درمانی ما کاملا بر مدار پزشکان می‌چرخد. این پزشکان هستند که به قانونگذار و دولت دسترسی دارند. یعنی دقیقا دو مقوله قدرت و ثروت را در دست دارند؛ به همین دلیل به دیگر اعضای کادر درمانی توجهی نمی‌کنند در صورتی که در تمام دنیا این مرسوم است که مدیر بیمارستان باید به علم مدیریت آگاهی داشته باشد؛ نه اینکه الزما پزشک باشد و به دیگر نیروهای انسانی در محیط بیمارستان توجهی نکند. وزارت بهداشت و درمان در دست مافیای پزشکی است و با صدور دستورالعمل‌هایی تمام منابع درآمدی را در جیب خودشان می‌گذارند و از این درآمد مبالغ بسیار ناچیزی به دیگر کادر درمانی تزریق می‌کنند.
او افزود: یک نکته خیلی مهمی را در پایان یادآوری کنم که انتخابات سازمان نظام پرستاری چند ماه پیش برگزار شد و در تهران فقط 5 درصد در آن مشارکت کردند حال آنکه این انتخابات یکی از بزرگترین رخدادهای صنفی پرستارها محسوب می‌شود. در حال حاضر یک نارضایتی زیرپوستی ذخیره شده در پرستارها وجود دارد. پرستاران در سراسرکشور وضعیت موجود را ناشی از تشدید محرومیت، سرخوردگی و بی‌عدالتی می‌دادند و این متغیرها احساس ناکارآمدی را در بین پرستاران ایجاد می‌کند.
