مدیر اداره‌کل حمایت از تولید صنایع‌دستی اعلام کرد:
افزوده شدن ۸ رشته جدید به صنایع دستی/ از تنبور دوزی و ابر و بادسازی تا قطاعی پارچه و چاپ باسمه‌ای
مدیر اداره‌کل حمایت از تولید صنایع‌دستی با اشاره به افزوده شدن ۸ رشته جدید به صنایع دستی و تصویب آن در سال ۱۴۰۱ درباره هریک از این رشته‌ها توضیحاتی ارائه داد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محمدحسین عسکرپور (سرپرست اداره‌کل حمایت از تولید صنایع‌دستی) با اشاره به تصویب رشته‌های جدید صنایع دستی در سال ۱۴۰۱ و افزوده شدن این رشته‌ها به حوزه صنایع‌دستی، گفت: ۸ رشته جدید صنایع دستی ازجمله تنبور دوزی، ابر و بادسازی، لنج‌سازی سنتی، قطاعی پارچه، چاپ باسمه‌ای و… در سال ۱۴۰۱ مصوب شده‌اند.
او با توضیح هریک از این رشته‌های صنایع دستی ادامه داد: تنبور دوزی (دوخت بر روی پارچه‌های توری با استفاده ار آرایه‌ها) درواقع تکنیک کشش محکم پارچه توری روی یک قاب برای دوختن یک کوک زنجیره‌ای منظم است که سوزن و قلم تنبور-انواع دار تنبور- انواع پارچه ابزار کار آن هستند و از انواع تکنیک‌های تمبور دوزی می‌توان به دوخت از روی کارگاه- دوخت از پشت کارگاه- دوخت زنجیر ساده- دوخت‌های منجوق- توپر دوزی- ساخت پنل‌های لباس اشاره کرد.
به گفته عسکرپور، رشته ابرو بادسازی کاغذ نیز درواقع استفاده از رنگدانه‌های معدنی و گیاهی در ایجاد طرح و نقش درهم تنیده و انتزاعی بر روی کاغذ با اهداف کاربردی از جمله خوشنویسی است که با تکنیک توزیع و ترکیب رنگ در ایجاد نقوش انتزاعی و انتقال نقوش در مدت زمان مناسب بر روی کاغذ ایجاد می‌شود.
مدیر اداره‌کل حمایت از تولید صنایع‌دستی همچنین درخصوص رشته لنج‌سازی سنتی گفت: لنج‌سازی (گلافی) یکی از مشاغل بومی مناطق ساحلی حوزه خلیج فارس و دریای عمان بوده که قدمت آن به دوران قبل از اسلام می‌رسد. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ورود موادی مانند فایبر گلاس این صنعت رو به افول نهاده و بسیاری از گلافان این حرفه را سینه به سینه از پدران خود فرا گرفته‌اند. لنج‌سازی تزیینی، از جمله مشاغل بومی مناطق جنوبی کشور به ویژه بوشهراست که مورد اسقبال علاقمندان و گردشگران علی الخصوص کشورهای حوزه خیلج فارس قرار دارد. مواد اولیه این رشته، انواع چوب عناب، ساج، جنگلی، بابل… است و با استفاده از ابزار آلات دستی ساخته و تولید می‌شود. تکنیک کار نیز با انتخاب چوب و آماده کردن نقشه آغاز می‌شود و با برش چوب و ساخت پایه زیرین، آماده‌سازی ستونها، نصب ستونها ادامه یافته و با ساخت عرشه و ساخت قماره یا خانه لنج پایان می‌یابد.
او در ادامه به رشته ریخته‌گری احجام هنری – کاربردی (شن و ماسه) اشاره کرد و گفت: با توجه به شیوه تولید به صورت قالب ماسه‌ای و پیشینه آن در ادوار گذشته و به منظور جلوگیری از هرگونه انحراف در تشخیص فعالین این رشته و تفکیک از سایر روش‌های ریخته گری، ریخته‌گری احجام هنری به روش قالبی شن و ماسه تصویب شد. انجام پرداخت نهایی به شیوه حکاکی و چکش کاری بر روی احجام فلزی بدست آمده مورد تاکید است.
به گفته عسکرپور، قطاعی پارچه، هنری است که از کنار هم چیدن قطعات مختلف انواع پارچه‌های رنگی بر اساس طرح و نقش از پیش تعیین شده و چسباندن آن بر روی سطح زیر ساخت که معمولا از جنس پارچه با رنگ مخالف است، حاصل می‌شود. در این هنر، طرز قیچی کردن و برش قطعات نیازمند مهارت فرد بوده و از این روی نیازمند ظرافت دقت در ساخت محصول است. بهره گیری از طرح و نقوش اصیل و دارای هویت ایرانی –اسلامی و استفاده از انواع رودوزی‌ها سنتی در تزیین بیشتر قطات پارچه و همچنین دور دوزی قطعات پارچه با استفاده از کوک و دوخت لبه‌های پارچه به ارزش هنری محصول می‌افزاید.
او درخصوص چاپ باسمه‌ای (چاپ رو پارچه) نیز گفت: به دلیل تشابهات تولیدات و محصولات چاپ‌های سنتی با سایر چاپ‌ها از جمله چاپ مهری قلمکار و چاپ باتیک، به منظور حفظ شاخص‌های تولید رشته چاپ باسمه‌ای که تفاوت‌هایی از جمله نوع مهر و تنوع رنگی بیشتر در مقابل روش‌های قبلی دارد، این رشته تصویب شده است.
به گفته مدیر اداره‌کل حمایت از تولید صنایع‌دستی، تکه چینی نامنتظم چوب نیز با استفاده از قطعات چوب که عمدتا دور ریزهای چوب هستند انجام می‌شود که بر اساس اشکال مختلف همراه با رنگ‌های غیر همسان در کنار هم چفت شده و ترکیب می‌شوند و زیبایی خاصی به یک اثر هنری می‌بخشد. چوب‌های چفت شده و ترکیب شده می‌تواند به عنوان یک ماده اولیه برای خلق اثر هنری از روشهایی چون خراطی چوب و… مورد استفاده قرار گیرد.
سفیدگری (پیشه وابسته) نیز از دیگر رشته‌های مصوب جدید در حوزه صنایع دستی است که عسکرپور درتوضیح آن گفت: با توجه به پیشینه سفیدگری ظروف مسی (که عبارت است از سفید کردن ظروف مسی با فلز قلع بعد از حرارت) و لازمه کاربرد محصولات مسی این رشته در گروه پیشه‌های صنایع دستی اضافه شد.
