مراسم تشییع جمشید عندلیبی برگزار شد
او هنرمندی مظلوم بود که در اوج پختگی انزوا را برگزید
جمشید عندلیبی نوازنده پیشگام نی که طی روزهای گذشته بر اثر ایست قلبی درگذشت، امروز جمعه هجدهم اسفندماه طی مراسمی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. تعدادی از اهالی موسیقی در این رویداد حضور داشتند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مراسم تشییع و خاکسپاری جمشید عندلیبی (نوازنده نی و آهنگساز) صبح امروز، جمعه هجدهم اسفندماه، در بهشت زهرای تهران برگزار شد تا این هنرمند در خانه ابدی آرام گیرد.
شاهو عندلیبی، حمیدرضا نوربخش، محمد جلیل عندلیبی، داریوش پیرنیاکان، داود گنجه ای، فاضل جمشیدی، زید الله طلوعی، حسین رضایی نیا، پیام عزیزی، وحید تاج، داود گنجهای، از دیگر هنرمندان حاضر در مراسم بودند که عزیزی و تاج در طول مراسم دقایقی به آوازخوانی پرداختند.
در ابتدای برنامه گروهی از نوازان خطه کردستان به همنوازی پرداختند تا به این ترتیب زنده یاد اندلیبی را به سمت محل خاکسپاری بدرقه کنند
حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) اولین سخنرانی بود که درباره عندلیبی با حاضران صحبت کرد.
عندلیبی مظلوم و محبوب بود
او در ابتدای صحبتهایش گفت: امروز سوگوار هنرمندی هستیم که بسیار مظلوم بود و نزد مخاطبان و مردم محبوبیت داشت
او افزود زندهیاد عندلیبی خدمات قابل توجهی را به موسیقی کشور ارائه داد و کاش ما تا زنده هستیم همانطور که در ادبیاتمان داریم قدر هم را بدانیم
حمیدرضا نوربخش در ادامه توضیحاتش بیان کرد/ دو ماه پیش بود که مراسم محسن افتاده را اینجا برگزار کردیم و جمشید هم در مراسم حضور داشت و مظلومانه گوشهای ایستاده بود من جلو رفتم و او را بوسیدم و جویای احوالش شدم، و همانجا بود که متوجه شدم او انزوا را برگزیده است امروز هم در مراسم خاکسپاری او حضور یافتهایم.
فاصله گرفتن جوانان از موسیقی جدی؛ لزوم توجه به اساتید
نوربخش در ادامه گفت: موارد این چنینی، همه نشانههایی هستند تا قدر یکدیگر را بیشتر بدانیم و در آینده حسرت نخوریم.
نوربخش در ادامه از خانواده داغدار جمشید عندلیبی دلجویی کرد و به آنها تسلیت گفت.
او ادامه داد امیدوارم شرایط به گونه پیش برود که شاهد چنین اتفاقاتی در عرصه هنر و موسیقی نباشیم. متاسفانه الان شرایط به گونهای است که جوانها از موسیقی جدی فاصله گرفتند و خب این درد بزرگیست و به این معناست که باید حضور اساتید و وجود هنرمندان پیشکسوت را مهم و با اهمیت بدانیم.
مدیرعامل خانه موسیقی، در بخش دیگری از صحبتهایش اذعان داشت: زندهیاد جمشید عندلیبی در اوج خانهنشین شد و این اتفاق را دردی بزرگ میدانم؛ چرا که هنرمندانی چون او باید روی صحنه باشند، که نیستند! وخب سوالی مطرح میشود که باید به آنها جواب دهیم.
حمیدرضا نوربخش در پایان صحبتهایش بیان کرد: مرحوم عندلیبی در اوج تجربه و پختگی بود و ما استادان این چنینی زیاد داریم. این موضوع را هشداری جدی میدانم و معتقدم باید کاری کنیم تا هنرمندانمان در دوران شکوفایی، حضور روی صحنههای اجرا را تجربه کنند.
او هنرمندی با قلبی صاف و زلال بود
در ادامه مراسم داریوش پیر نیاکان (نوازنده تار و عضو شورای عالی خانه موسیقی) نیز پشت تریبون رفت و دقایقی با سوگواران جمشید عندلیبی صحبت کرد.
او در ابتدای صحبتهایش گفت من و جمشید به مدت ۲۰ سال کنار هم بودیم و فکر نمیکردم یک روز درباره فقدان او صحبت کنم باید بگویم جمشید عندلیبی در کنار هنرمندانی جان محمدرضا شجریان و تعداد دیگری از هنرمندان عرصه موسیقی فعالیتهای ارزندهای را به ثمر رساند.
او را در اوج خانهنشین کردند
داریوش پیرنیاکان افزود زندهیاد عندلیبی قلبی صاف و زلال و آرام داشت و به همین دلیل بلاهای مختلفی را در زندگی تجربه کرد. باید بگویم او در طول زندگیش هرگز به خودش نپرداخت که البته شاید برخی اطرافیان نگذاشتند او به خودش بپردازد. او از جمله هنرمندانی بود که متاسفانه از مقطعی به بعد و در اوج دوران پختگی خود خانهنشین شد.
داریوش پیر نیاکان در ادامه گفت موسیقی امروز متاسفانه بیشتر به شو تبدیل شده و همین شرایط موجب خانه نشینی هنرمندان میشود در طول دورانی که با او کار میکردم میدیدم که اجراهای زنده اوست که به آلبوم تبدیل میشود آن هم در حالی که ساز نی دشوار است و کوک کردن آن اجرای زنده کار راحتی نیست و جمشید در درستترین شکل ممکن آن را انجام میداد.
در ادامه مراسم و پس از صحبتهای داریوش پیر نیاکان شاهو اندلیبی به اجرای قطعاتی پرداخت.
جمشید متعلق به ایران و کردستان است
محمدجلیل عندلیبی آخرین سخنرانی بود که درباره زنده یاد جمشید عندلیبی صحبت کرد.
او در ابتدا گفت:جمشید متعلق به ایران و کردستان است و از نظر من او نهنگی در دریای موسیقی بود که امروز در فقدان مرگش هستیم.
او ادامه داد آن زمانی که من در سال ۵۴ دانشجوی موسیقی دانشکده هنرهای زیبا بودم جمشید در سنندج ساکن بود و نوازندگی آکاردئون میکرد ماجرا این بود که من از استاد محمدعلی کیانی نژاد یک نی گرفتم و آن را به جمشید هدیه دادم به او گفتم اگر این ساز را بنوازی بهتر است و جمشید حدود ۶ ماه تلاش کرد تا بتواند صدای ساز را در بیاورد! این برای من در آن زمان نشانهای از اراده محکم و پولادین جمشید بود که پاییز نیزار را به بهار تبدیل کرد او نظرش این بود که ساز نی جادویی است و اتفاقاً به همین واسطه بود که بهترین قطعات را با نی اجرا کرد
در پایان مراسم متنی از طرف دختران زنده یاد جمشید عندلیبی که در خارج از کشور هستند، برای مخاطبان خوانده شد.