مدیرانی که هم پروانه ساخت و نمایش می‌دهند هم جایزه
وحید موساییان (کارگردان سینما) با انتشار یادداشتی اعلام کرد که فیلم‌ها و فیلمسازان بزرگتر از جشنواره شده‌اند. جشنواره‌ای که انوارها و بهشتی‌ها خون دل‌ها خوردند تا بر بلندایی بایستد و فیلمسازان برای رسیدن به آن تلاشی جان‌فرسا کنند.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ متن این یاداشت که بصورت اختصاصی در اختیار ایلنا قرار گرفته است بدین شرح است :
اعتبار هر جشنواره در دنیای سینما به مدیرش برمی‌گردد. اوست که با انتخاب پرافتخارترین سینماگران و اندیشمندان فرهنگ و هنر، مهمترین رکن جشنواره‌اش که همان کمیته انتخاب فیلم‌هاست را برمی‌گزیند و آن را اصل می‌گیرد و باقی ملزومات جشن را فرع.
اگر به اندازه‌ای کم با جشنواره‌های فیلم سر و کار داشته باشیم؛ متوجه می‌شویم کمتر پیش می‌آید آراء کمیته انتخاب مورد اعتراض فیلمسازان قرار بگیرد چراکه می‌دانند فیلم‌ها در قضاوتی درست نگاه شده‌اند. اما چرا در جشنواره فجر این اتفاق نمی‌افتد؟ چون این جشنواره مشابهی در دنیا ندارد. اینجا همه فیلم‌ها از یک مسیر اجازه و پروانه و کمک می‌گیرند یعنی همانجایی که اصلا جشنواره برایش کار می‌کند. پس رئیس جشنواره‌اش باید به‌جای گفتن تلاش برای صیانت از آراء کمیته انتخابش از فیلم‌های سینمای کشورش صیانت کند که بدون آنها نه مدیریتش معنایی دارد و نه جشنواره مردم سرزمینش.
این جشنواره با همه جشنواره‌های متعارف دنیا مشابهتی ندارد چراکه کمیته انتخابش با صیانت مدیرانش با دیدن چند سکانس از فیلم‌های درحال فیلمبرداری به تبحر کارگردانی، کیفیت فیلمبرداری و هنرنمایی بازیگرانش، هفت چراغ سبز می‌دهند و ارزش‌یابان همان کمیته با دیدن همان سکانس‌ها چشم بسته به ارزش‌های فرهنگی و معنوی آنها پی می‌برند تا سهمیه‌ای از کرسی‌های فجر خالی نماند. زمانی جشنواره فجر وزنی داشت هرچند هیچ‌گاه شفاف نبود اما انوارها و بهشتی‌ها خون دل‌ها خوردند تا جشنواره بر بلندایی بایستد تا فیلمسازان برای رسیدن به آن تلاشی جان‌فرسا کنند. اما حالا فیلم‌ها و فیلمسازانش بزرگتر از خود جشنواره شده‌اند و افتخار حضورشان را به جاهای دیگر می‌دهند و حتما که چیز بدی هم نباید باشد.