میانمار به کمک جهانیان نیاز دارد/ جنبش‌های کارگری به مبارزات خود ادامه می‌دهند

به گزارش خبرنگار ایلنا، «کانگ زار اونگ» دبیر کنفدراسیون کارگران صنعتی میانمار و عضو کمیته اجرایی مرکزی اتحادیه‌های کارگری میانمار است که کارگری را از ۱۶ سالگی با اشتغال در صنعت پوشاک آغاز کرد. او رهبری جنبش‌های اعتراضی کارگری علیه دیکاتوری این کشور در سال ۲۰۰۷ را برعهده داشت و به همین دلیل تبعید شد. او موفق شد تا ۵ سال بعد به کشور خود بازگردد. نقش اونگ در جنبش‌های اتحاد آزاد کارگری مشهود است. این فعال کارگری در گزارش خود وضعیت کودتای نظامی میانمار و تاثیر آن بر زندگی کارگران را مورد بررسی قرار داده است. ترجمه این گزارش مفصل را که در Equal Times منتشر شده، در ادامه می‌خوانید: 

ارتش میانمار، دولت غیرنظامی این کشور را در اول فوریه سال ۲۰۲۱ سرنگون کرد و از حضور نمایندگان مجلس این کشور به پارلمان جلوگیری کرد تا دولتی غیر نظامی تشکیل دهند. ارتش این کشور آسیایی، از آن برهه زمانی تا به امروز جنگ علیه مردم را آغاز کرده و خواهان بازگشت به دوران تاریک دیکتاتوری است. آنچه که مشخص است، نظامیان هیچ بینشی برای آینده کشور ندارند. 

تمام آحاد میانمار، دیدگاهی واحد و مشترک دارند: آزادی، دموکراسی و حقوق بشر از درخواست تمامی آن‌ها است. مردم میانمار برای رسیدن به این هدف حاضر هستند تا تمام سختی‌های این مسیر را تجربه کنند. آن‌ها برای رسیدن به هدف خود به حمایت‌های جامعه بین‌المللی و انجمن‌های صنفی کارگری نیاز دارند. 

هزاران معترض از جمله کارگران و کارکنان خدمات شهری در اعتراضات خیابانی شرکت می‌کنند و خواهان آزادی رهبران منتخب خود از مثل «آنگ سان سو کی» مشاور دولت هستند. همچنین مردم خواستار احیای دموکراسی هستند؛ حدود ۸ تا ۱۰ میلیون معترض در اعتراض عمومی سراسری ۲۲ فوریه۲۰۲۱ شرکت و مطالبات خود را اعلام کردند. 

پس از اعلام حکومت‌نظامی از سوی ارتش میانمار، خشونت علیه معترضان افزایش یافته است. سربازان از ماشین‌های آب‌پاش، گاز اشک‌آور، گلوله‌های پلاستیکی و گلوله‌های جنگی استفاده کرده‌اند. حداقل چهار معترض صلح‌طلب ازجمله دو کارگر به ضرب گلوله سربازان ارتش کشته شده‌اند. یکی از کشته‌شدگان تنها ۱۶ سال سن داشت که در حین نجات یکی از افراد زخمی‌شده مورد اصابت گلوله قرار گرفت. ده‌ها نفر به شدت زخمی شده‌اند؛ گزارش‌ها حاکی از آن است که کمک‌کنندگان به مجروحان مورد اصابت گلوله قرار گرفته‌اند. 

حدود ۲۳.۰۰۰ نفر از زندانیان توسط نظامیان آزاد شده‌اند؛ آنان به وسیله حریق عمدی، مسموم کردن منابع آب و تهدید مردم در شب، سلامت شهروندان را تهدید می‌کنند. رهبران منتخب مردم به همراه بیش از ۶۰۰ زندانی دیگر توسط نظامیان دستگیر شده‌اند. ارتش از صاحبان کارخانه‌ها خواسته است تا نام و نشانی رهبران اتحادیه‌های کارگری را در اختیار آن‌ها قرار دهد تا آن‌ها را دستگیر کنند. سربازان ارتش تلاش می‌کنند تا محل اختفای کارگران و رهبران اتحادیه آن‌ها را کشف کنند. اعضای کمیته اجرایی مرکزی کارگران و رهبران اصلی اتحادیه‌های کارگری این کشور آسیایی، فهرست سری اسامی رهبرانی که توسط ارتش دستگیر شده بودند را منتشر کردند. پس از انتشار این نامه، رهبران اتحادیه‌های کارگری تحت تعقیب قرار گرفتند و مجبور به زندگی در خفا شدند. 

