مانی رهنما در گفت‌وگو با ایلنا:
موسیقی باید واقعیت و فرهنگ هر جامعه‌ای را بازگو کند
مردم از موسیقی‌های زیرزمینی و ماهواره‌ای استقبال می‌کنند / صدای مردانی که شبیه به خانم‌ها می‌خوانند فاجعه است / در ایران تنها یک مدرسه‌ی موسیقی وجود دارد که تنها ۳۰۰ دانش‌آموز دارد / نه پای رفتن و نه پای ماندن دارم / بسیاری از خوانندگان ایرانی که در خارج از کشور فعالیت می‌کنند نیز رو به تباهی می‌روند.
مانی رهنما از آلبوم جدیدش که به زودی در بازار منتشر می‌شود؛ خبر داد.
مانی رهنما در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا گفت: آلبوم جدیدم بعداز محرم و صفر منتشر خواهد شد. ترانه‌های این آلبوم بیشتر سروده‌ی بابک صحرایی است و کار آهنگسازی چند قطعه از این آلبوم را خودم انجام داده‌ام. این آلبوم ۱۱ آهنگ دارد و اگر وزارت ارشاد موافقت کند؛ نام «با خودم می‌رقصم» را بر آن می‌گذارم.
وی از برنامه‌ی کنسرت‌های آینده خود نیز چنین گفت: بعداز ماه محرم و صفر در تالار وحدت و دیگر شهرستان‌ها کنسرت برگزار خواهم کرد. آخرین کنسرتی که در تالار وحدت اجرا کردم؛ نامزد انتخاب نشان درجه یک هنری شد.
وی بیان کرد: امروز موسیقی، مورد مصرف گروه کم سن و سال شده است اما این گروه کم سن و سال روزی بزرگ خواهند شد و دیگر آهنگ‌های سطحی را نمی‌پسندند اما متاسفانه هیچ موسسه و خواننده‌ای برای گروه سنی بزرگسال سرمایه‌گذاری نمی‌کند و هیچ برنامه‌ای برای آنها وجود ندارد.
رهنما ادامه داد: حتی همه‌ی سالن‌ها را خواننده‌های کم سن‌و سال پر کرده‌اند و برای خوانندگانی که برای گروه بزرگسال می‌خوانند سالنی وجود ندارد و در دهه‌های بعد افسوس این را خواهیم خورد. مردم ایران سطح آگاهی بسیار پایینی از موسیقی دارند و تنها از موسیقی‌های زیرزمینی و ماهواره‌ای استقبال می‌کنند.
این خواننده گفت: سیستم فرهنگی ما بین بودن و نبودن موسیقی گرفتار شده و نمی‌خواهد موسیقی در ایران تریبون محکمی داشته باشد. آنها موسیقی را فقط برای رفع حاجت می‌خواهد اما در درازمدت این موضوع به چالش کشیده خواهد شد. امروز حتی جوانان نیز از سطحی بودن موسیقی ایرانی خسته شده‌اند. موسیقی باید واقعیت و فرهنگ هر جامعه‌ای را بازگو کند.
وی در ادامه گفت: من به عنوان خواننده‌ای مستقل و بدون حامی راهم را ادامه می‌دهم. امیدوارم سیاست‌گذاران مهربانانه‌تر به موسیقی نگاه کنند و به موسیقی جدی، توجه داشته باشند. این بسیار فجیع است که در ایران تنها یک مدرسه‌ی موسیقی وجود دارد که تنها ۳۰۰ دانش‌آموز دارد و این در مقایسه با کشورهای همسایه بسیار اسف‌بار است.
رهنما گفت: چگونه می‌شود مردی با صدا و شعری زنانه بخواند؟ در ایران خانم‌های بسیاری وجود داشته‌اند که خواندن آنها سرکوب شده است. اجازه دهید خانم‌ها بخوانند نه این‌که مردها را به زن تبدیل کنید. صدای مردانی که شبیه به خانم‌ها می‌خوانند فاجعه است.
رهنما بیان کرد: ما همواره سرپیچ بودن و نبودن مانده‌ایم. می‌توانم بگویم که حرام شده‌ایم. سبک موسیقی من طوری است که نه پای رفتن و نه پای ماندن دارم. البته بسیاری از خوانندگان ایرانی که در خارج از کشور فعالیت می‌کنند نیز رو به تباهی می‌روند.
وی گفت: امروزه بسیاری از خوانندگان به سرقت از آهنگ‌های ترکی و عربی رو آورده‌اند. در کل تنها ۳ یا ۴ نفر هستند که خلاء بزرگ موسیقی را در زمینه‌‌ی موسیقی پاپ پرکرده‌اند و این فاجعه است. نمی‌دانیم که با شنیدن موسیقی‌های سطحی سلول‌های زیباشناسی مغزمان را تنبل می‌کنیم.
این خواننده اظهار کرد: خود مردم باید کاری کنند تا موسیقی ایرانی به قهقرا نرود. فرهنگ ما چگونه اجازه این کار را می‌دهد؟ شعر و ترانه‌ی ما چند قرن قدمت دارد اما متاسفانه تعداد کمی از ایرانیان به موسیقی عمیق معنی‌دار با پیچیدگی علاقه نشان می‌دهند. ۳۰۰-۴۰۰ سال طول کشیده است و گذشتگان تلاش بسیاری برای به اینجا رسیدن موسیقی کرده‌اند نباید خودمان را در چاه بیاندازیم.
رهنما در آخر بیان کرد: امیدوارم که ما تنها کمی قدر خودمان و قدمت تاریخی کشورمان را بدانیم. دلیل بی‌اهمیتی به هویت و موسیقی کشورمان چیست؟ نگذاریم ملودی‌های کشورهای دیگر در ما رخنه کند و به روزی برسیم که نتوانیم حتی یک خط ملودی از خودمان بنویسیم و این اتفاق؛ مانند یک سونامی همه‌ی تمدن فرهنگی ما را نابود کند.
