پنج سوال نگرانکننده پیش از جام ملتها از کارلوس کی روش
بعد از نمایش خوب تیم ملی در جام جهانی روسیه به نظر میرسید همه چیز برای موفقیت در جام ملتهای آسیا آماده است، ولی همانطور که اتفاقات درون زمین قابل پیشبینی نیست، فوتبال ایران بیرون از زمین آنقدر متلاطم است که یک مصاحبه یا حتی حرکت دست میتواند همه چیز را زیر و رو کند.
به گزارش ایلنا، شروع آمادهسازی تحت تاثیر بلاتکلیفی قرارداد کیروش قرار گرفت و وقتی هم مربی پرتغالی به تهران بازگشت، مشخص شد که تیم ملی مثل سالهای قبل معضلی به نام حریف تدارکاتی دارد.
با شروع لیگ ملتهای اروپا که دایره انتخاب حریف را خیلی محدود کرده، تیم ملی شهریور (ازبکستان) و مهر (بولیوی) تنها توانست یک تیم برای بازی پیدا کند و تنها در آبانماه بود که توانست از هر دو فرصت بازیاش (ترینیداد و ونزوئلا) استفاده کند.
ماجرای شادی لوپز در فینال لیگ قهرمانان آسیا که به اراده خبرنگاران و رسانههای رنگی مثل گلوله برفی بزرگ شد، جنجال بیهودهای بود که اردوی اخیر تیم ملی را تحت تاثیر قرار داد و انرژی کادر فنی را گرفت.
در نهایت مصدومیت چند بازیکن اصلی تیم ملی مثل جهانبخش، عزتاللهی و پورعلیگنجی دردسر دیگری است که میتواند کار تیم ملی را در امارات پیچیدهتر کند و رسیدن به قله را سختتر.
تیم ملی هرچند بعد از جام جهانی بدون شکست بوده، ولی بازی با ونزوئلا نشان داد که هنوز کاملا هماهنگ نیست و برای موفقیت در جام ملتها کیروش کار زیادی دارد که به اردوی آخر تیم (احتمالا در قطر) موکول خواهد شد.
اتفاقات این نود دقیقه و مصاحبه بعد از بازی کیروش نشان میدهد که نگرانیهای اطراف تیم ملی پیش از جام ملتها چیست؟
تغییر سبک موفق میشود؟
گروه سخت جام جهانی، تیم ملی را مجبور کرد که فشرده بازی کند و اساس بازیاش دفاع و ضدحمله باشد. در جام ملتها اکثر تیمها مقابل ایران بسته بازی خواهند کرد و تیم ملی برای عبور از سد آنها باید با نفرات بیشتری حمله کند.
کیروش بعد از بازی با ونزوئلا گفت: «وقتی برابر تیمهایی مثل پرتغال و اسپانیا بازی میکنید باید بیشتر به ساختار دفاعی و ضدحملات فکر کنید اما مقابل ونزوئلا صاحب توپ و میدان بودیم و فرصتهای زیادی ایجاد کردیم.»
او اضافه کرد: «باید عادت داشته باشیم مقابل تیمهایی بازی کنیم که بسیار فشرده بازی میکنند و روی ضدحمله برنامه دارند. باید راهکاری مناسب برای اینگونه تیمها که فشرده بازی میکنند و همینطور تیمهای بزرگتر داشته باشیم.»
تغییر سبک بازی که کیروش به آن اشاره میکند، در بازی با ونزوئلا دیده شد. تیم ملی تلاش میکرد بالا بازی کند و بیشتر بازی در زمین حریف جریان داشت. ایران مالکیت توپ بالاتری داشت که نشان میدهد میخواست بازیاش را به حریف دیکته کند.
هنگام بازیسازی از خط عقب، دو مدافع کناری گاهی حتی بالاتر از خط میانی دیده میشدند. به جز امید ابراهیمی که برای شروع حمله گاهی در عرض دو مدافع میانی قرار میگرفت، دو هافبک دیگر تیم ملی حضور پررنگی در حملات داشتند و میتوان گفت که تیم ملی پنج بازیکن تهاجمی در زمین داشت.
