ضرورت توجه خاص ایران به تکنولوژی شبکه‌های مخابراتی سیار نسل پنجم

مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با بررسی وضعیت شبکه‌های مخابراتی سیار نسل پنجم بر ضرورت توجه خاص ایران به این تکنولوژی تأکید کرد.

به گزارش ایلنا، دفتر مطالعات ارتباطات و فناوری‌های نوین مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی اعلام کرد: تا قبل از دهه ۱۹۷۰ ارتباطات بی‌سیم برای انتقال صورت به صورت آنالوگ بود و اولین نسل از شبکه‌های مخابرات بی‌سیم در این دهه با معرفی شبکه ارتباطی بی‌سیم شروع شد.

اولین تغییر نسل، در دهه ۱۹۹۰ به وجود آمد و نسل چهارم شبکه‌های ارتباط سیار با عنوان تکامل بلندمدت، مهمترین اتفاق در دنیای مخابرات محسوب شد.

هر ۱۰ سال نسل جدیدی از شبکه‌های مخابرات سیار ظهور می‌کند و اخیرا نسل پنجم ارتباطات سیار به منظور برطرف کردن مشکلات نسل‌های پیشین پیشنهاد شده و کشورهایی همچون انگلیس، آلمان، کره جنوبی، چین و بحرین بیشترین فعالیت را در این خصوص دارند.

خصوصیات نسل پنجم ارتباطات سیار مانند افزایش سرعت انتقال داده، افزایش قابلیت اطمینان، کاهش مصرف انرژی و… در مقایسه با نسل‌های مختلف شبکه‌های ارتباط بی‌سیم، بیانگر اهمیت دستیابی به این فناوری‌های نوین از سوی دولت‌ها و از جمله کشور ماست.

دستیابی به این نوع از فناوری‌های نوین در کشور، در واقع حرکت به سوی تحقق اهداف در نظر گرفته شده در سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ خواهد بود.

یکی از وظایف دولت در حوزه‌های فناورانه همچون ارتباطات و فناوری اطلاعات، رصد حوزه‌های نوظهور و اتخاذ تصمیمات مقتضی به منظور فراهم آوردن تمهیدات لازم و ایجاد زیرساخت مناسب برای دستیابی به آن است.

در مورد ارتباطات مخابراتی مخصوصا مخابرات سیار، فعالیت‌هایی توسط رگولاتوری در حوزه مقررات‌گذاری و اپراتورها در حوزه اجرا انجام شده است و شبکه‌های نسل‌های اول و دوم و به طور نسبی سوم راه‌اندازی شده است که البته ارتقای نسل‌ها و شبکه‌های موبایل از نسل دوم به سوم با چالش‌هایی روبه‌رو شده که مهمترین این چالش‌ها به واسطه عدم توجه به مسائلی کلیدی مانند ملاحظات فرهنگی، امنیتی، اقتصادی است.

عقب‌ماندگی کنونی کشور در راه‌اندازی کامل نسل سوم(که اپراتورهای مربوط هم اکنون در حال تجهیز زیرساخت‌های مورد نیاز بوده و هنوز به نیازمندی‌های(نسل چهارم) نپرداخته‌اند)، به مرور سبب آفتی دیگر در صنعت مخابرات سیار کشور می‌شود.

معضلاتی مانند عدم دسترسی پرسرعت، افزایش تأخیر در شبکه و کم بودن قابلیت تحریک‌پذیری، تأخیر در ارتقای سامانه‌های مخابراتی، مخصوصا ارتباطات سیار ایجاد می‌کنند.

این تأخیر عمدتا به واسطه عدم رصد فناوری‌های نوین و سیاست‌گذاری و مقررات‌گذاری به موقع در حوزه ارتباطات است.

اخیرا نسل پنجم ارتباطات سیار به منظور برطرف کردن مشکلات مرتبط با شبکه‌های ارتباطی نسل‌های گذشته پیشنهاد شده که هنوز در مرحله تحقیقاتی است و کشورهای زیادی مانند کره جنوبی، آلمان و انگلیس، تحقیقات بنیادی را آغاز کرده‌اند که در صورت دستیابی به فناوری‌های نرم‌افزاری، سخت افزاری و زیرساخت با توجه به توجیه‌های اقتصادی این نسل(نسل پنجم) علاوه بر انحصارگرایی، در جلب بازار رقابتی نیز موفق خواهد بود.

پیش‌بینی می‌شود که اولین نمونه این شبکه‌ها در سال ۲۰۲۰ میلادی اجرایی شود که با توجه به زمان ۶ ساله باقی مانده لازم است، سیاست‌گذاری انجام گیرد و پیش‌بینی قوانین و مقررات لازم در این خصوص با توسعه فعالیت‌های پژوهشی مراکز تحقیقات و پژوهشی در این زمینه صورت پذیرد و ارگان‌های ذیربط که با انجام این فعالیت‌های پژوهشی و کارشناسی خودکفایی کشور در صنایع مرتبط با آن فناوری و ساخت ادوات و اجزای آن در صورت محقق شدن این نسل از شبکه‌های مخابراتی در کشور را فراهم کنند.

سرعت بخشیدن در دستیابی به این فناوری نوین ارتباطی می‌تواند در تحقق اهداف در نظر گرفته شد سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ نقش بسزایی داشته باشد و دسترسی به اهداف مورد نظر در سند چشم‌انداز و برنامه‌های توسعه در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات را سرعت بخشند.

جمهوری اسلامی ایران به عنوان حساس‌ترین و مهمترین کشور منطقه، باید توجه خاص به تکنولوژی و نسل‌های جدید سیستم‌های ارتباطی داشته باشد، عدم توجه به این مسئله در شرایط حاضر علاوه بر عقب افتادن کشور، ایجاد وابستگی شدید و ضرر اقتصادی را نیز به دنبال خواهد داشت، بنابراین انجام اقدامات زیر پیشنهاد می‌شود:

۱ پیش‌بینی بودجه تحقیقاتی برای انجام تحقیقات در حوزه نسل پنجم شبکه‌های مخابراتی

۲ ایجاد مرکز تحقیقاتی مستقل برای انجام تحقیقات

۳ ارتباط با سازمان‌ها و پژوهشگاه‌های بین‌المللی به منظور داشتن نقش فعال در فرآیند استانداردسازی

۴ ارتباط با کشورهای دیگر برای انجام پروژه‌های مشترک

۵ بررسی راهکارهای بومی‌سازی نسل پنجم شبکه‌های مخابراتی

۶ بررسی زیرساخت‌های لازم برای پیاده‌سازی نسل پنجم شبکه‌های مخابراتی در کشور.