نامه ساکت به نویدکیا

محمدرضا ساکت در نامه‌ای در خصوص خداحافظی نویدکیا نوشت:

«جناب آقای محرم نویدکیا
قهرمان ارزنده فوتبال ایران و دیار نصف جهان

با سلام
چند روز پیش از وداع شما با فوتبال و خداحافظی همیشگی‌ات با مستطیل سبز، در یکی از سایت‌های خبری ویدیو مربوط به خداحافظی تعدادی از ستارگان دنیا را به تماشا نشستم. ژاوی، زیدان، مالدینی، زانتی و... تنی چند از بهترین‌ها و البته متعصب‌ترین‌ها که سعی نکردند کلکسیونی از پیراهن تیم‌های مختلف را در موزه خانگی‌شان جمع کنند و نهایتاً با حضور در یکی دو باشگاه به محبوبیتی در نزد هواداران‌شان دست یافتند که در قالب کلمات نمی‌گنجد.

فصل مشترک خداحافظی این ستارگان بزرگ فوتبال اشک و شکوه بود. ستاره‌ای که پس از نزدیک به دو دهه روزهای تلخ و شیرین و به یادگار گذاشتن خاطراتی تکرار نشدنی جهت یک نسل که باید برای همیشه چهار گوشه مستطیل سبز را ببوسد. دریبل‌ها و اقتدار تکنیکی و تاکتیکی زیدانی، وفادارای مالدینی، پاس‌ها و روزهای متفاوت بارسا با پاس‌های ژاوی و تعصب و جنگجویی مثال زدنی زانتی را دیگر کسی نمی‌تواند با افعال حال توصیف کند و اینکه همه چیز ماضی است و تنها در قالب فیلم و عکس قابل مشاهده بوده و فلسفه اشک‌های مردمی است که یک ستاره را در روز وداع بدرقه می‌کنند.

****

مشخص است که کسب 5 عنوان قهرمانی لیگ برتر، چهار عنوان قهرمانی جام حذفی، حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا و حضور در جام باشگاه‌های جهان روزهایی را برای همه دوستداران تیم محبوب تو در دیار نصف جهان ساخته است که هیچ کس دوست ندارد به سادگی از کنار آن عبور کند. شاید هر کس دیگر هم به جای احسان و حسین عزیز یا هواداران تو و سپاهان بود همین کار را می‌کرد و اجازه نمی‌داد دست‌های تو برای آخرین بار در مقابل سکوها بالا برود...

اکنون که این تصمیم رنگ و بوی جدی به خود گرفته است، می‌خواهم به عنوان مدیری که کاپیتانی به بزرگی تو را در تیمش داشت و در بخش اعظمی از این افتخارات شریک احساسات تو و سایر بزرگان سپاهان اعم از مدیران، بازیکنان، شهروندان اصفهان و هواداران سپاهان بود صمیمانه تشکر کنم. اشاره به مصادیقی که نشان می‌دهد فوتبال ایران این روزها با چه فوتبالیستی وداع کرده است، محتاج نگارش یک کتاب است و فقط به همین موضوع اشاره می‌کنم که شاید تنها محرم نویدکیا بود که می‌توانست زیر پیشنهاد قرارداد هنگفت تیم اماراتی را برای ماندن در تیم محبوبش امضا نکند، موضوعی که تا امروز هیچ‌گاه به جد رسانه‌ای نشده است.

نمی‌توانم کتمان کنم که وداع به مراتب باشکوه‌تری را برای تو متصور هستم و انتظار دارم اجازه دهی روزی خاص برای آویختن کفش‌های هنرمندت در نظر گرفته شود. حق همه دوست داران شما عزیز دوست داشتنی و تیمت هست که تک تک خاطرات این روز را در فضایی خاص در جعبه یادگاری‌های زندگی‌شان جای دهند. اکنون وظیفه ما این است که به تصمیم تو احترام بگذاریم و امیدوار باشیم که محرم نویدکیا همچون بسیاری دیگر از بزرگان هم نسلش در تیم ملی و باشگاه سپاهان، تجربیات ارزنده خود را به نسل جدید فوتبال منتقل نماید و این وظیفه ماست که قدر بزرگانی چون تو و اسطوره‌هایی که در سایر باشگاه‌های محبوب و بزرگ ایران، صاحب شوکت و منزلت هستند را بدانیم و قدرشناسانه با آنها برخورد کنیم.

بدرود مرد جام‌ها
موفق و سلامت باشی
محمدرضا ساکت»