زندگی شخصی تحت تاثیر گره قمری «کِتو» در تماشاخانه دا
پرفورمنس تئاتر «کتو» با نویسندگی، طراحی و کارگردانی آندریا نوشاد در خانه نمایش دا اجرای خود را آغاز کرده است.
به گزارش ایلنا، پرفورمنس تئاتر «کتو» روایتی است از شخصی که هنگام تولد تحت تاثیر گره قمری کتو قرار دارد و موجب شده است که فرد دارای خصوصیات منحصر به فرد و ویژهای شود که برای او جذابیت به همراه آورده است و هم دافعه. این پرفورمنس تائتر نیم ساعت از زندگی فردی را نشان میدهد که تحت تاثیر گره قمری کتو است.
مهدی باقرپور، سارینا شاد، سنا میرجعفری، مهناز میرجلیلی، شبنم میرزایی، آندریا نوشاد (به ترتیب حروف الفبا) بازیگران این اثر نمایشی هستند.
در یادداشتی که کارگردان «کتو» بر این اثر نوشته آمده است: زیستهای ناکامل، تلاشهای بیثمر، اولویت دادن به کارهای بیهوده بجای دنبال کردن هدفی معین، حس دورافتادگی از نزدیکان، کمبود اعتماد بنفس، نیاز مداوم به رفتن و کندن، نارضایتی ایکه بنظر هیچوقت برطرف نمیشود، خلاءیی در درون که از دنیای مادی دورمان میکند و به شعر و هنر و معنویات پیوندمان میزند؛ همه این خصلتها طبق علوم باستانی ستارهشناسی هندی، ناشی از قرارگیری کتو در مکان خاصی حین تولد فرد است.
بسیاری از این ویژگیها در افراد افسرده هم موجود هستند؛ این ویژگیها گریبان بسیاری از افراد خلاق را گرفته است. شعر «زوزه» گینزبرگ به چنین افرادی میپردازد. تاثیرات کتو یک ژانری از این قبیل افراد است و در علم روانشناسی هم این قبیل افراد میبایستی در دستهبندی خاصی بگنجند: شاید کسانیکه برخی علائم افسردگی، پارانویید، وسواسی، تنوع شخصیت و یا دوقطبی را دارند ولی نمیتوان بر آنها نامِ مبتلا نهاد.
کتو مانند سایر صور فلکی یک افسانه است؛ بطور خلاصه وقتی اکسیر جاودانگی بین الههها دست به دست میشده، دیوی از این ماجرا بو میبرد و با دوز و کلک میتواند جرعهای از اکسیر را بنوشد؛ و دقیقا در همین حین یکی از الههها متوجه میشود و سر دیو را از بدنش جدا میکند ولی چون دیو مقداری از اکسیر را نوشیده بوده، سرش و بدنش هریک بطور جداگانه جاودانه میشوند؛ قسمت سر، راهو نام میگیرد و تن بدون سر، کتو.
در باور من، برای آزاد شدن از بندها میبایست نخست آنها را بیان کرد؛ بیان اندیشه به ما کمک میکند زندگی سالمتری داشته باشیم. در سال٩٣ پرفورمنس «تخیل خالی خیال» را با موضوع «قضاوت و پیشداوری» ارائه کردم و یکی از دغدغههای ذهنی من، نگرشهای یکسویه، پیشداوریهای بیرحمانه و بیمحابا مُهر زدن به پدیدهها بود و هست و در پرفورمنس تئاتر کتو به ذهنیات پیچیده انسانی میپردازم، که از زندگی ما دور نیست. شاید خود ما است و یا در هماسیگی ما نفس میکشد. به طور کلی مطالب مرتبط با هم نسلیهایم مرا درگیر خود میکنند. و برایم خارش مغزی ایجاد میکند و همیشه دوست دارم در حوزهایی قدم بردارم که درونیات خودم را بیپروا بروز دهنم و مخاطب را به چالش بروز درونیات بکشم. حدود یک سال پیش بر اساس موسیقی کتو ساخته گروه رودخانه خاکستری، طراحی حرکت کردم. در این طراحی از عناصر چهارگانه، از حرکات موزون ملل شرق و آیینهای باستانی بهره گرفتم و از مدتی قبل تصمیم به اجرای سایکودرامایی حول همان محور گرفتم.
کتو از تاریخ ٢٦ آذر تا ١ دی ماه ساعت ٢٠:٣٠ در تماشاخانه 'دا' اجرا خواهد رفت و بازنگرشی است بر ویژگیهای ناکارآمدسازِ انسانهای خلاق.