نگاهی به رابطه مجلس با دولت نهم از حیثنظارت

یک مقایسه کوتاه میان دو دولت در اولین سال فعالیت. دولت‌هایی که هیچ چیزشان شبیه به یکدیگر نیست. نه خبری از حمایت‌های گسترده از آن دولت در این دولت است و نه خبری از همراهی‌های همیشگی سایر قوا.

به گزارش ایلنا، دولت یازدهم از همان ابتدای امر با یک مشکل بزرگ مواجه بود. مشکلی به نام عدم همراهی قوه‌ای که ۲۹۰ نماینده در سرتاسر کشور داشت. همین عدم همراهی در یک سالگی دولت یقه او را گرفت. یکی از وزرایش به مسلخ استیضاح رفت و حالا هر روز یکی دیگر از وزرایشان تهدید به استیضاح می شوند. اما شاید جای سوال باشد که مجالس هفتم و هشتم که اصولگرا محسوب می‌شوند چه رفتارهایی با دولت نهم داشتند. چه تعداد از وزرا زیر تیغ استیضاح رفتند و چه تعداد از آنها برکنار شدند. نگاهی که شاید به درک تفاوت‌ها و سختی‌های کار این دولت در مقایسه با دولت نهم کمک کند.

جدول برکناری‌ها و کناره گیری‌های صورت گرفته وزرا در دولت نهم

یک استیضاح تنها ره آورد مجلس هشتم برای دولت نهم

با وجود ۹ برکناری صورت گرفته در دولت نهم اما کمتر استیضاحی در طول عمر این دولت مطرح شد. روابط حسنه دولت و مجلس ادامه داشت تا زمانیکه بحثاستیضاح علی کردان مطرح شد. در این یک مورد هم مدرک تحصیلی کردان دردسر ساز شد و صدای اعتراض برخی نمایندگان مجلس را درآورد.

در نتیجه اولین استیضاح در دولت نهم در سال ۸۷ مطرح شد. استیضاحی که تبدیل به نقطه برجسته ای در دولت نهم شد. نکته اینجاست که این اولین و آخرین استیضاحی بود که در دولت نهم به خانه آخر رسید و تا پایان عمر دولت دیگر خبری از استیضاح نشد. با این همه می توان گفت که دولت نهم و مجالس هفتم و هشتم در ماه عسل با یکدیگر به سر می بردند اما دولت دهم آغازی بود بر روابط غیر حسنه میان مجلس و دولت.

با این همه دولت یازدهم درست در اولین سال فعالیت خود با خطر و تهدید استیضاح روبرو شد. نه تنها یکی از وزرایش را از دست داد که به گواه نمایندگان مجلس این روزها نیمی از وزرایش در معرض استیضاح قرار دارند. وزرای کشور، نیرو، ارشاد، ارتباطات و آموزش و پرورش هر روز تهدید به استیضاح می شوند و خبری از آخرین ابزار شدن استیضاح از سوی نمایندگان مجلس نیست.

عقلای مجلس تلاش زیادی دارند برای آنکه اقلیت تندروی مجلس اینگونه در سال اول به دولت نتازند اما گویا در برخی موارد تلاش آنان نیز پاسخگو نیست. حالا یک سال تا پایان عمر فعالیت مجلس نهم باقی مانده است. مشخص نیست مجلس بعدی تا چه اندازه همراه این دولت خواهد بود؟ اما آنچه که مشخص است این است که فصل بعدی روابط دولت با مجلس آینده تاثیر بسزایی در سال های بعدی فعالیت دولت یازدهم خواهد داشت که مجلسی همراه با او بر سرکار باشد یا مجلسی با اقلیت تندرو؟