به گزارش ایلنا؛
نشست خبری کنسرت مشترک سهراب پورناظری و علی قمصری برگزار شد/ پروژه‌ای برای پرداختن به هنر اصیل و قدمی در جهت آشتی ملی
نشست خبری کنسرت در هوای بی‌چگونگی پروژه مشترک سهراب پورناظری و علی قمصری امروز چهارشنبه بیست و چهارم خردادماه در محوطه مجموعه فرهنگی کاخ سعدآباد تهران برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری کنسرت «در هوای بی‌چگونگی» پروژه مشترک سهراب پورناظری و علی قمصری عصر امروز چهارشنبه بیست و چهارم خردادماه در فضای باز کاخ سعدآباد برگزار شد.
علاوه بر سهراب پورناظری و علی قمصری، رضا موسوی (کارگردان کنسرت) و رضا امامی (نماینده دالیا اسپانسر پروژه) در این نشست حضور داشتند.
افراد مذکور ضمن توضیح درباره پروژه به سوالات خبرنگاران پاسخ دادند.
یک همکاری مشترک پس از سالها
سهراب پورناظری در ابتدای صحبت‌هایش گفت: از اینکه مجدداً بعد از سالها با علی قمصری همکاری می‌کنم و کنسرتی مشترک را روی صحنه می‌برم بسیار خوشحالم.
قدمی در جهت آشتی ملی
او افزود: به اعتقاد من در حال حاضر هیچ موضوعی مهمتر از یک آشتی ملی نیست. به همین دلیل تصمیم بر این شد که از خودمان شروع کنیم. زمانی که نوجوان بودم پدرم مثالی میزد؛ او می‌گفت اگر می‌خواهی کشورت را آباد کنی اول خودت را آباد کن. منظورش این بود که اول باید خودت را بسازی و این یعنی ما باید از خودمان شروع کنیم.
سهراب پورناظری در ادامه توضیحاتش گفت: من و علی قمصری این انگیزه و روحیه را در خودمان دیدیم که کاری انجام دهیم. این انگیزه به قدری زیاد است که می‌توانیم بار بخشی از موسیقی مقامی و ایرانی را به عنوان نماینده به دوش بکشیم.
در هوای بی چگونگی یعنی ما شدن
پورناظری در ادامه با اشاره به اینکه پروژه مشترکش با علی قمصری به مثابه ما شدن است، گفت: موضوع این است که پیشکسوتان ما روحیه آشتی ناپذیر دارند من فکر می‌کنم با وجود پروژه پیش رو، این روحیه قدمی در جهت رفتن به سوی آشتی ملی باشد.
سهراب پورناظری در ادامه درباره جزئیات کنسرت در هوای بی‌چگونگی توضیحاتی ارائه کرد.
او گفت: من و علی قمصری در بخش اول برنامه هر دو سه‌تار به دست می‌گیریم و همنوازی می‌کنیم. سپس با عود و تنبور و قطعاتی را به صورت بداهه می‌نوازیم و در نهایت با تار و کمانچه و همنوازی این دو ساز کنسرت را به پایان می‌بریم.
در ادامه خبرنگاران سوالات خود را مطرح کردند.
هنری که از جنس راهگشایی است
سهراب پورناظری در پاسخ به سوال خبرنگار ایلنا مبنی بر اینکه اعتراضات و ناآرامی‌های رخ داده طی یک سال گذشته چقدر روحیه و فضای فعالیت هنرمندان عرصه موسیقی را تحت تاثیر قرار داده، گفت: هنرمند در هر شرایطی باید کارش را انجام دهد و موضوع مهم اینکه کاری که ما انجام می‌دهیم از جنس راه گشایش است.
