چه کسانی مسیر را برای کرار هموار کردند؟

به گزارش ایلنا، این فوتبالیست عراقی متولد 21 خرداد 1366 در نجف است و دوران کودکی خود را در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران سپری کرده است و شاید بتوان بخشی از پرخاشگری‌های دائمی او را ناشی از  روزهای پرتنش جنگ دانست؛ این را بهمن فروتن درباره کرار می‌گوید. اظهارنظری که بعید است چندان به واقعیت نزدیک باشد. چه بسیار بازیکنانی که جنگ را هم به خود دیده‌اند اما در ادامه فعالیت حرفه‌ای خود هرگز از مسیر عقل و اخلاق خارج نشده‌اند. بنابراین موضوع کرار یک موضوع شخصی است. همه چیز به خود او و رفتارهایش برمی‌گردد.

کرار 28 ساله ،  سال 88 و در لیگ هشتم با صعود تراکتورسازی به لیگ برتر به ایران آمد. او طی دو فصل حضور در تراکتورسازی و به خصوص دومین سال حضورش، بازی های خوبی برای این تیم انجام داد و در 47 بازی لیگ برتر 12 گل نیز زد.

با این وجود او از همان روزها نشان داد که بازیکنی است که آستانه تحمل پایینی دارد و در زمین فوتبال بسیار سرکش و لجام گسیخته عمل می کند و هر بهانه ای می تواند او را به قعر حاشیه بکشد. حاشیه های او در دیدار با صبای قم و بلافاصله برخورد فراز کمالوند با او و کنار گذاشتن این بازیکن از تمرینات تراکتور را شاید بتوان اولین حاشیه کرار در فوتبال ایران دانست.

هرچند کرار در تراکتور بازیکن تاثیرگذاری بود و محبوبیت بالایی هم در بین هواداران این تیم پیدا کرد ولی حاشیه های او و به ویژه چند رفتار خشن که با کارت قرمز داوران همراه شد جایگاه او را در تراکتورسازی به شدت تنزل داد.

کرار در فصل 90-91 به عنوان یکی از بمب های خبری علی فتح الله زاده به استقلال پیوست، اما درگیری او با مجتبی جباری در بازی جام حذفی به معنای خاتمه حضورش در جمع آبی‌پوشان بود. کرار در نیم فصل دوم به شاهین بوشهر رفت اما فقط یک بازی برای این تیم انجام داد و در بقیه بازی‌ها نیز ظاهرا مصدوم بود و بدین ترتیب در مرخصی به سر برد! وی سپس به باشگاه عجمان امارات پیوست و بعد از انجام 13 بازی و به ثمر رساندن 2 گل به صورت قرضی به نجف عراق نقل مکان کرد.

وی در روز 13 تیر 1393 و پس از 3 سال با قراردادی دو ساله به استقلال بازگشت. کرار تا پایان هفته هفدهم لیگ چهاردهم 14 بازی برای استقلال انجام داده و 2 گل به ثمر رساند. او همچنین با 7 پاس گل در 17 هفته برگزاری لیگ فصل گذشته رکورددار و عنوان آقای پاس گل را به خود اختصاص داد.

او همچنین در تیم امیر قلعه نویی در 2 بازی جام حذفی 3 گل به ثمر رساند  و 3 پاس گل داد که آمار فوق العاده‌ای برای این بازیکن عراقی به شمار می رود.

کرار هر چند در بعد فنی در تیم قلعه نویی مهره ای کلیدی محسوب می شد ولی به همان اندازه هم حاشیه های او هم ادامه دار بود به طوری که در طول فصل گذشته به اندازه تمام بازیکنان لیگ خبرساز بوده است.

اوج حاشیه های کرار در فصل گذشته در اواخر بازی سایپا – استقلال اتفاق افتاد، جایی که به علت اعتراض به داوری «علیرضا فغانی» از بازی اخراج شد، هنگام خروج از زمین با شلوغ کاری و سروصدا نگاه ها را متوجه خود کرد و در نهایت با شوت کردن بطری آب کنار زمین، روانه رختکن شد.

او سپس از سوی کمیته انضباطی فدراسیون و باشگاه به چند جلسه محرومیت محکوم شد که این مسئله او را در ادامه سرکشی هایش گستاخ تر کرد.

او که شب گذشته در برنامه 90 مدعی شد بالاترین سقف قرارداد در فوتبال ایران را دارد در طول دو فصل اخیر بارها به بهانه پرداخت نشدن مطالباتش از استقلال قهر کرده و بلافاصله راهی عراق شده و در این میان همواره کادر فنی و مدیران باشگاه استقلال به دلایل نامعلوم با وی مماشات کردند و به نحوی خواسته اند تا رضایت این هافبک عراقی را جلب کنند.

رفتارهای زننده این بازیکن همچنان ادامه دارد. در این بین موضع مدیران فوتبال جالب است؛ آنها رفتار این بازیکن را صرفا محکوم می‌کنند و برایش خط و نشان می‌کشند اما چه کسی است که نداند برخی از همین مدعیان اخلاق برای جذب این بازیکن تکنیکی اما بداخلاق رقابت سختی با یکدیگر دارند.

به نظر می رسد حاشیه های کرار در فوتبال ایران بیش از آنکه به شخصیت عجیب هافبک پرحاشیه عراقی برگردد به نحوه برخورد مدیران فوتبال ما با این بازیکن مربوط می‌شود. مدیرانی که تاکنون با رویه مصلحت اندیشی و سرپوش گذاشتن بر حاشیه های این بازیکن تلاش کردند تا به هر نحو ممکن رضایت او را جلب کنند.