خط حمله تیم ملی متقارن بازی نمیکرد و کیروش پس از تساوی نیمه اول از طارمی خواسته بود که نزدیکتر به آزمون در مرکز بازی کند. در واقع میتوان گفت که تیم ملی در نیمه دوم دو مهاجم نوک داشت. به همین خاطر بود که طارمی در این دقایق فرصتهای خوبی به دست آورد، هرچند این فرصتها به گل تبدیل نشد.
خط دفاع تیم ملی قرار است بالاتر بازی کند و این میتواند به حریفان فرصت بدهد که از فضای پشت دفاع استفاده کنند. ماچیس، گوش چپ سریع ونزوئلا دو بار توانست پشت رضاییان به توپ برسد که یکی از آنها گل شد.
در نیمه دوم خط دفاع تیم ملی با آفسایدگیری تلاش کرد حملات حریف را متوقف کند و در این راه موفق بود. البته در جام ملتها بعید است زوج خانزاده و کنعانیزادگان در قلب دفاع بازی کنند و خیال کیروش با مدافعان باتجربه راحتتر خواهد بود.
گلزن تیم ملی پیدا میشود؟
مهاجمان تیم ملی در جام جهانی بیشتر گرفتار وظایف دفاعی بودند، با این حال تیم ملی توانست در دو بازی از سه بازی گل بزند.
تیم ملی در هر چهار بازی دوستانه بعد از جام جهانی توانسته گل بزند، ولی تعداد فرصتهای هدر رفته نگرانکننده است. اگر بیدقتی مهاجمان نبود، تیم ملی میتوانست مقابل ونزوئلا به چهارمین برد متوالی برسد.
کیروش هم از این وضعیت ناراضی است و بعد از بازی به مهاجمانش هشدار داد که ممکن است از فهرست جام ملتها خط بخورند. مشابه چنین تهدیدی را قبلا از مربی پرتغالی ندیده بودیم.
کیروش گفت: «فکر میکنم در طول نود دقیقه حاکم بازی بودیم و پنج، شش فرصت قاطعانه گل داشتیم. صادقانه میگویم که از عملکرد قسمت هجومی زمین خوشحال نیستم. در سه بازی دوستانه اخیر موقعیتهای زیادی از دست دادیم. بازی با ونزوئلا را باید با سه گل به پایان میرساندیم. باید این مطلب را بپذیریم و سعی کنیم آن را برای موفقیت در جام ملتهای آسیا ارتقا بدهیم. جام ملتها تورنمنتی نیست که فکر کنید به محض رسیدن به آنجا میتوانید تمرکزتان را روی بازی بگذارید. اصلا. به همین خاطر برخی بازیکنان از امروز سه هفته وقت دارند که به من ثابت کنند استحقاق حضور در تیم ملی را دارند. جام ملتها یک تورنمنت پرفشار و احساسی خواهد بود. ما باید از بعد تکنیکی و ذهنی کاملا آماده باشیم.»
مهاجمان تیم ملی با شناختی که از سرمربیشان دارند، قطعا این هشدار را جدی میگیرند. کیروش در خط حمله مهاجمان زیادی دارد، ولی سوال این است که کدامیک از آنها میتواند نیاز تیم ملی در جام ملتها را برطرف کند؟
مصدومان میرسند؟
کیروش بعد از بازی درباره مصدومان تیمش گفت: «به درگاه خدا دعا خواهیم کرد که مصدومان بیشتری ندهیم. الان عزتاللهی، پورعلیگنجی، منتظری و جهانبخش مصدومند و در این بازی هم مجید حسینی آسیب دید تا تعداد مصدومان بیشتر شود. امیدواریم دیگر مصدوم نداشته باشیم.»
