میرمنصور موسوی از بی‌توجهی مسوولان انتقاد کرد؛
افرادی برای بازنشستگان تصمیم می‌گیرند که از درد بازنشستگان خبر ندارند/ گوش شنوایی برای شنیدن مشکلات نیست
عضو هیات مدیره کانون کارگران بازنشسته تهران با اشاره به مشکلاتی که گریبانگیر کارگران و بازنشستگان است، گفت: بارها مشکلات کارگران و بازنشستگان را به مناسبت‌های گوناگون مطرح کرده‌ایم اما در برخی موارد توجهی نشده است.
میرمنصور موسوی با اشاره به اینکه بیش از 60 درصد بازنشستگان تامین اجتماعی حداقل‌بگیر هستند، به خبرنگار ایلنا گفت: در شرایطی که گرانی بیداد می‌کند و قیمت همه چیز رشد سرسام آوری داشته متاسفانه به فریاد کارگران و بازنشستگان نمی‌رسند و این قشر زحمتکش باید همچنان با مشکلات دست به گریبان باشد.
وی با اشاره به مشکلات معیشتی بازنشستگان گفت: امروزه وضعیت اقتصادی به اندازه‌ای خراب است که نگرانی اول بازنشستگان تامین کالاهای اساسی است.
عضو هیات مدیره کانون کارگران بازنشسته تهران با اشاره به اینکه بازنشستگان و کارگرانی که حداقل‌بگیر هستند در ماه یک میلیون و 200 هزار تومان دریافت می‌کنند، گفت: با این مبلغ تنها می‌توان کالاهای اساسی خانواده همچون نان را تامین کرد و این مستمری به اندازه‌ای نیست که بازنشستگان به فکر دیگر مسایل و نیازهای خود باشند.
وی با اشاره به سفرهایی که سازمان تامین اجتماعی در قالب طرح زیارت تعریف کرده است، گفت: از آنجا که بازنشستگان امکان رفتن به سفر را ندارند به همین دلیل در تمامی طول سال ناچار هستند در خانه‌هایشان بمانند. بنابراین تعطیلات برای بازنشستگان معنایی ندارد.
وی با ابراز تاسف از اینکه وضعیت معیشت و زندگی برخی بازنشستگان به جایی رسیده که آرزوی دیدار فرزندانشان را هم ندارند، گفت: در پاره‌ای موراد فقر و نداری عامل می‌شود تا بازنشستگان آرزو کند که فرزندانش هم به دیدارش نیایند. این در حالی است که امروزه بزرگترین معضل بازنشستگان، تنهایی است.
عضو هیات مدیره کانون کارگران بازنشسته تهران با اشاره به دورهمی‌هایی که بازنشستگان در پارک‌ها دارند، گفت: تفریح یا هر مورد رفاهی دیگر برای بازنشستگان معنا ندارد و کار بازنشستگان این است که به اشکال مختلف روز را به شب برسانند.
وی با اشاره به اینکه زندگی پس از بازنشستگی برای شاغلان معنای خود را از دست داده است، گفت: امروزه شاغلان به بازنشستگان نگاه می‌کنند و هنگامی که متوجه می‌شوند زندگی بازنشستگان یک حالت روزمره پیدا کرده، نسبت به آینده مایوس می‌شوند.
موسوی با تاکید بر اینکه معنای بازنشستگی در کشور ما با دیگر نقاط جهان تفاوت دارد، گفت: بازنشستگی در جهان به معنای آرامش و آسایش پس از مدتها کار است. باید بپذیریم که بازنشسته باید از استرس‌های روزگار دور بماند و نسبت به آینده امیدوار باشد این در حالی است که بازنشستگان ما به محض آنکه بازنشسته می‌شوند به اولین چیزی که فکر می‌کنند پیدا کردن کار است.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از بازنشستگان به مشاغلی همچون آبدارچی، نگهبانی و مشاغلی از این دست روی می‌آورند، گفت: متاسفانه بازنشستگان هنگامی که به مشاغلی از این دست می‌پردازند، گاه تحقیر می‌شوند زیرا در سنی نیستند که در چنین کارهایی مشغول شوند اما بیشتر آنها برای آنکه چرخ زندگی‌شان بچرخد، ناچارند هنوز کار کنند.
عضو هیات مدیره کانون کارگران بازنشسته تهران با اشاره به اینکه بازنشستگان بارها مشکلاتشان را به هیات مدیره کانون مطرح کرده‌اند، گفت: گاها در جلساتی که برای بازنشستگان تصمیم‌گیری می‌شود، نماینده بازنشستگان حضور ندارد. این چه رسم بدی است که افرادی برای بازنشستگان تصمیم می‌گیرند که از درد بازنشستگان خبر ندارند.
وی با یادآوری اینکه همسان‌سازی مدتهاست به عنوان یک الزام مطرح شده اما اجرایی نمی‌شود، گفت: امروزه افراد شاغل می‌خواهند همسان‌سازی را تصویب و اجرا کنند اما چون خودشان شاغل هستند بنابراین شناختی از شرایط سخت زندگی برای بازنشسته‌ای که 30 سال حق بیمه پرداخت و امروزه حداقل‌بگیر است، ندارند.
عضو هیات مدیره کانون کارگران بازنشسته تهران خطاب به مدیران نیز گفت: دوران مدیریت شما نیز به پایان می‌رسد و به بازنشستگی می‌رسید. آنگاه متوجه خواهید شد که بازنشستگان چه وضعیتی دارند بنابراین بهتر است امروز با بازنشستگان ارتباط برقرار کنید و دردهایشان را بشنوید تا فردا عذاب وجدان نداشته باشید و مورد بازخواست آنان قرار نگیرید.
