تجمع کارگران روغن نباتی گلنار به وضعیت شغلی و کارخانه

به گزارش خبرنگار ایلنا، گروهی از کارگران کارخانه «روغن نباتی گلنار» صبح امروز (۸ آبان ماه) در محوطه داخلی کارخانه دست به اعتراض صنفی زدند.

طبق ادعای کارگران؛ با افزایش مشکلات این کارخانه، کارفرما هر ماه با اعلام تعطیلی موقت کارخانه (به مدت یک تا دو هفته)، حدود ۳۰۰کارگر این واحد تولیدی را به مرخصی اجباری می‌فرستد. مهر ماه گذشته نیز این تعطیلات برای حدودا دو هفته طول کشید.

این کارگران که نگران امنیت شغلی خود هستند، درباره سایر مشکلات خود مدعی‌شدند: قرارداد کاری همه کارگران به صورت یک ماهه است اما کارفرما به ازای روز‌های کارکرد به کارگران حقوق پرداخت می‌کند. به عنوان نمونه ماه پیش به ازای دو هفته کار به حساب هر یک از کارگران حدودا سه میلیون تومان واریز شده است. این در حالیست که کارگران طبق قرار داد منعقده هر روز آماده کار و حضور در کارخانه هستند و این کارفرماست که کارگران را به مرخصی‌های اجباری می‌فرستد.

به گفته کارگران کارخانه روغن گلنار؛ بخش دیگری از مشکلات ما کسر حق مرخصی‌ است. کارفرما در ایامی که کارگران به اجبار خود در محل کار خود حاضر نمی‌شوند، از روزهای مرخصی آنها کسر می‌کند بطوریکه کارگرانی که به ناچار به هر دلیلی درخواست مرخصی می‌دهند برای آنها غیبت رد می‌شود.

طبق اظهارات معترضان، کارفرما مدعی است مواد اولیه برای ادامه روند تولید ندارد این درحالی‌ست که کارخانه از لحاظ تامین مواد اولیه تولید مشکلی ندارد و از سهمیه دولتی روغن و سایر حمایتهای دولتی نیز برخوردار است.

به گفته یکی ازکارگران، این واحد بعد از چند سال تعطیلی، سال گذشته با حمایت مسئولان استانی به سرمایه‌گذاری بخش خصوص واگذار شده است.

به گفته وی؛ در کارخانه روغن نباتی گلنار زمانی بیش از ۱۴۰۰نیروی کارگری دائم و قرارداد موقت کار می‌کردند اما بعد از تغییر مدیریت، مشکلات کارخانه با کاهش امنیت شغلی کارگران آغاز و به تدریج از تعداد کارگران کاسته شد.

این کارگر گفت: بخش دیگری از اعتراضات کارگران ناشی از مشخص نبودن وضعیت تولید در کارخانه است. مدیریت کارخانه برای رونق تولید از خود اشتیاقی نشان نمی‌دهد و هر چند وقت یکبار، تولید روغن را متوقف می‌کند.

طبق اظهارات وی؛ از چندین سال پیش که شورای اسلامی کار کارگران این کارخانه منحل شد هنوز نهاد کارگری در این واحد تشکل نشده است.

او گفت: رعایت نکردن قانون کار، عدم پرداخت اضافه کار، پرداخت نشدن حق شیفت، کاهش میزان تولید، عقد قراردادهای کوتاه‌مدت یکماهه و بی‌توجهی به مشکلات کارگران از مهم‌ترین مسائلی است که توسط کارگران به آن اعتراض دارند.