یک فعال کارگری:
با کارگران عکس یادگاری می‌گیرید اما به نامه‌ی ما پاسخ نمی‌دهید؟
رییس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران گفت: آقای سالاری؛ بیش از پنج ماه از نامه‌ای که کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران، که یکی از بزرگترین تشکل‌های کارگری کشور و شریک قانونی و اجتماعی‌تان است می‌گذرد، اما درخواست ما به برگزاری حتی یک ملاقات با هیأت مدیره در راستای احقاق حق کارگران را نادیده گرفته‌اید و درخواست ما را به سایر مدیران‌تان حواله دادهاید!
به گزارش خبرنگار ایلنا، سمیه گلپور (رییس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران) در اعتراض به بی‌توجهی سازمان تأمین اجتماعی نسبت به حقوق کارگران گفت: وقتی تصویری از عکس یادگاری آقای سالاری، مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، منتشر می‌شود، بلافاصله یاد مشکلات بیمه‌ای، درمانی، بهداشتی، بازنشستگی، ناکارآمدی‌ها، کسری‌ها می‌افتیم که تاوانش را کارگران و بازنشستگان که سهامداران واقعی و اصلی تأمین اجتماعی هستند، می‌دهند.
گلپور گفت: مشکلات بیمه کارگران ساختمانی و مربیان راهنمایی و رانندگی، اساتید و معلمان حق‌التدریس، رانندگان و کارگران مشاغل خرد همچنان به قوتِ خود باقی است و تدبیری برای آن اندیشیده نشده است. باید سیاست‌ها و قوانین و برنامه‌های دقیقی برای حل این مشکلات ترتیب داد. سیاست‌هایی که به هدف بزند و به نتیجه برسد و باری از روی دوش کارگران بردارد.
رییس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران در اعتراض به بی‌توجهی ریاست سازمان تأمین اجتماعی به نامه‌ی کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران گفت: آقای سالاری؛ بیش از پنج ماه از نامه‌ای که کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران، که یکی از بزرگترین تشکل‌های کارگری کشور و شریک قانونی و اجتماعی‌تان است می‌گذرد، اما درخواست ما به برگزاری حتی یک ملاقات با هیأت مدیره در راستای احقاق حق کارگران را نادیده گرفته‌اید و درخواست ما را به سایر مدیران‌تان حواله دادهاید!
گلپور خطاب به رییس سازمان تأمین اجتماعی گفت: نوبت شماست! از شریک اجتماعی‌تان، از نمایندگان چند میلیون کارگر وقت بگیرید و به دفتر محقرشان بیایید و برای حل مشکلات گره خورده‌شان اقدام و عمل نمایید.
وی تأکید کرد: ما به دنبال گرفتن عکس یادگاری با جنابعالی نیستیم. ما فقط به دنبال گرفتن حق کارگران و بازنشستگان هستیم. کسانی که برای بهرهمندی از کف حمایت‌های اجتماعی، قبل از واریز حقوق غیرمکفی کارگری شان، از دستمزد ناچیزشان سهم بیمه‌شان برداشته می‌شود ولی دریغ از رضایت از خدمات درمانی، بهداشتی و غیره.
