موسیقی همیشه زیرضربه بوده است

در ۳۰ سال اخیر اجحاف‌های زیادی در حق من شده؛ از همه طرف. به خصوص از جانب صدا و سیما. من ۳۰ سال سکوت کردم و بازهم به این راه ادامه خواهم داد؛ چراکه اگر بخواهم حرف بزنم یک سینه سخن دارم.

نشست خبری کنسرت شهرام ناظری امروز(۱۱ مرداد) در خانه هنرمندان برگزار شد.

ناظری در این نشست با اشاره به اینکه موسیقی همیشه زیرضربه بوده؛ گفت: در این ۳۰سال اخیر اجحاف‌های زیادی در حق من شده از همه طرف. به خصوص از جانب صدا و سیما. من ۳۰سال سکوت کردم و بازهم به این راه ادامه خواهم داد؛ چراکه اگر بخواهم حرف بزنم یک سینه سخن دارم.

ناظری در این نشست با اشاره به اینکه در یک سال گذشته درگیر کارهای خیریه بوده؛ گفت: عمده کار‌های من در یک سال گذشته مربوط به خیریه بود. احساس کردم که باید در این راه قدم بردارم و دلیل اصلی‌اش اتفاق ناگواری بود که برای دختران مدرسه شین آباد افتاد.

وی ادامه داد: در ادامه این برنامه هم کنسرت‌هایی برای جذامیان، سرطانی‌ها و بیماران کلیوی اجرا کردم. بیشتر کارهایم مربوط به مناطق کردنشین بود. اول به این دلیل که خودم کرد هستم و دیگری اتفاقی که در مدرسه شین آباد افتاد.

ناظری در جواب به این سوال که موسیقی مقامی را ادامه خواهد داد یا نه؛ گفت: اگر بررسی دقیق و فنی روی کارهایی که انجام می‌دهم صورت بگیرد، معلوم می‌شود که این شخص فقط روی ردیف‌های موسیقی سنتی کار نمی‌کند و با مقام‌ها آشناست.

وی ادامه داد: مقام‌ها بخش دست نخورده و اصیل موسیقی کشور ماست. موسیقی سنتی جدید است و تاریخچه‌اش از صدوپنجاه سال تجاوز نمی‌کند. درست است که موسیقی سنتی هم برداشتی از مقامی است اما آن چیزی که دست نخورده باقی مانده موسیقی مقامی ماست. من از بچگی با موسیقی مقامی آشنا بودم. یکی از انگیزه‌های بزرگ هنری‌ام این مقام‌هاست.

ناظری اظهار داشت: در بخش‌های دیگری که اجرا کردم در طرز و نوع آوازخوانی من؛ نگاه به موسیقی مقامی موج می‌زند. داستان ضحاک اثری است به نام درفش کاویانی که نمی‌خواستیم سنتی باشد و نگاهی مقامی دارد. آنطور که موسیقی مقامی با شاهنامه فردوسی هماهنگ است؛ موسیقی سنتی نیست. به همین خاطر در این سال‌ها شاهنامه فردوسی از موسیقی سنتی ایران کنار گذاشته شده چراکه مقام‌ها به شاهنامه فردوسی نزدیک‌تر است تا موسیقی سنتی.

ناظری افزود: کار زاگرس هنوز منتشر نشده. کار تنبور هست که ادامه راه آواز اساطیر است. پروژه‌هایی در ذهنم هست برای موسیقی کردی به خصوص کردی کرمانشاهی که به طور جدی برای این موسیقی فعالیت می‌کنم و امیدوارم بتوانم بعد از پنج سال کارهایی را آماده انتشار کنم.

وی با اشاره به اینکه پنج سال است که حتی یک سی‌دی از او منتشر نشده؛ گفت: اگر قرار باشد یک هنرمند هر پنج سال یکبار کاری را منتشر کند فاجعه است. مگر عمر هنری یک هنرمند چقدر است؟

او ادامه داد: مشکلات همیشه در کار تأخیر می‌اندازند. مسایل بیرونی خارج از هنر؛ مانند عملکرد رسانه‌ها و مسایل شخصی خود هنرمند از قبیل دلسردی‌ها و تنهایی‌ها که روی هنرمند تأثیر می‌گذارند.

ناظری افزود: اثر سفر عسرت که چهار سال اجازه پخش نگرفت؛ با مشکلات بسیار زیادی در شرایط بدی بعد از چهار سال منشر شد به گونه‌ای که بازده اثر حتی نتوانست مخارج خود کار را هم تأمین کند. متأسفانه جایی از کار ما حمایت نمی‌شود و بودجه‌ای برایش قرار داده نمی‌شود.

ناظری بیان کرد: یکی از پروژه‌ها؛ مجموعه نیما یوشیج است که صرفاً اشعار نیماست. کاری که با گروهی جوان همکاری کردم و ساختن بخشی‌اش را خودم برعهده داشتم و به زودی منتشر خواهد شد. همیشه از نیروهای جدید استفاده کردم. مهمترین معضلی که در جامعه داریم این است که جوانان دستشان خالی است و حمایت نمی‌شوند. به همین دلیل همیشه سعی کرده‌ام با جوانان با استعداد کار کنم.

وی اظهار داشت: پروژه‌های اصلیم راجع به مولانا و شاهنامه بوده. پروژه بزرگی درنظر دارم درباره کوروش کبیر. متأسفانه اسم کوروش کبیر بعضی‌ها را می‌رنجاند؛ همانطور که روزی نسبت به شاهنامه هم همین واکنش را داشتند درحالیکه شاهنامه یکی از کارهای بزرگ فرهنگی و معنوی کشورماست که فردوسی انجام داده است.

ناظری درباره علت تأخیر برگزاری کلاس‌ها گفت: درحال حاضر مامشکل محل داریم. چون این کلاس‌ها به فضایی بزرگ نیازمند است. قرار بوده در فرهنگسرای نیاوران یا در حوزه موسیقی کلاس‌ها تشکیل شود که تاکنون نتوانستیم یکی از این‌ها را تثبیت کنیم. درنهایت اگر نشود من در حد توانم جایی را فراهم خواهم کرد تا قولی که داده‌ام عملی شود.

وی در رابطه با دفتر موسیقی نیز گفت: باید بگویم که این گروه تازه شروع به کار کردند و زمان زیادی نگذشته، از این رو نمی‌توانم قضاوتی کنم. باید زمان بدهیم تا عملکردشان را ببینیم.