هیچکدام از رهبران کارگری حاضر نیستند دست از مبارزه صلح‌آمیز خود بردارند. ارتش خواهان بازگشت به دیکتاتوری  و ادامه حضور در بازار جهانی هستند. 

تشکل‌های کارگری ما را یاری کنند

من به عنوان دبیر فدراسیون کارگران و کارگران صنعتی میانمار از اتحادیه‌های کارگری و جامعه مدنی در سراسر جهان می‌خواهم تا با ما در تماس باشند و در راه رسیدن به هدفمان، ما را یاری کنند. 

عملکرد ارتش در محکومیت عمومی یک کودتا بود. ادعاهای ارتش مبنی بر اینکه اقدام به حفاظت از قانون اساسی و تضمین برگزاری انتخابات عادلانه کرده است، دروغی بیش نیست. رفتار رهبران نظامی میانمار به هیچ وجه قابل توجیه نیست، آنچه که برای انجام آن تلاش می‌کنند، کودتای نظامی است. 

اگر کودتای نظامی ادامه داشته باشد، آثار منفی بر اقتصاد، توسعه اجتماعی و روابط کار تاثیر خواهد گذاشت. ارتش فکر می‌کند که می‌تواند مردم را با خشونت سرکوب کند و بر این باور است که تجارت بین‌الملل می‌خواهد به کسب درآمد در میانمار ادامه دهد. شرکت‌های جهانی باید با صدای بلند اعلام کنند که در صورت حضور نظامیان از همکاری خود انصارف خواهند داد. آن‌ها باید روشن کنند که به حقوق بشر و حقوق مدنی نیاز دارند تا در صورت حضور در میانمار به آن‌ها احترام بگذارند. آن‌ها باید به ارتش نشان دهند که اگر ارتش با کودتا ادامه دهد، سرمایه‌گذاری بین‌المللی را از کشور خارج خواهد کرد. 

ما کارگران به حمایت همه‌جانبه شرکت‌ها و کارفرمایان نیاز داریم و در ملاء عام اعلام می‌کنیم که آن‌ها به تعهدات و تلاش همه جانبه خود ادامه دهند. اکنون زمانی است تا کارفرمایان ثابت کنند که مسئولیت اجتماعی آن‌ها بیش از یک کلمه است. 

ما کارگران از شرکت‌های تجاری و کارفرمایان می‌خواهیم تا به نقض حقوق بشر کمک نکنند؛ شرکت‌ها باید به کارگران و دبیران اتحادیه‌های کارگری اطمینان دهند که به دلیل شرکت در تظاهرات سراسری علیه کودتا، مجازات نخواهند شد. آن‌ها همچنین باید به کارگران اطمینان دهند که در صورت محکوم شدن کارگران از سوی نیروهای نظامی، کارگران را به مقامات نظامی تحویل ندهند و از رهبران انجمن‌های کارگری حمایت کنند. 

صدور بیانیه عمومی به این معناست که اعتراض سراسری کارگران تاثیری بر زنجیره تامین نخواهد داشت. اینطور به نظر می‌رسد، کارفرمایان در صورتی از مجازات کارگران به دلیل شرکت در تظاهرات خودداری خواهند کرد که اطمینان حاصل کنند در صورت برخورد با کارگران مجازات خواهند شد. اگر کارفرمایان با کارگران معترض برخورد کنند همچون دوران شیوع کرونا با بحران روبرو خواهند شد. 

کارگران میانماری به دنبال ضربه زدن به شرکت‌های تجاری نیستند. آن‌ها علیه یک گروه نظامی که آینده کشور و مردم را تهدید می‌کنند وارد مبارزه شده‌اند. اگر کارگران و مردم میانمار در دستیابی به هدف خود موفق شوند، موفقیت جهانی برای آن‌ها حاصل می‌شود و بازار کسب و کار این کشور در سطح جهانی رونق می‌گیرد. 

من بازهم تاکید می‌کنم که به یاری شرکت‌های جهانی نیاز داریم تا به هدف والای خود و توسعه اقتصادی خود برسیم. در حال حاضر، سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ جهانی، سکوت اختیار کرده‌اند؛ سکوت آن‌ها به این معناست که آن‌ها مایل به ماندن در کشوری که تحت نظام دیکتاتوری اداره می‌شود به این جهت که قیمت اجناس ارائه شده مطلوب هستند. چنین عملکردی به هیچ وجه قابل قبول نیست. 

