روزگار سختِ کارگران ساختمانی/ از یک طرف دعوا با تامین اجتماعی از سوی دیگر جدال با مجلس!
صدیقی میگوید: مهلت سه ماهه قطع بیمه بسیار ناعادلانه است؛ کمترین خواستهی کارگران، افزایش این مهلت به ۹ ماه است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، دعوای کارگران ساختمانی با مجلس، امروز بحث همان اصلاح ماده ۵ قانون بیمه کارگران ساختمانی است؛ در همین حیص و بیص، کارگران ساختمانی درگیر مجادلهی دیگری هم هستند: «لغو بخشنامهی سه ماه فرصت بیمهپردازی توسط تامین اجتماعی.»
این کارگران میگویند: در این بحران کرونا و بیکاری، باید فرصت پرداخت حق بیمه کارگران ساختمانی، نه ۶ ماه بلکه ۹ ماه باشد و امیدواریم سازمان تامین اجتماعی قبول کند بخشنامهی فرصت سه ماهه را که سال گذشته بدون درنظر گرفتن شرایط بس دشوار کارگران، ابلاغ کرده، لغو نماید. این مساله به اندازهی مجادلهای که با مجلس شورا داریم برایمان مهم است.
در این میان، سازمان تامین اجتماعی، بحث بازرسی و پالایش کارگران و تصمیم گیری برای قطع بیمه بعد از طی شدن فرصت قانونی را خودش قبضه کرده است؛ این در حالیست که میکائیل صدیقی (رئیس کانون انجمنهای صنفی کارگران ساختمانی استان کردستان) میگوید: باید انجمنهای صنفی در امر پالایش و بیمه مداخلهی مستقیم داشته باشند چراکه انجمنها و اتحادیهها، نقش واسط میان کارگران و دولت را دارند و باید بتوانند در امر بیمه شدن یا قطع بیمه، تصمیمگیرندهی اول و آخر باشند.
او با تاکید بر اهمیت نقش انجمنها میگوید: مهلت سه ماهه قطع بیمه بسیار ناعادلانه است؛ کمترین خواستهی کارگران، افزایش این مهلت به ۹ ماه است؛ در عین حال، باید بازرسی و تصمیمگیری قطع بیمه برعهده انجمنها باشد؛ نهادهای دولتی یا نهادهای اقتصادی نمیتوانند در این بین، مداخله کنند یا زمام تصمیم گیری را در دست بگیرند.
به گفته صدیقی، کارگران بسیاری در ایام کرونا به انجمنها مراجعه داشتهاند که از ناتوانی در پرداخت حق بیمه گلایهمند بوده و درخواست دارند سازمان تامین اجتماعی در این میان به وضعیت ویژه آنها توجه کرده و بیمه کارگران را به همین سادگی قطع نکند.
او اضافه میکند: در بحران کرونا، هیچ کمک یا حمایت خاصی از کارگران محروم ساختمانی صورت ندادهاند لااقل اجازه دهند براساس قانون همه کارگران واجد صلاحیت بدون سهمیهبندی و بدون اینهمه مراحل سخت، بیمه شوند؛ این کمترین حق کارگرانی است که در این ایامِ سخت، ۵۰ درصد روزهای هر ماه را بیکارند و نان خالی هم دیگر در بساط ندارند!