در گفتوگو با ایلنا مطرح شد؛
تاکیدی دوباره بر جایگاه میرزا غلامرضا اصفهانی در هنر خوشنویسی ایران
آثار میرزا غلامرضا در موزهها به مراتب کمتر از آن چیزی است که مجموعهدارها از میرزا دارند. دلیلش هم این است که میرزا یک هنرمند مردمیبوده. در حالی که بسیاری از آثار موجود در موزهها به کاتبان درباری تعلق دارد. میرزا قطعه نویس بود نه کاتب.
به گزارش خبرنگار ایلنا، هنربان نمایشگاه «یک اثر یک نمایشگاه» درباره برپایی این نمایشگاه که در گالری دال برگزار شد، گفت: هدف اصلی ما از برگزاری این نمایشگاه تاکید بر جایگاه میرزا غلامرضا اصفهانی در هنر خوشنویسی ایران و برپایی فضایی برای استفاده پژوهشگران و اساتید خوشنویسی از اثر تازه به نمایش درآمده میرزا غلامرضا اصفهانی است.
علیرضا کیاکاظمی با اشاره به اینکه آیین افتتاح و نخستین روز نمایشگاه «یک اثر یک نمایشگاه»، جمعه سوم اسفند در گالری «دال» تهران برگزار شد، درباره اهمیت نمایش اثر دیده نشده میرزا غلامرضا اصفهانی گفت: این اثر که برای اولین بار در گالری «دال» به نمایش درآمده از نظر ابعاد و اندازه قلم بینظیر است زیرا تا امروز هیچ اثری با این قلم ریز از میرزا به نمایش درنیامده بود و اساسا شهرت میرزا غلامرضا هم به خاطر درشتنویسی اوست.
کیاکاظمیادامه داد: 15 سال پیش در سال 1382 با حمایت مجموعه سعدآباد و مجموعهدارهای خصوصی نمایشگاهی از میرزا غلامرضا در کاخ سعدآباد برگزار کردیم. آن نمایشگاه بسیار پر استقبال بود.
او در ادامه با بیان اینکه محبوبیت میرزا غلامرضا اصفهانی در زمینه خوشنویسی حتی از میرعماد هم بالاتر است گفت: جالب است این هنرمند در زمان حیاتش هم تا این حد محبوب بوده و او را به درویش مسلکی میشناختند. شاگردش یحیی خان دولت آبادی میگوید کلاس درس میرزا خیلی شلوغ بود و خیلی از برگان به کلاس درس میرزا میآمدند برای استفاده از نکات اخلاقی که میرزا در میانه کلاس به آنها اشاره میکرد.
هنربان «یک اثر یک نمایشگاه» ادامه داد: آثار میرزا غلامرضا در موزهها به مراتب کمتر از آن چیزی است که مجموعهدارها از میرزا دارند. دلیلش هم این است که میرزا یک هنرمند مردمیبوده. در حالی که بسیاری از آثار موجود در موزهها به کاتبان درباری تعلق دارد. میرزا قطعه نویس بود نه کاتب. خیلیها به جهت تبرک و کمالاتی که میرزا داشته علاقمند بودند یک کاغذ با یک نقطه از او داشته باشند. امروز هم از میان علاقمندان به خط میرزا در سراسر ایران کسانی هستند که به خاطر خط این هنرمند گریه میکنند. خصوصا بعد از انقلاب که کار میرزا معرفی شد او طرفداران زیادی پیدا کرد.
او در ادامه با اشاره به اینکه آثاری از این دست معمولا در دست مجموعه داران در مقایسه با موزهها بهتر نگهداری میشوند، افزود: تجربه نشان داده آثار در دست مجموعهدارها در مقایسه با موزهها بهتر نگهداری میشود چراکه تجربه نشان داده موزههای ما به دلیل عدم مدیریت صحیح فرهنگی بودجه کافی برای نگهداری از آثار را ندارند. از سوی دیگر مجموعهدار کسی است که برای داشتن آن اثر هزینه کرده بنابراین طبیعی است که دلش بیشتر برای آن کار بسوزد.
کیاکاظمیبا اشاره به ویژگیهای خاص هنر خوشنویسی در ایران گفت: حوزه خوشنویسی به طور کلی یک حوزه خاص است. با وجود آنکه همه مردم ما در ایران خط خوب را تشخیص میدهند، وقتی بحث فنی و ریز میشود این شاخه خیلی تخصصی میشود. بنابراین مخاطب خوشنویسی به مراتب کمتر از حوزه نقاشی است زیرا مردم در نقاشی تصویر را میبینند و با آن ارتباط برقرار میکنند.
او درباره اهداف برپایی نمایشگاه اخیر گالری دال و به طور کلی رویکرد این گالری هم خاطرنشان کرد: یکی از هدف های ما در برپایی این نمایشگاه و اساسا در گالری «دال» معرفی هنر قدیم و هنرمندان قدیم است. از سال ها قبل که با عنوان «شمسه» فعالیت میکردیم چنین نگاهی داشتیم. از دو افق میتوان به برپایی نمایشگاههایی از این دست پرداخت. اولا از این هنرمندان یادی میشود و به مقام آنها ادای احترام میکنیم. در ثانی نمایش چنین آثاری ارزش پژوهشی و آموزشی دارد. خیلی از اساتید هستند که از تماشای این آثار استفاده میکنند..
کیاکاظمیبا ابراز خوشحالی از اینکه توانسته 15 سال قبل نمایشگاهی برای معرفی آثار میرزا غلامرضا برگزار کند گفت: مایه خوشحالی است که امروز هم توانستهام با همراهی همکارانم توفیق برپایی نمایشگاه «یک اثر یک نمایشگاه» را به دست بیاورم. باز هم اگر توفیقش دست بدهد در مورد سایر هنرمندانی که نامشان مطرح نیست کار میکنیم و نمایشگاههایی برپا خواهیم کرد.
آیین اختتامیه «یک اثر یک نمایشگاه» دهم اسفند در گالری دال به نشانی خیابان ولیعصر(عج)، بالاتر از چهارراه پارکوی، روبهروی رستوران لوکس طلایی، کوچه میرشریفی، پلاک 9، طبقه همکف برگزار شد.