انجمن کارگران صنعتی میانمار از دولت‌های جهان، اتحادیه‌های کارگری ملی، کنفدراسیون‌های بین‌المللی کارگری و سازمان‌های جامعه مدنی می‌خواهد تا از کارگرانی که در انتخابات دموکراتیک نوامبر ۲۰۲۰ شرکت کرده‌اند، حمایت‌های لازم را به عمل بیاورند. 

این انجمن اعلام کرده؛ هرگونه تحریم‌های اقتصادی که منجر به کاهش رونق اقتصادی ارتش میانمار شود به معنای حمایت از مردم و کارگران این کشور است: ما کارگران از اتحادیه اروپا درخواست داریم تا به حمایت از نظام دموکراتیک این کشور و مبارزه با نظام دیکتاتوری فعلی، قرارداد تجاری خود را به صورت یکطرفه فسخ کند. 

قطع همکاری موسسات بین‌المللی با کشور میانمار در جهت حمایت از کارگران بوده و به‌سان قطع تمام فعالیت‌های فعالیت‌ها وزارتخانه‌های دولتی است که از کودتای نظامیان حمایت می‌کنند. کارگران از سازمان ملل متحد می‌خواهند تا از حضور نمایندگان حکومت نظامیان جلوگیری کند و کرسی‌های کشورمان را تا زمان تشکیل دولت جدید، خالی نگه دارد. 

دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی و جامعه مدنی باید به این مساله پی ببرند که این کودتا همه اولویت‌های تجاری و روابط خارجی را در معرض خطر قرار می‌دهد. اگر دولت‌ها می‌خواهند با اتحادیه اروپا قرارداد تجاری امضا کنند باید به حقوق و حق دموکراسی شهروندان خود، احترام بگذارند. از سال ۲۰۱۲ تا به امروز، میانمار با اتحادیه اروپا قرارداد اقتصادی امضا کرده است. به تبع این قرارداد، صدها هزار فرصت شغلی برای کارگران پوشاک در این کشور آسیایی فراهم شده است. 

اتحادیه کارگران صنعتی، یکی از بزرگ‌ترین اتحادیه‌های کارگری در سطح جهان است که در جهت حمایت از حقوق و بهبود زندگی کارگران پوشاک و خانواده‌هایشان تلاش می‌کند. پس از سپری شدن دوران دیکتاتوری ۲۰۱۲، کارگران صنعت پوشاک به کار خود بازگشتند و اشتغال را باردیگر از سرگرفتند. کنفدراسیون کارگران صنعتی، انجمنی ملی و ثبت شده است. این اتحادیه کارگری بیش از ۶۷ هزار عضو در هفت کارگروه کشاورزی، کارگران ساختمانی، بخش معدن، حمل و نقل، دریانوردان، بخش مواد غذایی و بخش انرژی دارد. 

این اتحادیه کارگری اعلام کرده به مبارزات خود ادامه خواهد داد و این روند تا زمان محقق شدن پیروزی کامل، ادامه خواهد داشت. عقب‌نشینی سازمان‌های بین‌المللی و کارفرمایان ضربه بزرگی بر پیکره جامعه کارگری وارد خواهد کرد و امنیت شغلی تمام کارگران را به خطر خواهد انداخت. زندگی و معیشت ما در حکومت دیکتاتوری تهدید خواهد شد، ما چنین شرایطی را در گذشته تجربه کرده‌ایم و با مخاطرات آن، آشنایی داریم. 

مردم میانمار نشان داده‌اند که برای رسیدن به آزادی و دموکراسی آمادگی دارند. کارگران و انجمن‌هاس صنفی کارگری باید بیشترین فشار ممکن را بر ارتش این کشور وارد کنند تا به مطلوب خود برسند. مردم میانمار با حمایت‌های جامعه بین‌المللی باردیگر نظام دموکراسی را برپا خواهند کرد. کارگران در کنار مردم با نافرمانی از نظامیان و اعتراض‌های مدنی، صدای بلند اعتراض خود را به گوش جامعه جهانی خواهند رساند. ما مردم میانمار از دول دیگر می‌خواهیم تا به یاری ما بیایند تا کودتای نظامی را به پایان برسانیم.