/یادداشتی از حسن صادقی/
منتظر پاسخ کارگران باشید
رییس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در یادداشتی نوشت: کار استیضاح از حب معاویه نبود بلکه از بغض علی ربیعی بود که تن به باج‌خواهی آنچنانی کمتر از توقع برخی از نماینگان داد اما آنچه که تعجب آور بود همراهی برخی از دولتمردان و هیات رئیسه مجلس بود که در یک همپوشانی و همنوائی کاملا آشکار همچنین تلاش وافری برای زدن تنها نماینده کارگران در هیات وزیران از خود بروز دادند به گونه‌ای که این ملودی دولت و ریاست مجلس بدآواز بود که وجود حتی مخالفین ربیعی را هم مشمئز نموده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، حسن صادقی در یادداشتی با عنوان"منتظر پاسخ کارگران باشید"نوشت:
نگاهی به استیضاح وزیر کار علی ربیعی و پیامدهای بعید آن ذهن هر کنشگر اجتماعی را به شدت درگیر موضوع می‌کند، موضوع که از هر زاویه قابل نقد و تعمق می‌باشد.
صرف نظر از اینکه استیضاح از حقوق قانونی نمایندگان مجلسی و منطبق با اصول اساسی قانون اساسی است لکن این کار در یکی از بندهای همان فصل که این اختیار را به نمایندگان می‌دهد به وزیر هم حق برخورداری از مدت محدودی پس از اسیتضاح را ماندن در پست وزارت می داد و پس از آن مدت، از نمایندگان رای گیری به عمل می‌آمد تا مشخص می‌شد برخی از این نمایندگان محترم دل در گروه منافع ملی دارند، یا منافع میلی خود را دنبال می کنند.
این را به این جهت می‌گویم که کار استیضاح از حب معاویه نبود بلکه از بغض علی ربیعی بود که تن به باج‌خواهی آنچنانی کمتر از توقع برخی از نماینگان داد اما آنچه که تعجب آور بود همراهی برخی از دولتمردان و هیات رئیسه مجلس بود که در یک همپوشانی و همنوائی کاملا آشکار همچنین تلاش وافری برای زدن تنها نماینده کارگران در هیات وزیران از خود بروز دادند به گونه‌ای که این ملودی دولت و ریاست مجلس بدآواز بود که وجود حتی مخالفین ربیعی را هم مشمئز نموده است و از طرفی دل طبقه کارگر را به شدت آزرده نمود.
انتظار از دولت و مجلس که با تلاش وافر جامعه کارگری به روی کار آمده‌اند را نداشتند که اینگونه مورد کم لطفی قرار گیرند و بدترین بداخلاقی را نسبت به آنها روا بدارند به همین دلیل این خاطره خاطره تلخ هیچگاه از ذهن و روح کارگران پاک نخواهد شد و پاسخ آن را در روز موعود و در زمان مقرر هم به دولت و هم به ریاست مجلس و برخی نمایندگان باج‌خواه خواهند داد و به آنها خواهند گفت که با دستمال کثیف نمی‌شود شیشه را پاک کرد.
اما خطاب من به جامعه کارگری است که بعد از این چه کسی وزیر خواهد شد آیا وزیر انتخاب خواهد شد یا امربر، آنچه که ما جامعه کارگری امروز در حوزه روابط کار، تامین اجتماعی، رفاه و تعاون نیاز داریم فردی است که خود وزیر باشد و به معنای واقعی خود وزارت کند نه اینکه اسما وزیر باشد اما از بیرون کسی دیگر وزارت کند و از نقش مترسک را در درون بازی کند.
لذا بیشترین نگرانی و دل‌مشغولی ما این است که نکند همانند هیات دولت رئیس پنهانی وجود داشته باشد مانند قاضی‌زاه هاشمی که در واقع رئیس جمهور در سایه این کشور باشد و اوست که چیدمان افراد را در دولت رصد می‌کند و اوست که حرف آ‌خر را خواهد زد که چه کسی بماند و چه کسی برود که امیدوارم ما اشتباه فکر کرده باشیم.
