خبرگزاری کار ایران

در برنامه‌ی «کارگر ایرانی» مطرح شد؛

پاسخ به پرسش‌هایی در خصوص متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان/ برای تنظیم دادخواست، احراز رابطه‌ی کارگری و کارفرمایی الزامی است/ بیمه نکردنِ کارگر در دوران آزمایشی خلاف است

پاسخ به پرسش‌هایی در خصوص متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان/ برای تنظیم دادخواست، احراز رابطه‌ی کارگری و کارفرمایی الزامی است/ بیمه نکردنِ کارگر در دوران آزمایشی خلاف است
کد خبر : ۱۰۷۱۲۷۷

برنامه کارگر ایرانی، در آخرین ساعات روز (یکشنبه ۱۲ اردیبهشت) از طریق اینستاگرام پخش و میهمان این برنامه به پرسش‌هایی در مورد حقوق کار و تامین اجتماعی و تناسب‌سازی حقوق بازنشستگان پاسخ داد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، برنامه «کارگر ایرانی» طبق روال یکشنبه‌های هر هفته، ساعت ۲۱:۳۰ روز یکشنبه (۱۲ اردیبهشت ماه) برگزار شد و مهمان این برنامه به پرسش‌هایی در مورد حقوق کار و تامین اجتماعی و همچنین تناسب‌سازی حقوق بازنشستگان پاسخ داد.

در این برنامه؛ اکبر قربانی (کارشناس روابط کار و تامین اجتماعی) در خصوص تنظیم دادخواست در ادارات کار گفت: یکی از مباحثی که برای تنظیم دادخواست مطرح می‌شود، احراز رابطه‌ی کارگری و کارفرمایی است. رابطه‌ی حقوقی بین کارگر و کارفرما به معنایِ مشخص شدن این موضوع است که کارگر بنا به درخواست کارفرما کار کرده و رابطه‌ی اقتصادی نیز به این معناست که کارگر با دریافت مزد و با ابزاری که کارفرما در اختیار او قرار داده، کار کرده است. اگر چنین رابطه‌ای احراز نشود، دادخواست مفهومی پیدا نمی‌کند. 

این کارشناس روابط کار در خصوص کارگران خدماتِ منزل و یا سرایداران ساختمانی گفت: در مورد کارگرانی که به عنوان سرایدار کار می‌کنند، قطعا کارفرمای آنها، ساکنان ساختمان هستند و آنها مکلفند قانون کار را در خصوص کارگر خود اعمال نمایند. یعنی این کارگران به لحاظ مزد و بیمه و سایر حقوق و مزایا با کارگران دیگر هیچ فرقی ندارند و چنانچه دچار مشکل شوند، می‌توانند به ادارت کار مراجعه کرده و دادخواست تنظیم نمایند. متاسفانه برخی افراد فکر می‌کنند کارگرانی که به عنوان سرایدار کار می‌کنند، مشمول قانون کار نمی‌شوند اما این تلقی، بسیار اشتباهی است. 

قربانی در پاسخ به این سوال که اگر کارفرمایی حقوق کارگر را چندین ماه متوالی پرداخت نکند، کارگر می‌تواند کار را ترک کرده و شکایت کند، گفت: اولین کاری که این کارگر باید انجام دهد این است که به اداره کار مراجعه کند و همانطور که قبلا گفتم، دادخواستی تنظیم نماید. پیشنهاد من این است که در ابتدا ترک کار نکند و این مسئله را به هیئت‌های تشخیص و حل اختلاف ادارات کار واگذار کند. درواقع با نظر آنها تصمیم لازم را در این خصوص بگیرد. 

وی در خصوص ممانعت کارفرما از دادنِ گواهیِ لازم برای دریافت بیمه بیکاری گفت: کارگر می‌تواند دادخواست تنظیم نماید. اگر کارفرما به هر دلیلی گواهی اشتغال ندهد، تخلف محسوب می‌شود و کارگر می‌تواند به هیئت‌های تشخیص و حل اختلاف برود و شکایت کند. 

