مرگ ؛آخرین زمستان گذرانی پرندگان میانکاله را رقم زد

به گزارش ایلنا از ساری،مرگ پرندگان درمیانکاله، ماجرای مرگ مشکوک پرندگان در تالاب میانکاله چه بود؟ تلفات پرندگان مهاجر میانکاله به بیش از 4 هزار لاشه رسید عناوین تیترهایی بود که در صدر اخبار رسانه‌ها قرار گرفت.

روز چهارشنبه دوم بهمن سالجاری بود که مردم محلی به مسئولان از پیدا شدن صدها لاشه پرندگان در تالاب میانکاله خبر دادند و اینگونه مرگ مشکوک صدها پرنده مهاجر در محدوده تالاب میانکاله در شرق مازندران، سبب نگرانی مردم بومی و دوستداران محیط زیست و مسئولان شد .

پناهگاه حیات وحش تالاب بین‌المللی و ذخیره‌گاه طبیعی زیست کره (منطقه حفاظت شده طبیعی-زیستی بین‌المللی)میانکاله منطقه حفاظت شده با 40 هزار هکتار مساحت که «بهشت پرندگان» هم نامیده می‌شود اما چند روزی اتفاقات ناگوار آخرین زمستان گذرانی برخی از این پرندگان را رقم زد ه است.

از منطقه قلعه‌بان تا اسکله گلوگاه در شرق تالاب 8 هزار قطعه پرنده مرده از 20 گونه مختلف پیدا شد بیشتر آن‌ها فلامینگو و چنگر بودند که تغذیه‌شان از جلبک‌ها و پلانگتون است.البته در میان پرندگان نادر می‌توان به اردک سرسفید، اردک چشم‌طلایی و عقاب دریایی دم سفید نیز اشاره کرد .

نبض شمار زیادی از پرندگان در آبهای میانکاله به ناگاه ازتپیدن افتاد ولاشه‌های پرندگان منظره غم‌انگیزی را در این تالاب ایجاد کرد، محیط زیست مازندران یک روز پس از آشکار شدن تلفات پرندگان مهاجر در میانکاله، هرگونه شکار پرندگان در این منطقه را ممنوع کرد و به مردم در باره مصرف گوشت پرندگان هشدار داد.  

روز پنجشنبه هم تیم‌های کارشناسی دامپزشکی و محیط زیست برای جمع‌آوری، نمونه برداری و امحاء لاشه‌ها در صحنه حضور پیدا کردند.

به دلیل اهمیت موضوع یک گروه تخصصی هم از محیط زیست و سازمان دامپزشکی کشوربرای بررسی میدانی موضوع به مازندران سفر کرده ودر منطقه حضور پیدا کردند ، این نگرانی پای استاندارمازندران را نیز به میانکاله باز کرد و دربازدید میدانی خود به همراه مدیر کل محیط زیست این استان و دیگرمسئولان مربوطه برشناسایی علت این واقعه تاکید کرد.

مدیرکل دفتر مبارزه با بیماری‌های طیور در بررسی‌های اولیه اعلام کرد که پس از منفی بودن آزمایش‌های آنفلوآنزای پرندگان، احتمال مسموم بودن پرندگان تالاب میانکاله قوی‌تر شده است.بررسی‌های بعدی یافتن منشاء این آلودگی و ایجاد بیماری است که باعث آلودگی آب تالاب میانکاله و تلف‌شدن چند هزار بال پرندگان مهاجر زمستان‌گذران شده است.

دفتر مبارزه با بیماری‌های طیور احتمال داد که از چندین روز پیش آب تالاب و غذای پرندگان بر اثر ورود فاضلاب خانگی و یا حتی صنعتی آلوده شده و آلودگی بر جلبک‌ها و پلانگتون‌ها هم اثر گذاشته باشد و در نتیجه آن پرندگانی که از قسمت آلوده تغذیه کردند دچار مسمومیت شده باشند.

شش روز پس از پیدا شدن اولین نشانه‌ها از مرگ دسته‌جمعی پرندگان در میانکاله علت آن مشخص شد روز گذشته رئیس سازمان دامپزشکی کشور اعلام کرد که مسمومیت ناشی از «بوتولیسم» دلیل اولیه تلف شدن  8 هزار بال پرندگان مهاجر تالاب میانکاله است.

به گفته آنان آب تالاب میانکاله راکت و باتلاقی است و بیماری بوتولیسم نیز ناشی ازهمین شرایط است کلستریدیوم در گیاهان و آب این منطقه سم تولید کرده و باعث تلف شدن پرندگان شده است این نتیجه اولیه بر اساس چندین آزمایش و بازدید میدانی به دست آمده است.

تاکنون 30 تیپ از بیماری بوتولیسم در جهان شناسایی شده است و بیماری که در پرندگان میانکاله مشاهده شده از نوع تیپ سی‌ام است که قابلیت انتقال از پرندگان به انسان را ندارد گفته می‌شود مرگ میر پرندگان با درصد بالا بر اثر این سم طبیعی است و مشکل طی ۷ و ۸ روز کاملاً برطرف می‌شود.

 مسئولان سازمان دامپزشکی مرگ بر اثر فاضلاب‌ها و آلاینده‌های صنعتی فلزات سنگین و فسفر را رد کردند نمونه‌هایی از جمع آوری شده برای بررسی‌های بیشتربه آزمایشگاه‌ پاستورفرستاده شده است.

به گفته علیرضا رفیعی پور رئیس دامپزشکی کشورمیکروب این بیماری بی‌هوازی است، سم خطرناکی در آب راکد و زمین باتلاقی ایجاد می‌کند پیش‌بینی می‌شود این بیماری حداکثر ۱۰ هزار پرنده را درتالاب میانکاله تلف کند با این حال در روزهای اخیر روند این بیماری کاهش یافت و طبق گزارش محیط زیست در روز گذشته میزان مرگ و میر به صفر رسیده است.

این بیماری تاکنون در بیش از ۲۰ تالاب در سطح جهان سابقه داشته به طوری که بین ۱۰۰ هزار تا یک میلیون بال پرنده را تلف کرده است.

وی خواهان مدیریت پیشگیری با اجرای طرح‌های ملی برای مقابله با بیماری بوتولیسم در تالاب‌های کشور شد که تالاب میانکاله یکی از آن‌هاست که از سال ۱۳۴۸ به عنوان منطقه حفاظت شده تعیین شد و ذخیره‌گاه زیست‌کره (منطقه حفاظت شده طبیعی-زیستی بین‌المللی) و پناهگاه حیات وحش است.

تالاب بین‌المللی میانکاله در شرق مازندران ۴۰ هزار هکتار مساحت دارد که سالانه ۱۵۰ گونه از پرندگان مهاجر و بومی با جمعیت حدود ۱.۵ میلیون بال از این تالاب تغذیه می‌کنند.