خبرگزاری کار ایران

دلم بند ایران است، کجا بروم؟

بنا: همه کاسه‌کوزه‌ها را سر من می‌شکستند و می‌گفتند قهرقهرو هستم!

بنا: همه کاسه‌کوزه‌ها را سر من می‌شکستند و می‌گفتند قهرقهرو هستم!
کد خبر : ۱۶۱۲۶۱۶

محمد بنا مربی سابق تیم ملی کشتی با انتقاد از روند انتخاباتی تیم ملی و مسائل پشت‌پرده، از تصمیمات جنجالی‌اش در دنیای کشتی فرنگی پرده برداشت.

به گزارش ایلنا، جدایی محمد بنا از تیم ملی کشتی فرنگی در سال 2022، به‌عنوان یکی از پرچالش‌ترین اتفاقات تاریخ کشتی ایران، سوالات زیادی را برای علاقه‌مندان به این ورزش به وجود آورد. مربی‌ای که خود بنیان‌گذار بسیاری از موفقیت‌های این تیم بود، در لحظه‌ای که نوید شکوفایی می‌داد، تصمیم به ترک آن گرفت. او در گفت‌وگویی صریح و بی‌پرده، از دلایل این جدایی، فشارهایی که در طول سال‌ها متحمل شد و دشواری‌هایی که برای ساختن نسل آینده کشتی فرنگی ایران با آن‌ها مواجه بود، صحبت می‌کند‌.

*چرا شما در سال 2022 تیم ملی کشتی فرنگی را رها کردید؟

همان روز اول که به صربستان رفتیم، با دبیر نشستم و به او گفتم که زنگ بزنی تهران متوجه می‌شوی، وسایلم را از خانه کشتی جمع کردم و رفتم. تیم قهرمان شود، حمید سوریان با پرچم می‌رود روی سکو، اول هم نشود که باز هم من نیستم. بنابراین تصمیمم را گرفته بودم. همان موقع هم گفتم که به دنبال سرمربی باشید. البته قبلش هم به طور غیر مستقیم گفته بودم دنبال سرمربی باشید اما در صربستان برای اولین بار مستقیم گفتم که البته آنها هم از قبل تصمیم‌شان را گرفته بودند.

*واکنش علیرضا دبیر در این مورد چه بود؟

دبیر واکنش منفی نشان داد. گفت این تیم می‌تواند قهرمان شود اما اگر مربیان بفهمند تیم به هم می‌ریزد. حالا بعداً حرف می‌زنیم که من هم گفتم من به شما گفتم و تصمیم شماست که چه کسی سرمربی شود.

*بعد از این تصمیم، حمید سوریان چه گفت؟

حمید آمد و حرف زدیم اما خب نظر من مشخص بود. گفتم علیرضا دبیر رئیس فدراسیون است و خودت هم نایب رئیس و باید برای انتخاب سرمربی شما تصمیم بگیرید.

*چرا تصمیم گرفتید دیگر در تیم نباشید؟

چرا ندارد. در این سال‌ها همیشه تحت فشار بودم. همه می‌گفتند؛ بنا قهر قهرو است. طالب نعمت‌پور دو سال با تیم ملی کار کرده بود. بعد از المپیک رفت؛ گفتم خب چی شد؟ گفت نمی‌دانم چطور 20 سال دوام آوردی. وقتی به عنوان سرمربی تیم ملی کار می‌کردم آرامش برای من نگذاشتند. برخی از کسانی که مخالف برنامه‌های من بودند هر روز در اردوی تیم ملی رژه می‌رفتند. خب ترجیح دادم از تیم جدا شوم. البته بعد از جدا شدن من از تیم ملی کشتی فرنگی، آنها هم از کشتی دور شدند!

