پارس، پدیده؛ "پ" های با پرستیژ

به گزارش ایلنا، یکی از زیبایی های خاص فوتبال که آن را از بقیه رشته ها متمایز کرده؛ غیر قابل پیش بینی بودن آن است. اینکه می تواند به یک باره شگفتانه هایی رو کند و همه را متحیر کند. مثلا گاهی دلش می خواهد تیمهای کوچک و بی ادعایی مثل لستر سیتی یا لایپزیش یا همین استقلال خوزستان خودمان را به درجه ای برساند که بتوانند ولو برای یک سال مدعیان بزرگ و متمول را پشت سر بگذارند و افتخار آفرینی کنند. همین ها باعث شده اند تا خیلی ها فوتبال را شاهکار قرن بنامند. معجزه ای که با دیدن آن تنها می شود لذت برد و لذت برد...

بحث را ایرانیزه کنیم. روی لیگ برتر خودمان متمرکز می شویم. در طول این هفده سال به جز استقلال و پرسپولیس و سپاهان و فولاد که بیش تر از یک قهرمانی دارند و همچنین پاس و سایپا که در لیگ آزادگان هم سابقه قهرمانی داشتند و تیمهای دست و پا بسته ای نبودند؛ قهرمانی استقلال خوزستان در فصل 94-95 بزرگترین شگفتی ممکن بوده است. تیمی که در دو سال حضور قبلی اش، به مقام های چهاردهم و دوازدهم رسیده بود و هیچ کس انتظار نداشت بازیکنان گمنام عبدالله ویسی بتوانند قهرمان شوند اما شدند و تحسین همگان را برانگیختند.

در لیگ هفدهم هم دو شگفتی تا پایان هفته هفتم همگان را تحت تاثیر قرار داده است. دو تیمی که توانسته اند از آماده ترین پرسپولیس یکی دو دهه اخیر پیشی بگیرند و بسیار بهتر از تیمهای پر سرو صدایی چون استقلال و سپاهان و امثالهم کار کنند و نتیجه بگیرند.

پارس جنوبی با مهدی تارتار هم اکنون 17 امتیازی است و در صدر جدول رده بندی جای دارد و پدیده با رضا مهاجری 14 امتیازی است و در رده دوم قرار گرفته است. آنها تا پایان هفته هفتم نشان داده اند که بودنشان در اینجای جدول اصلا اتفاقی و بر اثر حادثه نبوده است.

پارس جنوبی جم:

پارس جنوبی جم سه سال پیش در لیگ دو حضور داشت و موفق شد با مهدی پاشازاده به قهرمانی دست پیدا کند. با صعود به لیگ یک مهدی تارتار جایگزین پاشازاده ای شد که با مسئولان باشگاه برای ادامه همکاری به توافق نرسید. انتظار نمی رفت این تیم جوان و جمع و جورموفق شود اما بازهم خلاف این پیش بینی ثابت شد و آنها در آخرین هفته ها به صدر جدول رسیدند و بالاتر از سپیدرود و گل گهر و خونه به خونه و مس کرمان و .... به مقام قهرمانی  دست پیدا کردند و به یک باره در سطح اول فوتبال ایران قرار گرفتند.

با این حال بازهم کسی آنها را جدی نمی گرفت. مصاحبه بازیکنان این تیم را که می خواندیم چیزی شبیه به یک جوک بود. آنها از کسب سهمیه آسیایی و حتی قهرمانی صحبت می کردند اما وقتی به کارنامه سرمربی شان و همچنین نفرات این تیم می انداختیم به یک بدگمانی معقولانه می رسیدیم اما بعد از گذشت حدود سه ماه همه متوجه شدیم ماجرا جدی است. اگر استقلال خوزستان شبیه لستر سیتی بود پارس جنوبی مثل لایپزیش است؛ حداقل تا به اینجا. تیمی که دستش به دهانش می رسد اما ریخت و پاش نمی کند. گروهی که خیلی سریع و سال به سال پیشرفت می کند و به بالاترین رتبه نگاه دارد و جاه طلب و متحد است.

پارس جنوبی تا به اینجا 17 امتیاز گرفته است. آنها هیچ شکستی نداشته اند و از این حیث بی رقیب به شمار می روند. طلایی پوشان به اتفاق پدیده و ذوب آهن با 14 گل بهترین خط حمله را در اختیار دارند. تنها دو تیم از آنها کمتر گل خورده اند و به همراه پدیده و پرسپولیس بهترین تفاضل گل را هم به خود اختصاص داده اند.

پدیده مشهد:

پدیده مشهد هم دراین فصل شگفتانه ثانی بوده است. آنها زیر نظر رضا مهاجری همیشه فوتبال آبرومندی را به نمایش گذاشته اند اما در این فصل از حیث نتیجه گیری فوق العاده کار کرده اند. بزرگی کار تیم مهاجری جایی بولد و برجسته می شود که توانسته اند از یک قرعه سخت این تعداد امتیاز را به دست بیاورند و با قدرت هم به کار خود ادامه دهند.

پدیده هم اکنون 14 امتیازی است و به خاطر گل زده بیشتر، از پرسپولیس بالاتر هستند. این تیم مشهدی تا به اینجای کار سپاهان، استقلال، سایپا و تراکتور را شکست داده اند و آنقدر با قدرت کار خود را انجام داده اند که نمی توان شکی در توانایی بالایشان داشت. حضور مهندس محمد تقوی در کار فنی این تیم بسیار تاثیر گذار بوده و نباید از آن به سادگی گذشت. پدیده در کنار جوانی چون حسین مهربان از بازیکنان باتجربه ای چون قاضی، خلعتبری و گردان هم بهره می برند.

اما سوال اصلی. آیا این دو تیم جرقه هستند؟ فوتبالدوستان ایرانی در این شرایط به دو گروه مختلف تقسیم می شوند. یک عده برق شیراز فصل 87-88 را به یاد می آورند و دسته دیگر به یاد استقلال خوزستان 94-95 می افتند. یک گروه ادعا می کنند این دو تیم جرقه ای بیش نیستند و تا چند هفته دیگر جای خود را به امثال پرسپولیس و سپاهان و ذوب آهن و تراکتور و حتی استقلال می دهند و گروهی هم بر این باورند که این دو تیم مایه تبدیل شدن به استقلال خوزستان ثانی را در خود دارند.

برق شیراز:

برق شیراز در فصل 87-88 فصل را باور نکردنی شروع کرد و نمایش باورنکردنی داشت. آنها در هفت هفته اول 13 امتیاز دشت کردند و تا هفته نهم هم به امتیاز 19 رسیدند اما باخت به پرسپولیس در هفته دهم آنها را به سقوطی عجیب وا داشت. سقوطی که تا لیگ یک هم پیش رفت و دیگر هیچ وقت فراز مجددی را در پی نداشت.

این تیم در هفت هفته ابتدایی پیام خراسان، ملوان انزلی، پاس همدان را شکست دادند. در برابر سایپا، فولاد، استقلال و صبا به تساوی رسیدند و هیچ باختی را تا پایان هفته نهم هم نداشتند اما به یک باره همه چیز خراب شد و آنها را به نماد تیمهای کوچکی که جرقه وار می درخشند تبدیل کرد.

استقلال خوزستان:

اما استقلال خوزستان 94-95. تیمی که با عبدالله ویسی و با مهره هایی جوان و حتی بازیکنانی که جوان نبودند ولی فرصت دیده شدن نداشتند پا به میدان گذاشتند. آنها در هفته ابتدایی با یک گل به سپاهان باختند اما استارتشان را از دیدار با پرسپولیس در هفته دوم زدند. پس از آن فولاد و سایپا و سیاه جامگان هم زانو زدند و فقط تراکتورسازی و صبا موفق به گرفتن یک تساوی شدند. تیم ویسی تا پایان هفته هفتم 14 امتیاز گرفت و همینطور به روند رو به رشد خود ادامه داد و تا چند ماه نباخت و سرانجام به مقام قهرمانی لیگ برتر دست پیدا کرد و لستر سیتی ایران شد.

جالب است بدانید پارس جنوبی جم هم اکنون از لحاظ امتیاز گیری از برق و استقلال خوزستان بهتر کار کرده است و پدیده نیز با احتساب تفاضل گل بهتر نسبت به استقلال خوزستان همین روند را در پیش گرفته است.

شما چه فکر می کنید؟ به نظر شما پارس جنوبی و پدیده می توانند به همین روند ادامه دهند یا خیر.

این هفته ممکن است یکی از این دو تیم را از مسیر اصلی خارج کند چرا که آنها باید رو در روی هم قرار بگیرند. تقابل سورپرایزهای لیگ هفدهم.