آیا «همسان‌سازی» نصیب بازنشستگان کارگری می‌شود؟
تکلیف برنامه توسعه که یک راهبرد کلی است اهمیت ندارد، آنچه مهم است اختصاص بودجه کافی در بودجه‌های سنواتی برای تامین اجتماعی و پرداخت مطالبات هنگفتِ این سازمان است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نوزدهم مهرماه، نماینده مردم شاهین شهر در مجلس بر ضرورت متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی تأکید کرد.
حسینعلی حاجی دلیگانی گفت: «بحث مربوط به بازنشستگان کشوری که شما عنایت کردید و بیان کردید که باید بین مجلس و دولت توافق شود؛ آنچه بنده اطلاع دارم این است که این موضوع درباره بازنشستگان لشکری و کشوری است، این در حالی است که بخش اعظم بازنشستگان مربوط به تأمین اجتماعی هستند و اگر در مرحله قبلی نیز متناسب‌سازی برای آن‌ها صورت گرفت، نوع حساب و کتابی که انجام شد درست نبود…»
بازنشستگان کارگری در تماس‌هایی خواستار مشخص شدن ارتباط همسان سازی مطرح در مجلس با ۶۵ درصد از مستمری بگیران کشور یا همان بازنشستگان تامین اجتماعی شدند؛ نمایندگان مجلس قرار است در متن برنامه هفتم توسعه، همسان‌سازی حقوق بازنشستگان را تکلیف کنند اما این تکلیف قبل از هر چیز فقط به بازنشستگان کشوری و لشگری برمی‌گردد.
آیا بازنشستگان کارگری سهمی از این همسان‌سازی می‌برند؛ اسدزاده (بازنشسته کارگری) در این رابطه می‌گوید: دولت و مجلس بیش از هر چیز به فکر همسان‌سازی و افزایش حقوق صندوق‌های زیرمجموعه دولت هستند؛ چگونه و با چه مکانیسمی قرار است این همسان‌سازی برای ما اعمال شود؟
به گفته وی، در دور قبلی همسان‌سازی نیز نصیب بازنشستگان کارگری، یک متناسب‌سازیِ ناچیز بود که نتوانست دریافتی بازنشستگان تامین اجتماعی را به میزان مناسب افزایش دهد.
این بازنشسته با تاکید بر لزوم توجه به بدهی سنگین دولت به تامین اجتماعی گفت: دولت اگر بدهی جاری و بدهی تاریخی خود را به تامین اجتماعی بپردازد، امکان افزایش مستمری بازنشستگان براساس قانون و به طور مشخص مواد ۹۶ و ۱۱۱ قانون تامین اجتماعی فراهم می‌شود و دیگر نیازی به همسان‌سازی نیست.
به گفته علیرضا حیدری (کارشناس رفاه و تامین اجتماعی) در برنامه‌های پیشین توسعه نیز دولت مکلف به اجرای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان شده بود اما سهم تامین اجتماعی و مستمری بگیران آن از این تکلیف ناچیز بود.
او تاکید کرد: متناسب‌سازی سال ۹۹ نیز با تاخیر بسیار و بعد از اجرای همسان‌سازی بازنشستگان دولت انجام شد؛ بنابراین تکلیف برنامه توسعه که یک راهبرد کلی است اهمیت ندارد، آنچه مهم است اختصاص بودجه کافی در بودجه‌های سنواتی برای تامین اجتماعی و پرداخت مطالبات هنگفتِ این سازمان است.