*شما در مورد روند انتخاب تیم ملی چه انتقادی دارید؟

وقتی به عنوان سرمربی کار می‌کردم همیشه تحت فشار بودم؛ خیلی هم تحت فشار بودم. هر کسی هر چه دلش می‌خواست می‌گفت. الان انگار که تیم کامل با برگزاری انتخابی، انتخاب می‌شود. آن موقع به نحوه انتخاب من هزار و یک ایراد می‌گرفتند. همین الان همان چرخه انتخابی من را ناقص اجرا می‌کنند و تیم را انتخاب می‌کنند اما کسی حرفی نمی‌زند.

*درباره حضور علی ارسلان در تیم صربستان چه نظری دارید؟

رفتن علی ارسلان تقصیر من نبود. تمام کاسه‌کوزه‌ها سر من شکست اما علی ارسلان در چرخه به کاویانی‌نژاد باخت. بعد در مسابقات لیگ برتر و در وزن 72 کیلوگرم ‌گرایی را شکست داد. علیرضا دبیر هم از من درباره ارسلان پرسید، همین‌ها را گفتم. خواست علیرضا دبیر این بود که علی ارسلان به صربستان برود، گفتم من مخالفم اما بنا به برخی مسائل پشت‌پرده اجازه دادند که برود.

*مسائل صربستان چه تأثیری بر نتایج تیم داشت؟

مسائل که در صربستان پیش آمد، واقعاً عجیب بود. خیلی شایعات آن موقع بود اما الان دیگر همه دنیا درباره آن حرف می‌زنند. کارهایی که صرب‌ها کردند، باعث شد تا محمدرضا‌ گرایی به ضربه فنی کردن حریف صربش مت نمس فکر می‌کرد، وگرنه شش بر صفر هم می‌توانست برنده باشد اما اینقدر حرصش گرفته بود که می‌خواست حتماً با ضربه فنی ببرد اما خودش گیر افتاد.

*درباره ساخت نسل دوم کشتی فرنگی چه توضیحی دارید؟

همیشه نگاهم به آینده بود و سعی می‌کردم که با انتخاب کشتی‌گیران تیم را به نحوی ببندم که در آینده به درد کشتی بخورند. همیشه تمرکزم روی تیم جوانان بود. کشتی‌گیر از جوانان نمی‌گرفتم تا تیم به هم نریزد اما با این‌حال کشتی‌گیرانی که از جوانان جدا می‌شدند را رها نمی‌کردم. به همین خاطر هم هر وقت کشتی‌گیر نداشتم، یکسری از کشتی‌گیران را در آب نمک می‌خواباندم تا تیم را بسازم. هیچ‌وقت مخالف انتخابی نبودم و همیشه سعی می‌کردم که با رعایت یک روند طولانی همه کشتی‌گیران را بسازم.

*چرا در سال 2018 تصمیم گرفتید به کشتی فرنگی برگردید؟

وقتی اواخر سال 2018 برگشتم، دیدم برای ساختن نسل دوم کشتی فرنگی از فرد دیگری کاری برنمی‌آید. وقتی حمید بنی‌تمیم خواست که برگردم، در کشتی فرنگی فقط مهدی علیاری و برادران ‌گرایی مانده بودند که البته این دو نفر هم نصف و نیمه بودند اما بعد از چند سال کار، تیم ساخته شد و امیدوار بودم که حتی در توکیو نتیجه را ببینیم اما برای رسیدن به موفقیت در پاریس مطمئن بودم.