قربانی گفت: در حال حاضر این موضوع ابزاری در دست برخی از کارفرمایان شده است؛ متاسفانه برخی از آنها نامه‌ی عدم نیاز را به کارگر نمی‌دهند و کارگر برای استفاده از بیمه بیکاری دچار مشکل می‌شود. چنین رفتارهایی به هیچ وجه در شان یک کارفرما نیست. کارگر در این‌صورت باید به واحد بیمه بیکاری اعلام نماید که به ناچار کار خود را از دست داده است. 

وی همچنین گفت: در بحث بیمه بیکاری کارگر باید در آخرین کارگاهی که در آن کار می‌کند یک سال سابقه‌ی بیمه‌پردازی داشته باشد تا مشمول دریافت مقرری بیمه بیکاری شود. میزان استفاده از مقرری بیمه بیکاری نیز به میزان سابقه‌ی کل بیمه‌پردازی فرد بستگی دارد. 

این کارشناس قانون کار در خصوص دوران آزمایشی کار و همچنین عدم بیمه‌ی کارگر در سه ماه شروع به کار گفت: ما در قانون کار چیزی به عنوان دوران آزمایشی داریم؛ طبق ماده ۱۱ قانون کار، طرفین می‌توانند با توافق یکدیگر مدتی را به عنوان دوران آزمایشی تعریف کنند که برای کارگران ساده یک ماه و برای کارگران حرفه‌ای تا سه ماه می‌تواند باشد. اما طبق همین قانون در دوران آزمایشی هم باید تمام حقوق کارگر اعم از بیمه، مزایای شغلی مثل حق مسکن، کمک هزینه، حق خواروبار و ... پرداخت شود. 

وی در ادامه گفت: اینکه برای برخی از کارفرمایان عرف شده و اعتقاد دارند که سه ماه اول دوران آزمایشی است و در آن دوران کارگر را بیمه نمی‌کنند خلاف قانون است. برخی از کارفرمایان متاسفانه از این هم فراتر رفته‌اند؛ یعنی از کارگری به اسم سه ماه دوران آزمایشی کار می‌کشند و بعد او را اخراج می‌کنند و کارگر دیگری را می‌آورند. این یعنی بهره‌کشی از نیروی کار و در این‌صورت کارگر می‌تواند دادخواستی تنظیم کند و موضوع را به اطلاع مراجع نظارتی برساند. 

قربانی در بخش دیگری از صحبت‌های خود در خصوص وضعیت متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی گفت: در حال حاضر حداقل حقوق بازنشستگان، کمی بیشتر از سه میلیون و هفتصدهزار تومان است که این شامل حقوق پایه و سایر مزایا از جمله حق اولاد، عائله‌مندی، معیشت و مسکن می‌شود و در صورتی که فرد بازنشسته هر کدام از اینها را نداشته باشد، یعنی مثلا مشمول دریافت حق فرزند و یا عائله‌مندی نباشد، مقداری از این مبلغِ حداقل حقوق  کسر می‌شود.  

وی ادامه داد: کسانی که با بیست سال سابقه، بازنشست شده‌اند یا بازماندگانِ فردی که با یک سال سابقه‌ی بیمه‌پردازی فوت کرده است و یا افراد از کارافتاده و به طور کلی تمام کسانی که مشمول ماده ۱۱۱ قانون تامین اجتماعی هستند، حداقل حقوق را دریافت می‌کنند. 

باقری افزود: از بیست سال تا سی سال، به ازای هر سال ۴۰هزار تومان اضافه می‌شود. یعنی کسی که سی سال سابقه‌ی بیمه‌پردازی داشته باشد حقوق او چیزی حدود چهارمیلیون و سیصدهزار تومان می‌شود. 

این کارشناس در خصوص افزایش حقوق در سایر سطوح مزدی گفت: در متناسب‌سازی سایر سطوح مزدی، افزایش قابل توجهی داشته‌ایم و بابت این موضوع  باید از تمام کسانی که زحمت کشیده‌اند، تشکر کنیم.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز