حفظ انگیزه؛ کار سخت یحیی برای دستیابی به رکورد در پرسپولیس
در فوتبال ایران حفظ انگیزههای حرفهای در بازیکنان کار سادهای نیست و پرسپولیس به همین دلیل گرچه قهرمان شده اما لیگ را با پیروزی و انگیزه بالا ادامه نمیدهد.
به گزارش ایلنا، پرسپولیس در لحظه مسجل شدن قهرمانی باید به اولین نکتهای که فکر میکرد، این بود که کار تمام نشده است. چهارمین قهرمانی پی در پی یعنی آغاز رویاها برای یک تیم، نه پایان رویاها.
پس از بازی پرسپولیس با نساجی نیز این بحث مطرح بود که پرسپولیس لیگ را تمامشده میپندارد، شاید دچار حس ناخودآگاه بیانگیزگی شده باشد اما پرسپولیسیها میدانند که تا رویاهای بزرگتر چقدر فاصله دارند. پرسپولیس در اوج دوران چهارساله خود، با برانکو ایوانکوویچ فینال آسیا را تجربه کرد اما تکرار همان موفقیت در آینده نزدیک کار آسانی برای پرسپولیس نیست. پرسپولیس نه برانکو ایوانکوویچ را در اختیار دارد و نه همچنان طراوت آن دوران را حفظ کرده است.
تکرار قهرمانی نباید مانع دیدن واقعیتها باشد. پرسپولیس برای ادامه روند موفقیت و تکرار رسیدن به فینال آسیا و کسب اولین قهرمانی در لیگ قهرمانان، هدفی بزرگ را پیش رو دارد. بنابراین بیانگیزگی در این تیم باید بیمعنا شود. هنوز باید گامهای بلند برای موفقیت برداشت. هنوز باید به حفظ رکوردها نه فقط برای رکورد بلکه برای ایجاد انگیزه فکر کرد. پرسپولیس اما مقابل نساجی روند موفقیتش را قطع کرد. این اما نیاز به هشدار داشت. پرسپولیس اما مقابل ذوبآهن بیشتر و بیشتر به تیم قهرمان بیشباهت شد.
پرسپولیس باید برای لیگ قهرمانان و برای فصل بعد همواره خود را در موقعیتی ممتاز حفظ کند و روحیه برنده بودن را در خود داشته باشد، حتی در موقعیتی که به امتیازات بازیها نیازی ندارد. یحیی گلمحمدی وقتی سرمربی پرسپولیس شد که برانکو ایوانکوویچ یک تیم برنده و تیغدار را به جا گذاشته بود و گابریل کالدرون مسیر درستی را ادامه داده بود. برای موفقیت در پرسپولیس همه چیز آماده بود. یحیی اما حالا مسئول حفظ این روند است و مسئول حفظ انگیزهها و روحیه تیم برای تکرار پیروزیها.
کار یحیی گلمحمدی با جشن قهرمانی چهارم قرمزها تمام نشده بلکه پروژه او در پرسپولیس در اولین قدم است.
این فقط پرسپولیس نیست که با رسیدن به رویای خود، کار خود را تمام شده تصور کرد، بلکه سپاهان نمونه دیگری در لیگ برتر بود که با از دست دادن شانس قهرمانی دیگر به سپاهان شباهت چندانی نیافت.
سپاهان در چند سال اخیر برنامه بلندمدتی را برای قهرمانی پشت سر گذاشته و شاید امسال باید همان فصلی میشد که سپاهان جام را به خانه ببرد اما اصفهانیها با یک خطای بزرگ خود را از جام دورتر کردند و یکی از دلایل اصلی از کف دادن فرصت ماندگاری در کورس قهرمانی، همان به میدان نرفتن جنجالی مقابل پرسپولیس در اصفهان بود. سپاهان آن روز تصور کرد که رفتار باهوش و سیاستمدارانهای دارد اما بعد خیلی زود فهمید که فرصت بزرگی را برای بقا در کورس قهرمانی از دست داده است.
سپاهان پیش از تعطیلی بازیهای لیگ به دلیل پراکنش کرونا، فاصلهاش با پرسپولیس غیرقابل جبران شد و زردها نزد خود میدانستند که این فاصله با برگزاری بازیها به آسانی جبران نمیشود. شاید یکی از دلایل آشفتگیهای هفتههای اخیر سپاهان همین حس از دست دادن فرصت قهرمانی باشد. وقتی در ذهن خودت میدانی، قهرمان نیستی، کار را تمامشده میدانی.
در فوتبال ایران حفظ انگیزههای حرفهای در بازیکنان کار سادهای نیست و پرسپولیس به همین دلیل گرچه قهرمان شده اما لیگ را با پیروزی و انگیزه بالا ادامه نمیدهد.