*درباره برگزاری مسابقات جام باشگاه‌های جهان چه نظری دارید؟

هیچ وقت دنبال اینکه مسابقاتی مثل جام باشگاه‌های جهان برگزار شود، نبودم اما وقتی برگزار می‌شود باید هر دو تیم دیده شوند. می‌شد همین تیم آلمان که به تهران می‌آمد بگویند، 5 وزن آزاد و 5 وزن فرنگی بیایند اما نکردند؛ چون کشتی فرنگی اهمیتی برای آنها نداشت. تا اینکه مطالبی را روی پیجم منتشر کردم، برخی‌ها تماس گرفتند که فلانی مخالف برگزاری بوده چرا اینطور نوشتی. همه حرف من این بود که در کشتی فرنگی فقط یکسری از کشتی‌گیران هستند که به پول می‌رسند. آنهایی که می‌توانند به مدال برسند، پول می‌برند و وضع مالی خوبی پیدا می‌کنند اما یکسری از کشتی‌گیران له می‌شوند. کسی که متولی کشتی است باید حواسش به همه این موارد باشد و بعد هم که مسابقه برگزار می‌شود نمی‌تواند بگوید من مخالف بودم. چون بدون اجازه رئیس فدراسیون اتفاقی نمی‌افتد.

*نظرتان درباره اعزام تیم ملی کشتی به مسابقات روسیه چیست؟

چه دلیلی دارد که ما در تمامی مسابقاتی که در روسیه برگزار می‌شود حضور داشته باشیم؟ نباید مسابقات روسیه را تمام و کمال برویم. این شکست‌هایی که در روسیه می‌خوریم اعتماد به نفس تیم را از بین می‌برد. همین الان روسیه در مسابقات قهرمانی اروپا صاحب 7 مدال طلا شده و اگر قرار باشد که در مسابقات جهانی امتیاز تیمی این کشور محاسبه شود، رسیدن به آنها دشوار خواهد بود.

*در مورد وضعیت کشتی در ایذه چه توضیحی دارید؟

نمی‌دانم واقعاً چه اتفاقی رخ داده که فرنگی‌کاران همه در حال کوچ هستند. در ایذه ملک محمد بویری و لقمان رضایی کار می‌کردند اما الان ملک محمد که رفته قطر، لقمان هم که خدا بیامرزدش از دنیا رفت. الان کشتی ایذه تعطیل شده است و این در آینده نه چندان دور خودش را نشان می‌دهد. نمی‌دانم چرا این سؤال برای کسی پیش نمی‌آید که چرا فقط کشتی‌گیران و مربیان آزادکار باید کوچ کنند؟ با اینکه کشتی آزاد ایران در دنیا بهترین است؟ دلیل مشخص است که رسیدگی به کشتی‌گیران و مربیان آزاد بهتر و بیشتر است.

*شما چه تصمیمی برای آینده کاری خود دارید؟

هر کاری که می‌خواستم و می‌توانستم برای کشتی انجام دادم. با کشتی تسویه حسابم و نه طلبکارم و نه بدهکار و سعی می‌کنم که این روزها را با خانواده‌ام بگذرانم. همیشه عشقم این بوده به کشتی فرنگی ایران کمک کنم. دلم بند ایران است کجا بروم. در همین خانه‌ام نشستم از افتخار آفرینی کشتی ایران لذت می‌برم.

*در مورد حواشی که برای شما به خاطر برگزاری انتخابی پیش آمد چه توضیحی دارید؟

همیشه وقتی من بودم، کشتی فرنگی مدعی زیاد داشته اما حالا کسی درباره انتخابی حرفی نمی‌زند اما واقعاً انتخابی به بهترین شکل برگزار می‌شود؟ سال 2006 یزدانی‌خرم تازه به کشتی آمده بود. خدابیامرز خیلی مدیر خوبی بود اما آن موقع تسلط نداشت. خیلی به مشکل خوردم و در نهایت هم مجبور شدم از تیم جدا شوم. آن موقع آزادکاران روی کشتی تسلط داشتند و به من هم ابزار کافی برای پیاده کردن افکارم نمی‌دادند. درگیری ما به خاطر آقای خیرآبادی بود. آن موقع کشتی آزاد با تمام مربیان به بازی‌های آسیایی می‌رفت اما به من گفتند باید خیرآبادی را خط بزنی. من هم زیر بار نرفتم و در نهایت مجبور شدم که رها کنم و بروم.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز