بزرگداشت نصرالله ناصحپور برگزار میشود
«آواز عشق» ویژه برنامه بزرگداشت «نصرالله ناصح پور» در فرهنگسرای ارسباران برگزار میشود.
به گزارش ایلنا، در برنامه «آواز عشق» حمیدرضا نوربخش (خواننده و مدیر عامل خانه موسیقی ایران) و سعید مجیدی (خواننده و پژوهشگر آواز) به سخنرانی خواهند پرداخت. همچنین در چند بخش مختلف عاشق سلجوق شهبازی (ساز عاشقی) /غلامرضا رضایی (آواز) و هامان خلیلی (تار) /احمد بیرانوند (آواز) وحسین لک (تار) /علی رضا حاج طالب (آواز) و حمید اعتماد نیا (تار) وحسن ادیب (سه تار و آواز) به اجرای موسیقی خواهند پرداخت.
آئین بزرگداشت نصرالله ناصحپور در روز سه شنبه ۲ آبان ماه ۱۴۰۲ ساعت ۱۸ در فرهنگسرای ارسباران واقع در خیابان شریعتی، بالاتر از پل سید خندان، خیابان جلفا برگزار میشود.
حضور علاقمندان در این برنامه آزاد است.
نصرالله ناصحپور (۲ آبان ۱۳۱۹ -۲۸ خرداد ۱۴۰۲) خواننده و مدرس آواز و از اعضای هیئت مدیره کانون خوانندگان سنتی خانه موسیقی ایران بود. وی در سال ۱۳۱۹ در محله اونچی میدان اردبیل، متولد شد. پدرش آقاشکور از نوازندگان ساز قارمون و مادرش نوازنده ساز دایره بودند.
نصرالله ناصحپور، با عزیمت به تهران، بیشتر اوقات خود را صرف فراگیری موسیقی سنتی ایران کرد و پس از آشنایی با محمود کریمی، به هنرستان آزاد موسیقی ملی راه یافت و مشغول تحصیل شد. در آنجا، آشنایی با مطالب و نکتههای شفاهی در کلاس درس علی اکبر خان شهنازی، این امکان را ایجاد کرد که از محفل هنری امیر قاسمی نیز، با روح و حس ساز سعید هرمزی بهره ببرد. پس از تشکیل کلاسهای مرکز حفظ و اشاعه موسیقی، از راهنماییها، آموزش و توصیههای نورعلی برومند بهرهمند شد. وی از جلسات شناخت موسیقی و کلام و تلفیق شعر و موسیقی نیز، بهره جست و سپس جهت فراگیری ردیف عالی موسیقی سنتی و آموزش تصنیف و ضرب آهنگ مربوط به آن، به کلاس عبدالله دوامی راه یافت. او همچنین حدود ده سال به تدریس «جواب آواز» در دانشکده موسیقی دانشگاه هنر مشغول بود. جمشید عندلیبی (در زمینه ردیف و جواب آواز)، محمود مخدوم، صدیق تعریف، پری ملکی، محمد ملاآقایی روزبهانی (همگی در رشته آواز) از شاگردان او بودهاند. او پس از طی دورههای عالی موسیقی به همراه محمدرضا لطفی در کانون فرهنگی و هنری چاووش به عنوان عضو شورای عالی فعالیت خود را ادامه داد و در این گروه به به آموزش موسیقی مشغول شد. وی در بیست و یکمین جشنواره بینالمللی موسیقی فجر در سال ۱۳۸۴ مورد تقدیر قرار گرفت.
از آثار وی میتوان به: آلبوم سرودهای آذربایجان به آهنگسازی حسین علیزاده در شهریور ۱۳۵۹/آلبوم به یاد درویش خان، تکنوازی سهتار محمدرضا لطفی به همراهی تنبک ناصر فرهنگ فر در آذر ۶۲/آلبوم نوبانگ کهن به سرپرستی حسین علیزاده/همکاری مشترک با گروه شیدا به مناسبت یادواره استاد نورعلی برومند. تألیف کتاب رساله موسیقی از دره التاج لغره الدباج و… اشاره کرد.