زمانی حمل ساز بی مجوز ممکن نبود
او در ادامه توضیحاتش گفت: یادم هست کودک بودم و پدرم برای اینکه بتواند سازش را حمل کند همیشه کارتی به همراه داشت که نام و مشخصاتش روی آن درج شده بود ما از چنین فضای بسته‌ای به امروز رسیده‌ایم و همانطور که می‌بینیم به طور روزانه ۲۰۰ کنسرت در تهران برگزار می‌شود و شهرهای دیگر هم برگزاری کنسرت را در برنامه‌هایشان دارند.
تمجید از زنان موزیسین ایران زمین
سهراب پورناظری در ادامه صحبت‌هایش گفت: حضور زنان هنرمند سرزمین عزیزمان روی صحنه بسیاری از کنسرت‌ها و مواردی از این دست اتفاقات بسیار مهمی است که نتیجه تلاش و کوشش همه هنرمندانی بوده که تمام تلاش خود را انجام دادند تا این چراغ فروزان بماند.
این نوازنده تنبور افزود: من معتقدم عرصه را نباید خالی کرد به ویژه این جنس موسیقی که باید همیشه باشد. چرا که شریان حیاتی بخشی از فرهنگ و هنر این سرزمین است و از تناقض‌های زیادی برای فعالیت برخوردار است.
سهراب پورناظری در پاسخ به بخش دیگری از سوال خبرنگار ایلنا مبنی بر این که موسیقی مقامی و کهن تا چه حد در کنسرت در هوای بی‌چگونگی مورد توجه قرار گرفته، گفت: تنبورنوازی در موسیقی من همواره وجود داشته و دارد. در این کنسرت هم من نهایت تلاشم را انجام دادم تا این علاقه به تنبور در نوازندگی وجود رداشته باشد.
او گفت این اتفاق ایجاد شده فرصتی است که با حضور علی قمصری شرایط بهتری را ایجاد کند.
پروژه تار ایرانی تجربه‌ای در جهت کنسرتی بهتر
علی قمصری هم گفت: در پروژه تار ایرانی طی سفرهایی که به شهرهای مختلف داشتم با چالش‌ها و مشکلات هنرمندان دیگر شهرها مواجه شدم و دیدم که آن‌ها چقدر بی‌ادعا و با انگیزه تلاش میکنند. تمام این مواجه شدن‌ها باعث شده که پروژه تار ایرانی را برای خودم یک نوع سلوک بدانم.
قطار موسیقی باید به جلو حرکت کند
او تاکید کرد: وظیفه خودم می‌دانم که مانند یک بدهکار به موسیقی که دربند سودجویی‌های شخصی نیست، دین خود را به موسیقی ایرانی ادا کنم. این قطار باید به جلو هدایت شود.
پرداختن به سازهای تصاحب شده
قمصری در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره سازبندی این کنسرت مشترک هم توضیح داد: ما در این کنسرت به سراغ سازهایی رفتیم که بسیاری از کشورها آن‌ها را به نام خودشان ثبت کردند. سازهایی که ریشه تاریخی در ایران ما داشته و با هویت ملی هم راستاست. نکته‌ای که برای من اتفاق خجسته‌ای است و می‌توانم در کنار سهراب پورناظری اثری را با دو دست خلق کنم. در این کنسرت مرز بین بداهه و کار دارای کمپوزیسیون حال و هوای ویژه‌ای داشت که بسیار آن را دوست دارم.
در ادامه برنامه رضا امامی نماینده شرکت دالیا و رضا موسوی کارگردان کنسرت درباره جزئیات این رویداد توضیحاتی دادند و پاسخگوی سوالات خبرنگاران بودند.
پروژه مشترک سهراب پورناظری و علی قمصری به کارگردانی هنری رضا موسوی، از روز سه‌شنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۲ در محوطه باز کاخ سعدآباد با حمایت بخش خصوصی روی صحنه می‌رود. این دو هنرمند سالها پیش در گروه «همنوازان حصار» سابقه همکاری داشتند. اکنون و پس از چندین سال، بار دیگر قرار است که در کنار همدیگر، اجرایی را به صحنه ببرند.
