آخرین شوک به پرسپولیس: خطر از دست دادن سهمیه آسیایی برای مدافع عنوان قهرمانی!
سرخ‌پوشان پایتخت سال جدید را در حالی آغاز کردند که با تیمی کرونا‌زده و درگیر سرماخوردگی، آمادگی لازم را نداشتند و در دو بازی ابتدایی فروردین، تن به شکست و تساوی دادند تا شانس قهرمانی‌شان کمرنگ‌تر از همیشه شود.
به گزارش ایلنا، پرسپولیس در حالی پا به سال ۱۴۰۴ گذاشت که موجی از بیماری و کسالت، گریبان این تیم را گرفته بود. سرخ‌ها که با شرایط جسمانی نامناسب و تیمی ناآماده وارد مسابقات ابتدایی سال شدند، در دو بازی نخست فروردین مقابل شمس‌آذر قزوین شکست خوردند و برابر استقلال خوزستان به تساوی بدون گل رضایت دادند. این نتایج ناامیدکننده، فاصله پرسپولیس با صدر جدول را به ۶ امتیاز افزایش داد و در صورتی که تراکتور بازی عقب‌افتاده خود را با پیروزی پشت سر بگذارد، این اختلاف به ۹ امتیاز خواهد رسید؛ فاصله‌ای که در این مقطع از فصل، بازگشت از آن برای تیمی با شرایط کنونی پرسپولیس، چالشی دست نیافتنی به نظر می‌رسد.
اما ریشه مشکلات پرسپولیس در این فصل را نه فقط در این برهه بحرانی و بیماری بازیکنان، بلکه باید در تصمیم‌گیری‌های ابتدای فصل و تصمیم‌های رضا درویش و هیات مدیره جست‌وجو کرد. سرخ‌ها که در این فصل با هدایت سه سرمربی مختلف یعنی خوان کارلوس گاریدو، کریم باقری و اسماعیل کارتال، پنج شکست و شش تساوی را در لیگ تجربه کرده‌اند، از همان ابتدا با انتخاب گاریدو به عنوان سرمربی و عملکرد ضعیف در نقل‌وانتقالات، ضربه‌ای سنگین خوردند. جدایی سه مهره کلیدی تیم، علیرضا بیرانوند، مهدی ترابی و دانیال اسماعیلی‌فر، که همگی راهی تراکتور شدند، بنیه تیمی پرسپولیس را به شدت تضعیف کرد. این نقل‌وانتقالات ناموفق، همراه با انتخاب گاریدو که نتوانست انتظارات را برآورده کند، پایه‌های ناکامی این فصل را بنا نهاد.
پرسپولیس در نیم‌فصل اول با گاریدو در آستانه حذف از لیگ نخبگان آسیا قرار گرفت و سرانجام پس از شش ماه همکاری، این مربی اسپانیایی اخراج شد. در دوره انتقال و پیش از انتخاب سرمربی جدید، کریم باقری به صورت موقت هدایت تیم را بر عهده گرفت و در پنج بازی عملکرد قابل قبولی داشت، اما در این مدت، سوپرجام برابر سپاهان از دست رفت. با ورود اسماعیل کارتال به عنوان سرمربی جدید، هواداران امیدوار بودند که شرایط بهبود یابد، اما تیمی که به او تحویل داده شد، نه تقویت شده بود و نه از نظر فنی انسجام لازم را داشت. کارتال در اولین آزمون‌های بزرگ خود، در بازی جنجالی مقابل سپاهان در اصفهان از جام حذفی کنار رفت و در لیگ نخبگان آسیا نیز نتوانست النصر را شکست دهد تا پرسپولیس از مرحله گروهی این رقابت‌ها حذف شود.
تنها امید باقی‌مانده برای پرسپولیس، موفقیت در لیگ برتر بود. این تیم پس از پیروزی در دربی و کسب سه برد متوالی مقابل رقبا، به صدر جدول نزدیک شده بود و هواداران را به بازگشت به روزهای اوج امیدوار کرده بود. اما شکست غیرمنتظره برابر شمس‌آذر و تساوی تلخ مقابل استقلال خوزستان، نه‌تنها پرسپولیس را از صدر دور کرد، بلکه رتبه دوم را نیز از چنگ سرخ‌ها خارج ساخت.
در این میان، تنها شانس پرسپولیس این بود که سپاهان در بازی جنجالی روز گذشته در اراک، گل تساوی را دریافت کرد وگرنه فاصله سرخ‌ها با رتبه دوم نیز بیشتر می‌شد. حالا پرسپولیس در شرایطی بحرانی به سر می‌برد که بیماری بازیکنان، ناکامی‌های متوالی و تصمیمات اشتباه گذشته، آینده این تیم را در هاله‌ای از ابهام فرو برده است. آیا سرخ‌ها می‌توانند در ادامه فصل، این روند را معکوس کنند یا سال ۱۴۰۴ به کابوسی تمام‌عیار برای آنها تبدیل خواهد شد؟کابوسی که با از دست رفتن شانس گرفتن سهمیه آسیایی با توجه به کم شدن سهمیه ایران می‌تواند تکمیل شود.
