اشارهی یک اقتصاددان به آمارهای مرکز آمار و بانک مرکزی:
کاهش تورم مسکن و محصولات مصرفی به معنای ارزان شدن نیست
آلبرت بغزیان گفت: وقتی دولتی میگوید تورم یک مجموعه کالا کم شده است این به آن معناست که سرعت رشد قیمتها و شتاب افزایش سطح عمومی نرخها کاهش یافته است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مرکز آمار ایران و بانک مرکزی با ارائه آمارهایی نشان دادند که گروههای کالایی مختلفی به نسبت سال گذشته (یعنی زمانی که دولت سیزدهم تازه بر سر کار آمد) با کاهش نرخ تورم مواجه شدهاند. این کاهش تورم برای بسیاری از مخاطبان و جامعه متشکل از مردم عادی معنا و مفهوم دیگری دارد و ممکن است بهعنوان کاهش قیمتها تلقی شود.
آلبرت بُغُزیان (استاد اقتصاد دانشگاه تهران) با اشاره به برخی بدفهمیها از آمارها، به اخبار اخیر کاهش نرخ تورم مرکز آمار در حوزههای مختلف خوراکی، مسکنی و. . نسبت به سال گذشته اشاره کرد و گفت: اگر درباره یک کالای خاص (مثل ماکارونی) و تغییرات قیمتی و تورمی آن بخواهیم صحبت کنیم، به مسئله خاصی برنمیخوریم. مردم به وضوح و راحتی با مقایسه نرخها و قیمتها میتوانند رشد قیمت را به نسبت یک سال معین محاسبه کنند، اما درباره کالاهای گروهی و تورم کل ماجرا متفاوت است.
این کارشناس اقتصاد کلان توضیح داد: درباره کالاهای گروهی، بحث وزن هر کالا در سبد گروهها و همچنین ترکیب هر کالا براساس ضریب و وزن خود و سپس نمونهگیری قیمتی مطرح میشود؛ این مجموعه عملیات بانک مرکزی و مرکز آمار را به نرخها و شاخصهای قیمتی و تورم کالاهای گروهی میرساند و باعث میشود تورم کل کشور نیز قابل محاسبه شود.
بغزیان با بیان این مطلب که «محاسبه نرخهای عمده و مهم یا کالاهای ترکیبی مانند مسکن و خودرو کار یک فرد یا یک کارشناس نیست و نیز به گروههای تخصصی داشته و با محاسبه فرد امکانپذیر نیست» ادامه داد: بانک مرکزی و مرکز آمار از قبل فرمولها و نسبتهای لازم برای محاسبه نرخهای تورم و شاخصهای قیمتی را دارند و بسیار راحتتر این نرخها را حساب میکنند. ممکن است در برخی از اجناس که اعلام میشود با ۲۵درصد تورم درحال افزایش نرخ هستند، این ادعا توسط دولت مطرح شود که ما اینطور حس نمیکنیم و این مبالغ رشد بیشتری داشتند، اما مسئله این است که تورم هر دهک و هر بخش مصرفی با دیگری متفاوت است و تورم کالا از نظر وزنی در یک دهک ۴۰ درصد و در یک دهک دیگر ممکن است ۱۵ درصد باشد. در واقع مراکز آماری و محاسباتی نرخهای متوسط را درنظر میگیرند. برای مثال تورم بلیت هواپیما برای برخی دهکها اساسا در جایگاه محاسبه تورمی نیست و هرچقدر هم گران شود روی چند دهک پایین تاثیر خاصی نمیگذارد.
