سارا پارسایی:
جذابیت‌های حضور در یک نمایش موزیکال/ «دیو و دلبر» می‌تواند شروعی تازه را رقم بزند
سارا پارسایی، یکی از نوازنده، بازیگران نمایش موزیکال «دیو و دلبر» درباره این نمایش می‌گوید: جذابیت این نمایش نسبت به موزیکال نمایش‌هایی که قبل از این به صحنه رفته‌اند، این بوده که نوازنده‌ها در آن به صورت زنده روی صحنه ساز زده و تا حدی پرفورم انجام داده و به نوعی جزیی مهم از نمایش را تشکیل می‌دهند.
«سارا پارسایی» نوازنده فلوت، یکی از نوازنده، پرفورمر و بازیگرانی است که در نمایش موزیکال «دیو و دلبر» حضور دارد. او در گفتگو با ایلنا، درباره تجربه حضور در این نمایش موزیکال توضیح داد: در حال حاضر بیشتر به عنوان نوازنده فلوت شناخته شده‌ام اما از کودکی به واسطه‌ی پدرم، تئاتر در خانواده ما جریان داشت. به همین دلیل زمانی که باید درباره ادامه فعالیت حرفه‌ای خود تصمیم می‌گرفتم، تردید داشتم که بین تئاتر و موسیقی چه انتخابی بکنم. در نهایت تصمیم گرفتم وارد هنرستان موسیقی بشوم و بعد از آن وارد دانشگاه شدم و به صورت حرفه‌ای نوازندگی فلوت را آموختم و تا کنون در ارکستر موزیکال‌هایی مثل الیور توییست، بینوایان، مری پاپینز، عروس مردگان به عنوان نوازنده فلوت حضور داشتم.
وی افزود: بعد از ۱۲ سال که تمام تمرکزم را روی یادگیری موسیقی گذاشتم، بالاخره و با دعوت آقای ماهان حیدری این امکان برایم فراهم شد تا بتوانم در کنار نوازندگی، بازیگری را هم تجربه کنم. ایشان از همان ابتدا گفت برای «دیو و دلبر» نوازنده-بازیگری را می‌خواهد که علاوه بر نوازندگی، روی صحنه پرفورم هم انجام دهد؛ این اتفاق برای من تجربه‌ای تازه و بسیار مبارک بود.
پارسایی ادامه داد: تمرینات ما پیش از دوره کرونا شروع شد و من سعی کردم در این دوره طولانی آمادگی لازم را پیدا کنم. باید بگویم از فرصت پیش آمده بعنوان اولین تجربه بازیگری همراه با نوازندگی بسیار خشنودم و از کارگردان نمایش سپاسگزارم.
وی درباره چالش‌های نوازندگی ساز بادی چون فلوت روی صحنه این تئاتر که همزمان با آن باید حرکات نمایشی را هم انجام دهد، گفت: این کار برای فلوت که یک ساز بادی است از آن جهت دشوارتر بوده که نفس و دیافراگم نوازنده درگیر نواختن می‌شود. بنابراین باید همزمان با حرکات نفس‌گیر، ساز هم بزند. چالشی جدی و در عین حال جذاب که امیدوارم شروع تازه‌ای در این مسیر باشد.
این نوازنده فلوت در بخش دیگری از صحبت‌هایش با تاکید بر محدودیت‌های خانم‌ها در عرصه نوازندگی و اجرا گفت: علاوه بر مواردی که گفتم، محدودیت‌های دیگری که برای خانم‌ها وجود دارد، شرایط را دشوارتر هم می‌کند که شخصا امیدوارم در آینده شرایط بهبود پیدا کند. جذابیت «دیو و دلبر» نسبت به موزیکال نمایش‌هایی که قبل از این به صحنه رفته‌اند، این است که نوازنده‌ها در آن به صورت زنده روی صحنه ساز زده و تا حدی پرفورم انجام داده و به نوعی جزیی مهم از نمایش را تشکیل می‌دهند. این اتفاق می‌تواند منتج به این شود که در آینده نوازنده‌های بسیاری داشته باشیم که از عهده این کار برآیند و زمینه موفقیت یک نمایش موزیکال تمام عیار را فراهم کنند.
پارسایی همچنین در ادامه صحبت‌هایش درباره سانسور و ممیزی در تئاتر که در روزهای گذشته مورد انتقاد بسیاری از هنرمندان نیز قرار گرفته است، توضیح داد: به هر حال ما در ایران زندگی می‌کنیم و باید قواعد را بپذیریم. کارهای درخشانی با توجه مقررات وضع شده اجرا شده است که نشان از تعامل، پویایی و خلاقیت هنرمندان دارد.
سارا پارسایی که فرزند حسین پارسایی از مدیران تئاتر کشور و کارگردان نمایش‌های موزیکالی چون «الیور توییست» است، در بخش پایانی صحبت‌هایش درباره تاثیر پدر روی فعالیت‌های کاری او و چالش‌هایی که به تبع این موضوع، قضاوت‌هایی را برایش به همراه داشته، گفت: همیشه سعی کرده‌ام در کنار مشاوره، راهنمایی و تشویق‌های پدرم، شخصیت مستقلی داشته باشم و برای این هدف سخت تلاش کرده‌ام. در پایان از همه اساتیدم، خانواده و همکارانم که همیشه در کنارم بودند تشکر می‌کنم.
