مدیران و مربیان؛ مردان تصمیمگیر فوتبال ایران در ۱۴۰۳ چه کردند؟

۱۴۰۳ برای چهرههای بزرگ فوتبال ایران سالی پرماجرا بود؛ از بازگشت مهدی تاج تا سقوط جواد نکونام و حاشیههای تمامنشدنی ساکت الهامی.
به گزارش ایلنا، سال ۱۴۰۳ برای فوتبال ایران، سال چهرهها بود؛ نامهایی که هرکدام در جایگاه مدیریتی یا فنی نقشی تاثیرگذار ایفا کردند، برخی ماندگار شدند، برخی زمین خوردند و برخی هنوز در برزخ بین ماندن و رفتناند. نگاهی انداختهایم به مهمترین چهرههای سال فوتبال ایران و سرنوشت آنها در این سال پرحادثه.
مهدی تاج؛ تداوم حضور مرد پرحاشیه
انتخابات بیرمق فدراسیون فوتبال در ۱۱ اسفندماه با برتری مهدی تاج به پایان رسید تا او چهار سال دیگر بر صندلی ریاست تکیه بزند؛ صندلیای که همیشه با حواشی عجین بوده است. انتخاباتی که در سایه حذف رقبای اصلی با حکم کمیته بدوی، رنگ و بویی از رقابت نداشت. حالا اما افکار عمومی منتظر پاسخهای شفاف رئیس جدید - و البته قدیمی - هستند؛ درباره دورنمای فوتبال ایران و برنامههایی که قرار است مانع درجا زدن این ورزش شود. تاج در آغاز راهی تازه، همچنان با انبوهی از سؤالهای بیجواب روبهروست.
دراگان اسکوچیچ؛ شاید رمز موفقیت تیتیها
با تغییرات مداوم روی نیمکت استقلال، پرسپولیس و سپاهان، این تراکتورِ اسکوچیچ بود که ثبات را معنا کرد. سرمربی کروات، گرچه در روزهای پایانی سال با حذف تلخ مقابل التعاون از لیگ قهرمانان آسیا زمینگیر شد، اما تراکتور را در صدر جدول لیگ برتر نگه داشت و تیمش را به مدعی جدی قهرمانی بدل کرد. اسکوچیچ حالا شایستهترین نامزد عنوان مرد سال نیمکتهاست، اما برای تثبیت این عنوان باید پروژه نیمهتمام خود را تمام کند؛ قهرمانی در لیگ برتر.
میرشاد ماجدی؛ فوتبالیترین مدیر
بسیاری او را برای صندلی ریاست فدراسیون آماده میدیدند، اما میرشاد ماجدی مسیر دیگری رفت و ترجیح داد بار دیگر سکاندار هیأت فوتبال استان تهران شود؛ مهمترین هیأت در میان استانها. ماجدی در یک سال و اندی، منشأ تحولات بزرگی شد؛ از افزایش حقوق داوران و تشکیل تیمهای منتخب گرفته تا احیای فوتسال جام رمضان و برگزاری تورنمنتهای استعدادیابی. او حالا بیشک فوتبالیترین مدیر حال حاضر فوتبال ایران است.
علی نظری جویباری؛ مرد مأموریت غیرممکن
پس از سالها انتظار، سرانجام نام علی نظری جویباری از دل هلدینگ خلیج فارس بهعنوان مدیرعامل استقلال بیرون آمد؛ مدیری با استایل و لحن خاص که حالا مأموریت دشواری دارد: بازگرداندن خودباوری به استقلالیها. جویباری سالها در تعقیب صندلی مدیرعاملی بود، اما حالا که بالاخره به این صندلی رسیده، باید دید میتواند از پس این مأموریت سنگین برآید یا نه.
یحیی گلمحمدی؛ مرد جامها در مسیر تازه
یحیی گلمحمدی با کارنامهای پربار از پرسپولیس، فصل جدید را در فولاد آغاز کرد؛ جایی که طی پنج فصل اخیر سه قهرمانی لیگ برتر، یک قهرمانی حذفی، دو سوپرجام و یک نایبقهرمانی آسیا را در کارنامه داشت. او در اهواز تیم شکستخورده فولاد را به تیمی نیمهمدعی بدل کرد و شاید فصل آینده فصل شکوفایی یحیی در جنوب باشد. آیا جام دیگری در انتظار مرد پرسپولیسی فولاد است؟
ساکت الهامی؛ خودسوزی یک مربی
مربی پرانرژی و فنی فوتبال ایران این سالها هر جا رفته تیمش را بالا کشیده، اما رفتارش همچنان بزرگترین دشمن اوست. الهامی نهتنها پختهتر نشده که رفتارش زنندهتر شده است. اوج سقوط اخلاقی ساکت در بازی نساجی مقابل فولاد رخ داد؛ جایی که با الفاظ رکیک به همتای خود تاخت و سرانجام با محرومیتی سنگین روبهرو شد: ۵ ماه دوری از فوتبال. شاید این نقطه پایان مردی باشد که با اخلاقش خودش را سوزاند.
جواد نکونام؛ قهرمان ناکام
سال ۱۴۰۳ برای نکونام، ترکیبی بود از اوج و سقوط. او لیگ گذشته را در حالی تمام کرد که با اندکی شانس و بدون اشتباه داوری شاید قهرمان میشد. اما استقلال برای او فصل جدید را طور دیگری نوشت؛ خیلی زود برکنار شد و آنهم نه فقط به خاطر خریدهای ناموفق. دلایل پنهانی هم در این تصمیم نقش داشت تا حالا نکونام جایی دور از نیمکت استقلال باشد و شاید سالها طول بکشد تا دوباره رنگ این نیمکت را ببیند.