تامین اجتماعی نیاز به مهندسی مجدد دارد

سازمان تأمین اجتماعی سرابی که از دور هوس رفع تشنگی را تشدید و از نزدیک منتج به بیهوش شدن از فرط تشنگی می‌‌شود. متأسفانه طی سالهای گذشته جریان‌های مختلف در حوزه‌های متعدد با ابزارهای قانونی اقدام به رفع مشکلات حوزه‌های اشتغال و صنعت خدمات با توسل به سازمان تأمین اجتماعی نموده‌اند به گونه‌ای که بحران آن مقطع را با دست‌اندازی به منابع تأمین اجتماعی به مقطع دیگری مدیریت کرده‌اند و از این رهگذر سرخوش از تدبیر خود و مجلس‌نشینان و دولتمردان غافل از اینکه آنچه آن مقطع اتفاق افتاده است، همانند این مثال معروف می‌باشد که:

                    سرچشمه شاید گرفتن به بیل                                          چو پُـر شد نشاید گرفتن به پیل

امروز این مصداق حال فعلی سازمان تأمین اجتماعی شده است که آب روان قابل کنترل را بدلیل سوءمدیریت در همه حوزه‌ها تبدیل به سیل خروشان کرده‌ایم که اگر تأخیر کنیم قدرت تخریب این سیل ویرانگر نظام سیاسی کشور را هم با خطر مواجه خواهد کرد، لذا برای پرهیز از چنین وضعیتی می‌بایست اتفاقات ناگواری که در حوزه تأمین اجتماعی رخ نمایان کرده است را که حاصل نظام تصمیم سازمان و تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران کشور است که به جای آسیب‌شناسی و واکاوی عمیق برای صندوق تأمین اجتماعی و بازنشستگان و شاغلان تحت پوشش آن و یافتن راه چاره‌ای در این موارد متأسفانه بدون توجه به نقشی که قوانین و مقررات مصوب مجلس‌ها و دولت‌های قبل در بوجود آوردن بحران برای سازمان تأمین اجتماعی داشته‌اند صرفاً پافشاری بر استمرار این نقش تخریبی خود در دولت فعلی و مجلس فعلی دارند این درحالیست که وضعیت سازمان تأمین اجتماعی امروز به صورت علمی و عملی بگونه‌ای ثابت می‌کند که اگر مداخلات دولت و مجلس در سازمان مذکور کاهش نیابد و یا اگر مداخله‌ای که بر مبنای هزینه بری صورت می‌گیرد براساس اصول و قاعده بیمه‌ای و محاسباتی بر مبنای بیمه‌پردازی و با تأمین بار مالی پایدار به صورت بین‌النسلی برای آن دیده نشود قطعاً نظام فعلی سازمان تأمین اجتماعی نخواهد توانست پاسخگوی بازنشستگان و خانواده تحت تکفل خود باشد.

لذا واضح است که راه جلوگیری از بروز بحران و خشک شدن سرچشمه سازمان تأمین اجتماعی و تبدیل شدن آن به سراب، اصلاحات سیستماتیک و پاراماتیک یا مهندسی مجدد در قالبی نو و ایجاد یک نظام چند لایه در حوزه سازمان تأمین اجتماعی است تا حداقل بتواند برای بیمه‌شدگانی که وارد می‌شوند و برای ایجاد امنیت خاطر برای سایر بیمه‌شدگان و مستمری‌بگیران مؤثر واقع شود که البته مؤثر واقع شدن مستلزم جلوگیری از دائمی شدن برخی قوانینی که به نظر بنده ذاتاً بایستی موقت باشند نظیر قانون بازسازی و نوسازی صنایع و سایر قوانینی که در حال حاضر مجال طرح آنان نیست، می‌باشد که امیدوارم مجلس محترم در این خصوص طرح نو دراندازد و دولت محترم نیز خود را ملزم به پرداخت مطالبات معوقه به سازمان تأمین اجتماعی بداند تا انشااله شاهد سراب شدن آن نباشیم.

یادداشت: حسن صادقی