تعطیلی موقت ایرانیت با مجوز شورای عالی حفاظت بود/مردم عادی در معرض عوارض آزبست هستند

علی اصلانی با اعلام این مطلب به ایلنا در واکنش به انتشار خبر تعطیلی ایرانیت گفت: دلیل این تعطیلی آلاینده بودن فعالیت واحدهای سیمان و خصوصا کارخانه‌های سازنده ورق‌های سیمانی است و عموم این کارخانه‌ها در راستای اجرای مقررات مشاغل سخت و زیان آور و پیگیری‌های سازمان محیط زیست به صورت موقت تعطیل می‌شوند.

وی در توضیح این مطلب گفت: در صنایع سیمان تا پیش از این از ماده‌ای به نام آزبست استفاده می شد که اکنون سال‌هاست به عنوان یک ماده سمی و سرطان‌زا شناخته شده است و برای همین از خیلی وقت پیش تاکنون با پیگیری‌های سازمان تامین اجتماعی، وزارت کار و سازمان محیط زیست کشور برای مالکان این کارخانه‌ها مجوز نوسازی و بازسازی صادر می‌شود.

وی افزود: قطع یقین امروز که حریم شهری به محدوده کارخانه‌های صنایع سیمان رسیده است دیگر نمی‌توان از ماده سمی و سرطان‌زای آزبست در خط تولید کارخانه‌های ورق‌های سیمانی استفاده کرد، زیرا در شرایط  کنونی نه فقط کارگران که مردم عادی نیز در معرض عوارض ناشی از تنفس این ماده سمی هستند.

عضو هیات مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور با بیان اینکه مجوزهای تعطیلی موقت این کارخانه‌ها از طریق شوراهای عالی کار و حفاظت فنی صادر می‌شود، افزود: این موضوع اقدامی بود که از دولت گذشته تاکنون معمول بوده است.

عضور شورای عالی حفاظت فنی درعین‌ حال با یادآوری اینکه امروز به دلیل شرایط رکود اقتصادی و توقف فعالیت‌های ساختمانی وضعیت عموم کارخانه‌های سازنده مصالح ساختمانی نامطلوب است، افزود: جدا از دلایلی که باعث تعطیلی موقت کارخانه‌های ورق‌های سیمانی شده است با واقعیت دیگری مواجه هستیم و آن اینکه در نتیجه رکود اقتصادی به جای مانده از دولت پیشین، بیشتر واحدهای سازنده مصالح ساختمانی انبارهایی مملو از محصول دارند.

اصلانی ادامه داد: قطع یقین از نظر قانونی مجوز تعطیلی که از سوی شورای عالی حفاظت فنی و شورای عالی کار برای بازسازی و نوسازی کارخانه‌ها صادر می‌شود ماهیتی موقت دارد اما در این میان هیچ بعید نیست که عده‌ای سودجو بخواهند به نام انجام اصلاحات ساختاری، تغییر کاربری و یا جابه‌جایی کارخانه، کارگران را تعدیل و واحدی را تعطیل کنند.

وی ادامه داد: البته سابقه چنین اتفاقاتی در جریان خصوصی‌سازی‌های بی حساب و کتاب دولت قبلی اتفاق افتاد و بسیاری از کارگران تنها به دلیل ارزش زمین و اموال کارخانه شغل خود را برای همیشه از دست دادند.