احکام مبطلات روزه از دیدگاه آیت‌الله میرزا جواد تبریزی
احکام مبطلات روزه را در بخش خوردن و آشامیدن، از دیدگاه مرحوم آیت‌الله میرزا جواد تبریزی مرور می‌کنیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مرحوم آیت‌الله میرزا جواد تبریزی مبطلات روزه را در ۹ بخش دسته‌بندی کرده‌اند که احکام مربوط به «خوردن و آشامیدن» را در اینجا مرور می‌کنیم.
این مسائل به شرح زیر است:
مساله ۱۵۸۲: اگر روزه‌دار با التفات به اینکه روزه دارد عمدا چیزى بخورد یا بیاشامد، روزه او بـاطل مى‌شود؛ چه خوردن و آشامیدن آن چیز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول نباشد مثل خاک و شیره درخت و چه کم باشد یا زیاد.
مساله ۱۵۸۳: اگر موقعى که مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده باید لقمه را از دهان بیرون آورد و چنانچه عمدا فرو ببرد روزه‌اش باطل است و به دستورى که بعدا گفته خواهد شد کفاره هم بر او واجب مى‌شود.
مساله ۱۵۸۴: اگر روزه‌دار سهوا چیزى بخورد یا بیاشامد، روزه‌اش باطل نمى‌شود.
مساله ۱۵۸۵: آمپولى که عضو را بى‌حس مى‌کند یا به جهت دیگر استعمال مى‌شود، براى روزه‌دار اشکال ندارد. و بهتر آن است که از استعمال آمپولى که به جاى دوا و غذا به‌کار مى‌برند خوددارى کند.
مساله ۱۵۸۶: اگر روزه‌دار چیزى را که لاى دندان مانده است عمدا فرو ببرد روزه‌اش باطل مى‌شود.
مساله ۱۵۸۷: کـسـى که می‌خواهد روزه بگیرد، لازم نیست پیش از اذان دندان‌هایش را خلال کند، ولى اگر بداند غذایى که لاى دندان مانده در روز فرو مى‌رود چنانچه خلال نکند روزه‌اش باطل می‌شود.
مساله ۱۵۸۸: فرو بردن آب دهان، اگرچه به‌واسطه خیال کردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمى‌کند.
مساله ۱۵۸۹: فرو بردن اخلاط سر و سینه، تا به فضاى دهان نرسیده اشکال ندارد، ولى اگر داخل فضاى دهان شود احتیاط واجب آن است که آن را فرو نبرند.
مساله ۱۵۹۰: اگر روزه‌دار به قدرى تشنه شود که بترسد از تشنگى بمیرد یا به مرض مبتلا شود، مى‌تواند به اندازه‌اى که از خوف نجات پیداکند آب بیاشامد ولى روزه او باطل مى‌شود و اگر ماه رمضان باشد باید در بقیه روز از به‌جا آوردن کارى که روزه را باطل مى‌کند خوددارى نماید.
مساله ۱۵۹۱: جویدن غذا بـراى بچه یا پرنده و چشیدن غذا و مانند اینها که معمولا به حلق نمى‌رسد، اگرچه اتفاقا به حلق برسد روزه را باطل نمى‌کند، ولى اگر انسان از اول بداند که به حلق مى‌رسد، روزه‌اش باطل مى‌شود و باید قضاى آن را بگیرد و کفاره هم بر او واجب است.
مساله ۱۵۹۲: انسان نمى‌تواند براى ضعف، روزه را بخورد، ولى اگر ضعف او به قدرى است که معمولا نمى‌شود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.
