عضو هیئت امنای سازمان تامین اجتماعی:
به بهانه حمایت از کالای ایرانی، کارگر ایرانی را زیر پا میگذارند
شوکت گفت: همه دولتها نقاط و جاهایی را از تامین اجتماعی و حقوق کارگران حذف کردهاند. اکنون هم به بهانه حمایت از کالای ایرانی، کارگر ایرانی را زیر پا میگذارند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، اکبر شوکت (عضو هیئت امنای سازمان تامین اجتماعی، عضو کانون عالی کارگران ایران و رییس کانون انجمنهای صنفی کارگران ساختمانی کشور) در نشست هماندیشی تشکلهای کارگری و بازنشستگی در مورد موضوع ماده 10 اصلاحی قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی، گفت: یکی از دلایل برگزاری چنین گردهماییای، ضربات متعددی است که به جامعه کارگری از سوی دولت و مجلس وارد شده است. متاسفانه جامعه 43 میلیونی کارگری قدرت و انسجام لازمه را جهت برخورد با هجمههای وارد شده را، تاکنون نشان نداده است.
وی افزود: همه دولتها نقاط و جاهایی را از تامین اجتماعی و حقوق کارگران حذف کردهاند. اکنون هم به بهانه حمایت از کالای ایرانی، کارگر ایرانی را زیر پا میگذارند.
عضو هیئت امنای سازمان تامین اجتماعی با مثبت ارزیابی کردن ماده 41 قانون تامین اجتماعی، تصریح کرد: امروز مباحث پیش آمده که ماده 41 تامین اجتماعی را تحتالشعاع قرار میدهد. در همین زمینه، کمیسیون اصل 44 مجلس در حال سوءاستفاده از سخنان رهبر درباره حمایت از کالای ایرانی است.
شوکت گفت: یکی از دستاوردهای زندهیاد دکتر محمد مصدق که در دوران بعد از ایشان به بار نشست سازمان تامین اجتماعی بود. البته سابقه تامین اجتماعی در ایران، به دوران باستان هم میرسد. در تخت جمشید، زنان و مردان کارگر برخوردار از حقوق اولیه کار و تامین اجتماعی بودند. ما هماکنون نیز قوانین فوقالعاده مطلوبی داریم که توسط افرادی که به منابع ثروت و قدرت مسلط هستند، در حال نابودی است.
عضو کانون عالی کارگران ایران تاکید کرد: در ایران، در حالی سازمان تامین اجتماعی ضامن طرحهای دولت شده که در کشور توسعهیافته و ثروتمندی مثل نروژ، صندوق توسعه ملی حامی تامین اجتماعی است.
رییس کانون انجمنهای صنفی کارگران ساختمانی کشور در پایان، اظهار داشت: اکنون بعضیها در حال کاشت بذر ناامیدی در جامعه هستند. ما از وزیر بهداشت و آقای فولادگر (رییس کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی) میخواهیم دستشان را از جیب کارگران بیرون بکشند. لازم به گفتن است وضعیت برای کارگران بهگونهای شده که دیگر نه به دنبال مطالبات جدید، بلکه پیگیر همان مطالبات قدیمی هستند که در مجلس دوران قبل تصویب شده است.