قطعنامه راهپیمایی روز جهانی کارگر قرائت شد؛
دولت سیاست‌های پولی و مالی را در جهت کنترل قیمت‌ها و حفظ قدرت خرید جامعه مزدبگیر به‌کار ببرد
در قطعنامه روز جهانی کارگر سال ۹۸ با یادآوری فشارهای ظالمانه تحریم‌های بین‌المللی، از دولت خواسته شده با کوتاه کردن دست صاحبان رانت و رفع شکاف طبقاتی، به وضعیت کارگرانی که در نتیجه مشکلات مربوط به فعالیت کارخانه‌ها با مشکل بیکاری یا تاخیر در دریافت حقوق مواجه هستند، رسیدگی کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در ادامه مراسم راهپیمایی و سخنرانی روز جهانی کارگر که صبح امروز با مشارکت جمعیت هزاران نفری از کارگران در تهران برگزار شد، خواسته‌های صنفی کارگران در قالب قطعنامه‌ای که متن کامل آنها به شرح ذیل است، قرائت شد.
وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ
چرخ عظیم جوامع به دست توانای کارگران می چرخد. «امام خمینی(ره)»
نزدیک به 133 سال از قیام خونین کارگران آمریکا در شهر شیکاگو که در اعتراض به ساعت کاری ناعادلانه و کاهش آن به 8 ساعت در روز و پائین بودن دستمزدها و خطرناک بودن محیط کارشان بود، می‌گذرد. در این اعتراض کارگران معتقد بودند که نظام سرمایه‌داری آنها را استثمار می‌کند؛ در این اقدام اعتراضی تعدادی هم دستگیر و زندانی شدند و از بین آنها هم 4 نفر به دار آویخته شدند. بر همین اساس هر ساله کارگران جهان برای گرامیداشت یاد و قیام آن کارگران، اولین روز ماه مه (11 اردیبهشت ماه) به میدان می‌آیند تا اعتراض خود را در قالب راهپیمایی، تظاهرات و اعتصابات کارگری نسبت به شرایط کاری اعلام کنند.
جامعه کارگری ایران روز جهانی کارگر را در کشورمان در حالی گرامی می‌دارد که امسال بسیاری از هموطنان و کارگران ایران عزیزمان در واقعه سیل گرفتار شده و از این جهت خسارت‌های زیادی را متحمل شدند و علی‌رغم همه کمک‌هایی که توسط هموطنان، دولت و نهادهای امدادی صورت گرفت ولی به علت وسعت سیل، آلام و کاستی‌های به‌جا مانده از آن همچنان باقی است. مشاهده شد که سیل‌های اخیر در برابر سیل عظیم مردمی سر تعظیم فرود آورد.
سالی که گذشت بسیار به جامعه کارگری سخت گذشت، فشار تحریم‌های ظالمانه از یک طرف و کاهش ارزش پول ملی از طرف دیگر باعث شد که شرایط اقتصادی بر کارگران تنگ شود چراکه تورم و افزایش قیمت کالاها در سال 1397 که در نوع خود کم سابقه بود باعث شد که سبد معیشت جامعه کارگری به شدت کاسته شود و کارگران از تأمین حداقل نیازهای خود درمانده شوند. متأسفانه سیاست‌های اشتباه اقتصادی هم به این موضوع دامن می‌زد و فشار هزینه‌ها را بر جامعه کارگری دوچندان کرد. متأسفانه باتوجه به شرایط بوجود آمده گروه‌هایی که صاحب پول و سرمایه بودند و از رانت‌های اطلاعاتی هم بهره می‌بردند به غارت کشور دست زدند و حوادثی را مرتکب شدند که اعتراض گروه‌های کارگری را به دنبال داشت.
درخواست افزایش دستمزد در نیمه دوم سال با مقاومت کارفرما و دولت روبه‌رو شد و همه این عوامل دست به دست هم دادند تا در پایان سال از رقم ۳۷/۰۰۰/۰۰۰ ریال حداقل معیشت، مزد کارگران بتوانند در بهترین شرایط فقط حدود ۳۳% از هزینه‌های زندگی را تأمین کنند.
بالا بودن نرخ بیکاری، وضعیت بد معیشتی بازنشستگان، افزایش هزینه‌های درمان و عدم پوشش تأمین اجتماعی در این خصوص و تعدیل نیروی کار و معوق ماندن حقوق کارگران در برخی کارگاه‌ها و بنگاه‌های اقتصادی و عدم پرداخت تعهدات دولت به سازمان تأمین اجتماعی از جمله اتفاقات ناخوشایندی بود که در سال گذشته متأسفانه تکرار شد.
ما امروز گرد هم آمده‌ایم تا اعتراض خود را نسبت به روند شرایط مخاطره‌آمیز اعلام کنیم. متأسفانه باید اعتراف کرد انقلابی که می‌بایست قسط و عدالت اسلامی را در همه حوزه‌ها خصوصاً در مسائل اقتصادی کشور ایجاد کند نه تنها امروز موفق نبوده بلکه شکاف طبقات اجتماعی و اقتصادی در کشور به گونه‌ای شد که کوخ‌نشینان نظاره‌گر کاخ‌نشینان شده‌اند. متأسفانه سیاست‌های اقتصادی دولت این روند را شدید می‌کند. بنابراین در این روز اعلام می‌کنیم:
1. تحریم و مشکلات ناشی از آن به هیچ وجه بر وفاداری کارگران به انقلاب و رهبری خدشه‌ای وارد نخواهد کرد و این انقلاب با حمایت و ایثار کارگران به حیات خود ادامه خواهد داد.
