جام جهانی، شجاعی، آزمون و روسیه زیر تیغ انتقاد فراستی

مسعود فراستی منتقد مشهور سینمای ایران که حضورش در برنامه "هفت" همواره سرو صداهای زیادی به همراه داشت این بار به بهانه آغاز جام جهانی 2018 روسیه و برد ایران مقابل مراکش در اولین بازی مرحله گروهی در یادداشتی اختصاصی برای "ورزش سه" پیرامون فوتبال هم نوشت.

فراستی آن طور که خود می‌گوید چندان اهل تماشای فوتبال نیست اما وقتی پای تورنمنتی مثل جام جهانی به میان می‌آید باید او را نیز در صف بینندگان درج کرد. این یادداشت را بخوانید در حالی که او طبق معمول از زاویه یک منتقد به قضایا نگاه می‌کند.

در این یادداشت که با عنوان "فوتبال و من" نوشته شد، آمده است: «من هم فوتبالی‌ام، اما راستش نه فوتبال ایران. بیشتر والیبالی‌ام و از برد درخشان ایران در مقابل لهستان که بالاترین امتیاز را در جدول دارد، حسابی کیف کردم. از فوتبال خوب دنیا هم لذت می‌برم، که سخت دراماتیک است و پر هیجان؛ مثلا بازی اسپانیا مقابل پرتغال. اسپانیایی‌ها عجیب خوب بودند.

و اما بازی اول ما با مراکش: اصلا فکر نمی‌کردم ببریم. هر کسی هم می‌گفت می‌بریم، می‌گفتم از عرق ملی می‌گوید نه با منطق. چگونه می‌شود ایران قهرمان جام ملت‌های آفریقا را ببرد؟ اوایل بازی هم به کل نا امید شدم و به سختی دوام آوردم که ادامه دهم. اگر فیلم بود و سینما قطعا کات می‌دادم و بیرون می‌رفتم، تیم ما سرانجام بعد از بیست دقیقه، راه افتاد و جنگنده ظاهر شد، نه غیرتی و فوتبال بازی کرد. یکی دو موقعیت خوب از دست رفت، سردار خوب نبود و کاپیتان شجاعی هم، اما بقیه خوب بودند.

دروازه بان‌مان بیرانوند، خیلی خوب بود و یک گل مسلم را گرفت. به نظرم در مجموع اگر نگوییم مراکش بهتر بود، حداکثر بازی می‌بایست مساوی می‌شد. اما توپ می‌چرخد مثل زندگی و این بار به سود ما. از برد شانسی‌مان، مثل همه سخت خوشحال شدم؛ از روحیه ملی و شادی جمعی مردم قطعا.

آفرین به بچه‌های تیم ملی و آفرین به مربی‌مان. به نظرم که کارشناسی نیست با پرتغال می‌شود مساوی کرد، اگر رونالدو را خوب بگیریم. بردن از اسپانیا اما غیر ممکن می‌نماید، خدا کند از این گروه «مرگ» برهیم و به زندگی برسیم» .

فراستی در بخش پایانی یادداشت خود بار دیگر به انتقاد از نحوه برگزاری جام جهانی در روسیه پرداخت تا چهره انتقادی خود را در فوتبال هم نشان بدهد. او یادداشت خود را این گونه به پایان برد: «روسیه، شور و حال جام جهانی ندارد، شور و حال جام جهانی در برزیل بود نه در روسیه. پخش بازی‌ها خوب نیست، دوربین‌ها و سویچ آماتوری است. تمام نماهای‌های انگل، غیردراماتیک‌اند تا حس و هیجان فوتبال گرفته شود. نماهای زیاد و مکث‌ها از پشت دروازه عصبانی کننده هستند. خلاصه تلویزیونی‌های روسیه اینکاره نیستند، سینمای امروزشان بماند ...» .