تیم ملی در این اردو نتوانست از جهانبخش، عزتاللهی و پورعلیگنجی به دلیل مصدومیت استفاده کند. هر سه بازیکن در مقدماتی جام جهانی و همچنین در روسیه از بازیکنان اصلی تیم ملی بودند و کیروش برای جام ملتها هم روی آنها حساب کرده. مصدومیت جهانبخش به نظر میرسد به زودی برطرف شود، ولی وضعیت دو بازیکن دیگر هنوز مشخص نیست. مجید حسینی هم حین گرم کردن قبل از بازی آسیب دید، ولی احتمالا این مصدومیت جدی نخواهد بود. او پس از درخشش در جام جهانی و لیگ ترکیه احتمالا یکی از مدافعان میانی ثابت کیروش در جام ملتها باشد.
حریف بعدی کیست؟
اردوی بعدی تیم ملی پس از پایان نیم فصل اول لیگ برتر خواهد بود و کیروش تا بازی 17 دی مقابل یمن زمان زیادی نخواهد داشت.
او درباره آخرین فرصت تدارک تیمش پیش از شروع جام ملتها گفت: «امیدوارم بتوانیم آمادهسازی را به شکلی که نیاز داریم تدوین کنیم. امیدوارم دو تا سه بازی دوستانه دیگر قبل از شروع مسابقات داشته باشیم.»
در روزهای کوتاه باقیمانده تا شروع مسابقات، تیمها سعی میکنند حریفانی را از میان تیمهای حاضر در مسابقات برای بازی تدارکاتی پیدا کنند. روز گذشته اعلام شد که کره جنوبی قرار است در امارات پیش از جام ملتها با عربستان بازی کند. تیم ملی هم باید بتواند پیش از بازی با یمن حریفانی را برای بازی دوستانه و تدارک بیشتر پیدا کند. بازی با ونزوئلا نشان داد که تیم هنوز به هماهنگی نهایی نرسیده و کیروش ترکیب اصلیاش را نشناخته. بازیهای تدارکاتی بعدی میتواند به او برای رسیدن به تیم دلخواهش کمک کند.
حاشیهها تمام میشود؟
حملاتی که در روزهای گذشته علیه تیم ملی دیدیم، بیسابقه است، آن هم تیمی که نسبت به گذشته پیشرفت چشمگیری داشته و نتایج خیلی خوبی گرفته. برانکو بعد از فینال لیگ قهرمانان آسیا رکورد مصاحبه را شکسته و لیدر جریانی است که تیم ملی را در آستانه جام ملتها میکوبد. حتی تکذیب مصاحبههای مربی کروات هم نمیتواند خصومت او علیه کیروش و تیم ملی را کتمان کند و بدتر از همه اینکه فدراسیون فوتبال نقش تماشاگر را دارد.
کیروش بعد از بازی با ونزوئلا درباره این حاشیهها گفت: «به جز مشکلات بینالمللی، ما مسائل داخلی هم داریم که باید حل شود. باید فضای پیرامون تیم ملی مناسب و خوب باشد. فضایی که برای تیم ملی باید وجود داشته باشد الان وجود ندارد. بازیکنان میجنگند اما از فضایی که در ایران وجود دارد خوشحال نیستند. برخی بازیکنان تیم ملی تلقی میکنند که این تیم ملی متعلق به ایران نیست. حمایت محبتآمیز و فضایی که باید شکل گرفته باشد، وجود ندارد.»
کیروش اضافه کرد: «بازیکنان من دستاوردهای بزرگی را رقم زدند. هر چقدر مردم در خیابانها بیشتر پایکوبی کنند اینطور به نظر میرسد که برخی افراد علیه ما میشوند. ما سه هفته وقت داریم که این مسائل را حل کنیم. اگر حل نکنیم رقابت در جام ملتها دشوار خواهد شد. بار دیگر از رییس فدراسیون فوتبال ایران و جناب وزیر محترم ورزش تقاضا میکنم که این مسوولیت را بپذیرند و مشکلات اطراف تیم ملی را حل کنند. امیدوارم صحبتهایم پیامی از صلح و درک متقابل و روحیهای متحد و یگانه داشته باشد. همانطور که رییسجمهوری ایران قبل از جام جهانی فرموند 85 میلیون ایرانی، یک تیم و یک ضربان قلب برای ایران. فکر میکنم که برخی افراد روی اینکه گفتند ضربان قلب، درک درستی نداشتند. الان برای اینکه خواب باشیم زمان مناسبی نیست.»