وی با بیان اینکه «وقتی دولت میگوید تورم یک مجموعه کالا کم شده است این به آن معناست که سرعت رشد قیمتها و شتاب افزایش سطح عمومی نرخها کاهش یافته است» گفت: دولتها از این مسئله به عنوان یک موفقیت بزرگ یاد میکنند اما نکته ظریف ماجرا این است که دولتی ممکن است در جریان اقدامات خود توانسته باشد مقداری از سرعت گران شدنها و شدت آن بکاهد و این اصلا به معنای کم شدن قیمتها یا حتی ثبات و گران نشدن قیمتها نیست، بلکه به معنای «کمتر گران شدن» در یک بازه زمانی است. به این دلیل، شاید این امر یک موفقیت برای دولت باشد اما برای مصرف کننده نهایی تنها زمانی موفقیت ملموس میشود که تورم بهطورکلی متوقف شود و مانند تجربه چند دولت اروپایی و آسیای شرقی در دهه گذشته، تورم صفر و منفی تجربه شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه ادامه داد: در همه دولتها موفقیتهای اقتصادی بهطور طبیعی بیش از آنچه که هست بیان میشود، اما جامعه و مردم بهجای بدبینی یا خوشبینی باید به درک از خود آمارها برسند. در واقع این درک بسیار مهم است که بدانیم کاهش تورم به معنای کاهش قیمتها نیست، بلکه زمانی دولتی میتواند مدعی کاهش قیمتها و کنترل کامل شود که تورم صفر یا منفی را در برخی اقلام مصرفی و غیر مصرفی موجود در بازار ایجاد کند. اما وقتی تورم ۲۵ درصد یا ۱۵ درصد نیز باشد، با وجود کاهش تورم هرسال یا هرماه این مقدار به قیمتها اضافه میشود و ما همچنان افزایش قیمت داریم.
بغزیان با بیان اینکه ظرافت موجود در بیان برخی آمارها به حدی است که حتی کارشناسان را نیز ممکن است فریب بدهد، اضافه کرد: برای مثال بحث کاهش نرخ تورم سالانه مسکن از ۷۰ درصد تابستان سال گذشته که اکنون به رقم کمتر از ۳۰ درصد رسیده است، قطعا گویای کاهش است، اما این کاهش به معنای کاهش قیمت نیست. علت اینکه کاهش قیمت به این آسانی نیست، به دلیل هزینههای تمام شده تولید است که با دستور دولت کم و زیاد نمیشود. انتظارات تورمی و هزینه تولید در نهایت عوامل موثر اساسی در بحث تورم هستند.
وی با بیان این مطلب که «البته در مورد اقلام ترکیبی مانند مسکن و خودرو که خود وابسته به تعداد زیادی کالا و اقلام هستند مسئله علتیابی کاهش تورم متفاوت است» اظهار کرد: مسکن یک کالای ناهمگون است و جزئیات زیادی دارد. ضمن اینکه در سالهای اخیر این کالا یک محصول تولید بخش خصوصی محسوب شده که در درون بازار تعیین قیمت میشود. گاهی افت سرعت افزایش قیمت و رشد تورم به این دلیل ایجاد میشود که در بحث خانههای نوساز، به دلیل مشکل نقدینگی صاحب ملک تمایل دارد زودتر از حد ممکن ساختمان را تبدیل به پول کند و این باعث میشود قیمت شکسته شود. البته افت تقاضای جامعه به دلیل گرانی بیش از حد نیز تا حدی موثر است، اما معمولا خودرو و مسکن به دلیل هزینههای تولید، نوسان قیمتی چندانی ندارند و بیشتر تابع اقلام بکار رفته و میزان تورم این اقلام لازم برای ساخته شدن هستند.
استاد دانشگاه تهران در ارتباط با رکودهای مقطعی برخی اقلام گفت: در خود بازار مسکن علیرغم بحث همه گیری رکود، هر طیف از مسکن با مسکن دیگر فرق داشته و نرخ تورم باتوجه به منطقه متفاوت میشود، اما دولت تنها زمانی میتواند ادعا کند که نرخ تورم باعث کاهش قیمت در بازار مسکن شده که با سیاستهای مسکنی خود، تورم را به صفر یا کمتر برساند.