رحمان مرادی در خانهی ابدیاش خفت
زندهیاد مرادی روز یکشنبه ۹ آذرماه، پس از تحمل یک دوره بیماری سرطان ریه و سرطان کبد درگذشت. پیکر این هنرمند امروز صبح(۱۱ آذر) از مقابل تالار وحدت به سمت بهشت زهرا(س) تشییع شد.
مراسم تشییع پیکر زندهیاد رحمان مرادی، نوازنده تار و سهتار و مدیر گروه موسیقی دانشگاه علمی کاربردی واحد ۴ تهران، صبح امروز(سهشنبه ۱۱ آذر) با حضور داوود گنجهای، داریوش پیرنیاکان، زیدالله طلوعی، حمیدرضا نوربخش، هنگامه اخوان، شهرام صارمی و رامین آزادآور(رئیس دانشگاه علمی کاربردی فرهنگ و هنر واحد ۴) در تالار وحدت برگزار شد.
به گزارش ایلنا؛ در ابتدای این مراسم رامین آزادآور گفت: یکی از خصوصیات بارز رحمان مرادی کار کردن بدون هیاهو و حاشیه بود. من این افتخار را داشتم که طی سالهای گذشته با او و پدرش استاد فرمان مرادی مراوده داشته باشم.
وی ادامه داد: او به معنای واقعی کلمه یک هنرمند شایسته عرصه موسیقی ایرانی بود که از همان دوران نوجوانی نیز رگههایی از علاقه به موسیقی ایرانی و سازسازی را در درون خود داشت به گونهای که در هر کلاسی شرکت میکرد. بعد از مدتی به عنوان دستیار استاد به آموزش میپرداخت.
آزادآور افزود: رحمان مرادی جزء آدمترین آدمها بود و امیدوارم تمام دانشجویان او نیز این خصوصیات اخلاقیاش را سرلوحه خود قرار دهند.
در ادامه ظریف؛ یکی از شاگردان و دوستان رحمان مرادی به خاطره گویی از همنشینیاش با استادش پرداخت و گفت: حدود ۱۲ سال پیش با رحمان مرادی بواسطه حضور در منزل استاد فرمان مرادی آشنا شدم و این آشنایی تا آخرین لحظه عمر او ادامه داشت. او همیشه دوست داشت سلامتیاش را به دست بیاورد تا بتواند به قله دماوند صعود کند که به نظرم هماکنون رحمان در مرتفعترین قله جهان ایستاده است که از این پس باید قدر او و دیگر هنرمندان عرصه موسیقی را بیشتر بدانیم.
داریوش پیرنیاکان(استاد دانشگاه و پژوهشگر موسیقی) گفت: برای من بسیار سخت است که درباره شاگرد خودم صحبت کنم. رحمان سالیان سال شاگردم بود و میتوانم بگویم یکی از بهترین و با استعدادترین شاگردانم بود.
وی ادامه داد: او تبحر بسیار خوبی در ساز زدن داشت و انسانی به تمام معنا بود. همیشه خنده بر لبانش بود و هیچگاه او را آزرده ندیدم. او جوانی بود که نه تنها در زمینه موسیقی بلکه در رشته خودش(شیمی) کار کرده بود و بسیار فعالیت میکرد.
این نوازنده تار افزود: این جوان نوازنده بدون کینهورزی به کارش میپرداخت که به نظرم ما جامعه موسیقی باید همزبان و همدل باشیم و در راهی که آرمان همه ما هست؛ استوار قدم برداریم و بتوانیم همدلی و دوست داشتن را که باید در جامعه موسیقی پا بگیرد، را اجرا کنیم.
پیرنیاکان بیان داشت: سعی کنیم همیشه سیمها و نتهایمان با هم کوک باشد و همدل و همزبان در راه موسیقی و اعتلای آن بکوشیم و در مسیر مهم آن که همان انسانیت است قدم برداریم.
بعداز صحبتهای این نوازنده تار، شاگردان رحمان مرادی قطعه خوشهچین را اجرا کردند و سپس پیکر این نوازنده جوان تا قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) تشییع شد.
زندهیاد مرادی روز یکشنبه ۹ آذرماه، پس از تحمل یک دوره بیماری سرطان ریه و سرطان کبد درگذشت.