برای بیرانوند، پسری که خودش را گم کرده/ تن من باد؛ پرسپولیس هیس!

به گزارش ایلنا، 27 اردیبهشت 1395 بود که علیرضا بیرانوند بعد از کش و قوس های فراوان با پرسپولیس قرارداد بست و دروازه بان تیم سرخپوش پایتخت شد. از این انتقال پر حرف و حدیث قریب به یک سال و شش ماه می گذرد.

بیرانوند طی این مدت روزهای خوب و بد زیادی داشت. روزهایی که در اوج قله قرار گرفت و روزهایی مثل الان که خواب راحت شبانه برایش حرام شد. روزهایی که قول داد ده سال بماند تا روزی که تهدید به رفتن کند. روزهایی که در اینستاگرام گفت "تن من مباد و پرسپولیس باد" تا روزهایی که به هوادار هیس گفت. بیرانوند با حضور در پرسپولیس به شماره یک تیم ملی تبدیل شد و به قهرمانی در لیگ برتر دست پیدا کرد. او به واسطه حضور در این تیم پرهوادار مزه تشویق شدن و مورد توجه قرار گرفتن را چشید. این دروازه بان خرم آبادی اما در این روزها خودش تیشه به دست، به جان اینده اش افتاده و تشرهای اطرافیان هم درش اثر ندارد. او روز به روز در حاشیه فرو می رود و گوشش هم بدهکار نیست. جاده ای که بیرانوند در آن قرار گرفته مقصدش به ناکجا آباد است. اما ایا این اولین باری است که آقای شماره یک این گونه پشت پا به همه چیز می زند؟ جواب قطعا خیر است.

وقتی می خواست استقلالی شود

بیرانوند وقتی در نفت تهران تازه برای خودش اسم و رسمی به پا کرده بود در یکی از مصاحبه ها از علاقه اش به پیراهن آبی گفت. با این حال حضور دروازه بانی چون مهدی رحمتی انتقالش را غیر ممکن می کرد. در فصل نقل و انتقالات بود که او در باشگاه استقلال حاضر شد و شایعه ها چند برابر شد. این در حالی رخ داد که علیرضا با نفت قرارداد داشت و اصرار می کرد که در باشگاه استقلال حاضرنشده اما تصاویر چیز دیگری می گفت.

اصرار برای پرسپولیسی شدن در نیم فصل

درخشش در لباس نفت و بحران درون دروازه پرسپولیس باعث شد تا سرخپوشان برای جذب دروازه بان دست به دامن بیرانوند شوند. بیرانوندی که گفته بود استقلالی است حالا اشاره می کرد که فوتبال حرفه ای شده و به پرسپولیس هم ممکن است برود. دروازه بان جوان در ادامه با منصور قنبرزاده مدیرعامل وقت نفت به شدت به مشکل خورد. در تمرینات حاضر نشد. مصاحبه پشت مصاحبه و درگیری با منصوریان. به پرسپولیس نرفت اما به نیمکت تبعید شد و تا مدتها ذخیره نشین شیخ ویسی بود و فرصت بازی پیدا نکرد.

پرسپولیسی شدن و چرخش 180 درجه ای

سرانجام با اتمام فصل بیرانوند به هدف خود رسید و عزم پرسپولیس کرد. استقلالی ها برافروخته شدند و بر او تاختند. همانگونه که در آخرین بازی که برای نفت انجام داده بود به او فحاشی کردند. بیرانوند تمام مصاحبه ها و علامتهایی که با دستش برای اثبات استقلالی بودنش نشان داده بود را رد و دیوار حاشا را علم کرد. همین مقاومت او شدت حمله ها را زیادتر کرد ولی هر طور بود قائله پس از مدتی به واسطه معجزه زمان حل شد.

اولین چالش با پرسپولیس پس از قهرمانی

پرسپولیس قهرمانی اش مسجل شده بود و بیرانوند هم به واسطه درخشش مدافعین، کمترین گل خورده و بیشترین کلین شیت را ثبت کرد اما در بازی با ذوب آهن سه گل خورد. یکی از یکی بدتر. شایعه عمدی خوردن این گل ها به خاطر نگرفتن پاداش و پرداخت نشدن معوقات باعث شد تا هواداران علیه او شعار بدهند و بیرانوند هم در مصاحبه بعد از بازی تهدید به جدایی کرد که بازهم خیلی سریع با شدت گرفتن بازیهای آسیایی مشکل حل شد.

و حالا هیس به هوادار

مهمترین نکته بازی پرسپولیس و پدیده هیسی بود که بیرانوند به هواداران تیم خودش نشان داد. شبیه به کاری که طارمی فصل قبل انجام داده بود. هوادار از دست دروازه بانی که در بدترین زمان ممکن عزم رفتن کرده بود شاکی به نظر می رسید و بیرانوند با علم به این موضوع، نتوانست و مانند همیشه نخواست خویشتن داری کند. جوابشان را داد تا همه چیز به هم بریزد.

بیرانوند پسر ساده و خوش قلبی است. یک دهه هفتادی رنج کشیده که مانند همه انسان ها جمیع اضداد است. اما یک مشکل او بسیار برخورنده و دردسر ساز شده و آنهم این است که خیلی زود خودش را گم می کند. او در نفت خودش را بزرگتر از باشگاه دید و حالا هم در پرسپولیس این کار را تکرار می کند. بیرانوند تصور می کند زندگی بدون او برای سرخپوشان تمام می شود و هیچ کس به غیر از او یارای کلید داری از دروازه مدافع عنوان قهرمانی را ندارد. بیرانوند به خیال خودش تنها عامل گل نخوردن و کلین شیتهای پرسپولیس است و بقیه هیچ دخالتی ندارند. او به واسطه محرومیت پرسپولیس می خواهد گروکشی کند و از همه طلبکار باشد.  او با این روند در تیم ملی هم شاید چنین رفتاری را از خود بروز دهد. اتفاقی که هنوز رخ نداده اما هیچ بعید نیست بعد از جام جهانی و فیکس بودن احتمالی این طغیان تکرار شود. گرچه آنجا با کی روش طرف است نه برانکو و منصوریان....