2. جامعه کارگری از همه نهادهای برآمده از انقلاب خصوصاً نیروهای حافظ انقلاب و مشخصاً سپاه پاسداران انقلاب اسلامی حمایت کرده و آن را فرزند انقلاب می‌داند. آمریکا بداند که انقلاب اسلامی فرزند خود را حفظ خواهد کرد. اگر سپاه تروریست هست پس همه کارگران ایران هم تروریستند.
3. شرط ماندگاری انقلاب اسلامی ایران، حفظ ارزش‌هاست. متأسفانه به هر دلیل ارزش‌های انقلاب که همان توسعه قسط و عدالت است، محقق نشده و نابرابری وضع اقتصادی، کشور را فرا گرفته است. در این میان جامعه کارگری به شدت از این وضعیت متأثر شده است. ما به‌طور جد از دولت می‌خواهیم که سیاست‌های پولی و مالی را در جهت کنترل قیمت‌ها و حفظ قدرت خرید جامعه مزدبگیر به‌کار ببرند و از ایجاد شکاف اقتصادی بیشتر، جلوگیری کنند.
4. روند افزایش قیمت‌ها طی سال 1397 و ابتدای سال 1398 نشان از عدم توزیع نامناسب کالاها و ارز دولتی می‌دهد. لذا ما از دولت آقای روحانی می‌خواهیم که تا تثبیت شرایط اقتصادی و عادی شدن شرایط نظام توزیع سهمیه‌ای کالاهای ضروری را در دستور کار خود قرار دهد.
5. برای کمک به معیشت کارگران و بازنشستگان، خواستار احیای بن کالاهای ضروری که بتواند سفره کارگران و مستمری‌بگیران را با استفاده از کمک دولت و ارز دولتی تقویت کند، می‌باشیم.
6. رسیدگی به واحدهای بحران‌زده در شرایط امروز از وظایف اصلی دولت است. ما از همه دستگاه‌های مرتبط ازجمله وزارت صنعت، معدن و تجارت و همچنین وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی می‌خواهیم که به شکل جدی به مشکلات این واحدها رسیدگی و نیاز آنان را تأمین کند.
7. سازمان تأمین اجتماعی یک نهاد تأثیرگذار در تأمین امنیت اجتماعی است، هر گونه تعلل و کم توجهی به روند فعالیت آن می‌تواند فاجعه‌آفرین باشد. ما از دولت و مشخصاً سازمان برنامه و بودجه می‌خواهیم که تا دیر نشده، تعهدات خود را به این سازمان پرداخت کند چراکه با روند فعلی این نگرانی وجود دارد که ارائه خدمات این سازمان بزرگ اجتماعی در آینده‌ای نزدیک با اختلال جدی روبرو شود.
8. اصلاح ساختار سازمان تأمین اجتماعی خصوصاً اصلاح ماده 17 قانون ساختار نظام جامع تأمین اجتماعی مصوب سال 1383 مجلس شورای اسلامی و بازگشت به قانون تأمین اجتماعی و اصلاح اساسنامه سازمان منطبق بر قانون مذکور، خواسته به حق و جدی جامعه کارگری است. ما معتقدیم که اداره سازمان باید بر پایه سه‌جانبه‌گرایی و به دور از مدیریت واحد دولتی باشد.
9. امنیت شغلی کارگران که مقدمه تشکیل نهادهای مستقل کارگری است از دغدغه‌های جامعه کارگری است که متأسفانه به دلیل نهایی نشدن آیین‌نامه اجرایی ماده 7 قانون کار تاکنون محقق نشده است. ما از دولت آقای روحانی انتظار داریم که این آیین‌نامه را هرچه سریعتر تصویب کند.
10. از وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی انتظار داریم که هرچه سریعتر در خصوص تثبیت جایگاه مدیرعامل سازمان که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است اقدام و این سازمان را از بلا تکلیفی نجات دهد. همچنین ما از وزیر محترم می‌خواهیم که به مدیریت سازمان به عنوان یک مدیریت یکپارچه و مسئولیت‌پذیر نگاه کند و از تفکیک آن به اجزاء مختلف با مدیریت جداگانه جداً پرهیز کند.
11. صیانت از آزادی اساسی خصوصاً احترام به راهپیمایی کارگر و حق اعتراض و اعتصاب کارگران باید محترم شمرده شود.
در پایان ما ضمن اعلام حمایت از فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص حمایت از شعار رونق تولید، همه تلاش خود را برای تحقق این خواسته مقام معظم رهبری در سال جاری به‌کار خواهیم بست.
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
ستاد بزرگداشت هفته کارگر
11 اردیبهشت 1398
