از مارمالاد تو دل عملیات تا رمز معادله یک داستان عامه‌پسند

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ «اسکارلت دهه شصت» با اجرای گروه رام آغاز شد و در ادامه سجاد افشاریان روی صحنه آمد تا نمایشنامه «هرکس یا روز می‌میرد یا شب من شبانه روز» را برای مخاطبان بخواند. این نمایشنامه به سه بخش روز (رمز معادله یک داستان عامه پسند)، شب (مرغ دریایی) و شبانه روز (مارمالاد تو دل عملیات) تقسیم شد و گروه رام در میان هریک از این بخش‌ها سه قطعه را اجرا کرد. روایت نمایشنامه سجاد افشاریان و اجرای کینگ رام بیش از هر چیز به تجربیات مشترک دهه شصتی‌ها پرداخت و روایتی از گذشته تا امروز داشت.

کینگ رام شب گذشته با خواندن قطعات مشهور پیشین خود مانند شکارچی توانست مخاطبان را در سالن به وجد بیاورد. او همچنین قطعات شهر بی دروازه، اسب بالدار، تیتراژ پایان، خاکستر و بعد از تو را اجرا کرد.

اجرای گروه رام در  شب اول گاهی سکته داشت یا همراهی بی‌سیست با درامر گروه کمتر دیده می‌شد اما به طور کلی اجرایی قابل قبول را روی حصنه آوردند که شاید در جاهایی چندان متناسب با فضای متن نمایشنامه‌ سجاد افشاریان نبود. مهمترین نقطه ضعف «اسکارلت دهه شصت»؛ عدم توجه به کمترین ایده‌های بصری و نورپردازی، طراحی صحنه و لباس بود. با تمام این حرف‌ها؛ موسیقی رام همچنان نوآور است. نگاه او به شعر، شیوه تلفظ کلمات، ایده‌ها و تم‌های موزیکال در ذهن رام همواره باعث می‌شود تا آنچه به گوش مخاطبان می‌رسد؛ متفاوت از موسیقی جریان رسمی باشد.

در گروه رام؛ کینگ رام (خواننده و گیتار)، امیر علوی (گیتار الکتریک)، آرمان پاکزاد (گیتار بیس)، فاران فهیمی (کیبورد و همخوان) و عرفان عاصمی‌نژاد (درامز) به نوازندگی پرداختند.

«اسکارلت دهه شصت» با خوانش شعری به همین نام و پیانو نوازی کینگ رام به پایان رسید:

اثاث خانه را کشیدیم

سیگار را تا آخرین نخ

حالا چند ساعتی‌ست؛ تنها تنهایی می‌کشیم

تنهایی هم که لایت و اولترا ندارد

تنها تلخ است و می‌چسبد

چمدان تلخ است و می‌چسبد

به دستانت

به جای دستانم

من در تمامیِ بی تو غمگینم

و

ادامه نمی‌دهم

اسکارلت دهه شصت من

استقبال مخاطبان از گروه رام و سجاد افشاریان باعث شد تا بلیت تمام اجراهای «اسکارلت دهه 60» به فروش برسد و احتمال دارد که اجرای این برنامه برای دو سانس در هفته دیگر تمدید شود.